Cytat dnia
Zadziwiająco różni się podejście człowieka idącego do ataku i tego, który się jedynie przygląda - jeśli samemu nie trzeba umierać, wszystko ...
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Sołdat Nikołaj Nikulin 
Książka o tzw. Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej oczami przeciętnego "Iwana" z Armii Czerwonej. Typowe wspomnienia żołnierza z frontu, nie znajdziemy tutaj nic odkrywczego. Autor opisał tu swój bojowy szlak oraz patologie, z którymi miał styczność głównie ze strony kadry oficerskiej tej że armii. Plusem jest na pewno prosty przekaz, brak tutaj patosu, widać, że żołnierz ten nie przesiąknął radziecką propagandą, dlatego mogę polecić tę książkę.
Sołdat Nikołaj Nikulin
„Mówi się, że temat wojny został wyczerpany w naszej literaturze. W rzeczywistości nawet nie zaczęto pisać jej prawdziwej historii”.
„Sołdat” to wspomnienia autora, które po latach spisał, chcąc wyrzucić kłębiące się w nim myśli, „próbą uwolnienia się od przeszłości”. Stworzony przez autora rękopis, który powstał głównie w 1975 roku, początkowo nie miał na celu publikacji zawartych w nim treści. Jak sam przyznaje „Gdy przeczytałem go po wielu latach, byłem zadziwiony swoją powściągliwością. Okropności wojny są tu wygładzone, najpotworniejsze epizody nienazwane. Wiele spraw przedstawiłem o wiele łagodniej niż miało to miejsce”. Nikolaj Nikulin na front trafił jako 18-latek w 1941 roku, a swoimi zapiskami obejmuje wydarzenia od Leningradu przez m.in. Warszawę, Gdańsk aż do Berlina w maju 1945 roku. Należy do nielicznych, którzy przeszli cały ten szlak bojowy.
„Swoimi wspomnieniami (…) chciałem uchylić kotary, która zakrywa ciemną stronę wojny”.
W tej luźnej zbieraninie przemyśleń, powracających obrazów, przedstawia, jak wyglądało życie na pierwszej linii frontu. Nie z perspektywy dowódców, a szeregowców. Obnaża, w sposób szczery, nieidealizowany, bezwzględność oraz często bezmyślność dowodzących. Nie pomija działań swoich pobratymców – gwałcących i rabujących. Nie tworzy kolejnych pieśni pochwalnych ku zwycięstwom Armii Czerwonej, a odkrywa to, co skrzętnie skrywano przed światem, jak chociażby ilość ofiar, bezmyślnie wysłanych na śmierć tysięcy żyć oraz jak nic nie warte były one w oczach rządzących.
Oprócz subiektywnych opisów, znajdziemy też miejsce na wiele refleksji, które wyniósł z tych wojennych lat autor. Mnogość informacji, i towarzyszące ich przekazywaniu bezsilność, strach, głód, nieraz ból sprawiały, że wolałam dozować sobie te informacje stopniowo.
