Świetna książka. Momentami lekka, dowcipna, kiedy indziej mroczna, od początku do końca wciągająca. Czyta się z zapartym tchem.
Najbardziej podoba mi się w niej to, że różni się od innych powieści kryminalnych. Bohaterem nie jest zawodowy policjant czy detektyw, a młody człowiek, wplątany w akcję kryminalną trochę przez przypadek, który nie bardzo wie, jak się zabrać do rozwiązania zagadki, poza tym chwilami bardziej interesuje się pięknymi kobietami, które go otaczają niż szukaniem mordercy, ale w końcu to on wpadnie na jego trop.
Autor świetnie odtwarza rzeczywistość początku lat osiemdziesiątych w Polsce, ale stan wojenny pokazuje inaczej niż znane publikacje, z perspektywy małego miasta, gdzie ludzie nie walczą z komuną, nie organizują manifestacji, a po prostu chcą przeżyć trudny czas.
Ale najlepsze są chyba te fragmenty, kiedy akcja cofa się do czasów drugiej wojny światowej i pokazuje, jak łatwo urokowi Hitlera ulegali zwykli obywatele niemieccy i w imię nazizmu stawali się bestiami.
Ostatnie rozdziały, których treści nie chcę zdradzać, żeby nie psuć innym przyjemności z lektury, są tak wstrząsające, że trudno uwolnić się od obrazów zbrodni, jaką tam opisano. Zwłaszcza, że jak twierdzi autor, ta makabryczna historia wydarzyła się naprawdę.
Jedna z lepszych książek, jakie czytałam ostatnio.

Świetna książka. Momentami lekka, dowcipna, kiedy indziej mroczna, od początku do końca wciągająca. Czyta się z zapartym tchem.
Najbardziej podoba mi się w niej to, że różni się od innych powieści kryminalnych. Bohaterem nie jest zawodowy policjant czy detektyw, a młody człowiek, wplątany w akcję kryminalną trochę przez przypadek, który nie bardzo wie, jak się zabrać do...