Manchette był kryminalną gwiazdą Gallimarda w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, a ostatnio New York Review of Books raczy amerykańskich czytelników przekładami kolejnych jego książek w prestiżowej serii "klasyków", którą w Polsce W.A.B. wypuszczał jako "Nowy Kanon". Recenzenci zza oceanu są zachwyceni, toż to europejski gigant społecznie zaangażowanego neo-noir! Cóż za styl, cóż za forma, nowojorski inteligent powinien mieć to na półce!
W tym kontekście odrobinkę zabawne i urocze jest to, że za jedyne dostępne na rynku polskie tłumaczenia, pochodzące sprzed 15 lat, odpowiada prestiżowe inaczej wydawnictwo C&T Crime & Thriller z Torunia, które ewidentnie kieruje ofertę do punktów z tanimi książkami na dworcach kolejowych i nie umie w okładki (co to jest za zdjęcie, kadr z jakiegoś odcinka "Trudnych spraw"?). Bardzo się jednak stara i trzeba to docenić.
A sama książka? Sama książka ma mnóstwo zalet, których oczekuje się od "dobrego kryminału" czy też thrillera, bo w tym przypadku to historyjka zawodowego mordercy z akcentem szpiegowskim. Jest krótka (to zaleta największa),trup ściele się gęsto, a kobiety prędko zrzucają majtki przed męskim głównym bohaterem. Pewną innowacją jest to, że męski bohater jest lub nie jest imbecylem, na pewno natomiast ma problemy z erekcją w towarzystwie miłości swojego życia. Bardziej snobistyczni recenzenci mogliby zwrócić uwagę na formalne nawiązania do Dashiella Hammetta czy nawet Robbe-Grilleta, ale nie ma się co zapędzać w tę uliczkę, to przyjemnie brutalna i konkretna historyjka, której czytania nie trzeba uzasadniać związkami z Nouveau Roman.
Ach, dla leniuszków jest filmowa adaptacja "Na straconej pozycji" pod amerykańskim tytułem "Gunman" i polskim tytułem "Gunman: Odkupienie" (nie pytajcie dlaczego). Nakręcił ją reżyser "Taken" (pasuje!),a bohatera zagrał Javier Bardem (pasuje mniej!). Film trwa 115 minut, czyli jego obejrzenie zajmuje jakiś kwadrans mniej niż przeczytanie tej książki.

Manchette był kryminalną gwiazdą Gallimarda w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, a ostatnio New York Review of Books raczy amerykańskich czytelników przekładami kolejnych jego książek w prestiżowej serii "klasyków", którą w Polsce W.A.B. wypuszczał jako "Nowy Kanon". Recenzenci zza oceanu są zachwyceni, toż to europejski gigant społecznie zaangażowanego neo-noir!...