Trwaj przy mnie – recenzja przedpremierowa

„… Niebiosa się otwierają, witając poranne zorze;
Za życia i w porze śmierci bądź przy mnie, Panie Boże.”

„People Magazine” określił książkę jako pełną wdzięku i poruszającą. Cieszę się, że dotyka problemów ludzi zranionych, którzy walczą z losem. Opowieść jest dla mnie ciekawą przygodą z twórczością artystki. Publikacja podzielona jest na trzy księgi. Ma świetny styl. Bardzo lekko się ją czyta i co najważniejsze nie męczy czytelnika. Wydanie jest dość przejrzyste.

Autorką książki jest Elizabeth Strout, finalistka nagrody literackiej im. Faulknera, a także Orange Prize w Anglii. Jej opowiadania ukazywały się m.in. w „The New Yorker” i „O: The Oprah Magazine”. Pisarka jest członkiem rady programowej studiów magisterskich w dziedzinie sztuk pięknych na Uniwersytecie Queens w Charlotte, w stanie Karolina Północna. Obecnie mieszka w Nowym Jorku. Jej „Mam na imię Lucy” zajęła pierwsze miejsce na liście bestsellerów „New York Timesa”, a w Polsce została uznana za najważniejszą powieść 2016 roku.

Pastor Tyler Caskey jest głównym bohaterem powieści. Jego życie posiada określony rytm. To praca i miłość do Boga. Jego kazania są zawsze przemyślane. Pastor nigdy nie czyta swoich myśli z kartki, oraz nie posługuje się notatkami. Tyler jest wielkoduszny, skromny, ale małe miasteczko West Annet w Nowej Anglii prowadzi swoją politykę. Duszpasterz jest wysoki, po części delikatny, a jego głos „głęboki i donośny”. Zdecydowanie różni się od swojego poprzednika, ponieważ młodość i werwa pokonują starość. Język jest bogaty w cytaty z Biblii i dzieł religijnych. Wydarzenia mogą być prawdopodobne, a psychologiczny punkt widzenia realny.

Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że pastor został wdowcem. Niedawno zmarła jego żona i osierociła dwie córeczki. Pastor sam wychowuje Katherine, natomiast młodsza Jeannie pozostaje pod opieką babci. Starsza pociecha zaczyna dziwnie zachowywać się w przedszkolu, do tego cierpi na nawracające bóle brzucha. Czy to strach? A może lęk?

Początkowo samotny mężczyzna otrzymuje wsparcie i zrozumienie, z czasem wszyscy zaczynają szeptać o romansie pastora i jego pomocnicy. Plotki są interesujące, ale ich wylęgarnią są kółka dobroczynności i enklawy religijności. Sąsiedzi zaczynają wchodzić w życie prywatne rodziny duchownego.

Wady ludzkie przedstawione są w idealny sposób. To plotki małej społeczności i ciekawość, ale nie w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Tyler to człowiek prawy, ale samotny. Jego kazania dotyczą skomplikowanych tematów, ale i wytrwałości. Czy sam bohater sprosta wszystkim problemom?

Connie Hatch ma czterdzieści sześć lat, nie ma dzieci. Co ciekawe nie chodzi do kościoła, a po śmierci brata już nigdy nie była taka, jak dawniej. To cicha kobieta, nie szukająca problemów. Mała społeczność ma swoje niechęci, przywary i szufladkuje wybranych przez siebie ludzi. A gdzie jest w niej miejsce dla samotnej kobiety? Być może chodzi o kogoś zupełnie innego … Biblia podpowiada Nam, że jesteśmy grzeszni. W takim przypadku pomoc jest bardzo potrzebna.

Niektórym wydaje się, że sensacje kojarzone są z dużym miastem. Nic bardziej mylnego. A może słowa: „ … Zawsze licz się z innymi. Przede wszystkim myśl o innym człowieku …” nabierają tutaj całkiem innego znaczenia?

Gorąco polecam jedną z nowości, która przyciągnie najbardziej wybrednego odbiorcę.

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Wielka Litera
Oprawa: twarda
Liczba stron: 367
Projekt okładki: Krzysztof Rychter
Z angielskiego przełożyła: Ewa Westwalewicz – Mogilska
(nowość wydawnicza)
Premiera: 19.09.2018 r.

Trwaj przy mnie – recenzja przedpremierowa

„… Niebiosa się otwierają, witając poranne zorze;
Za życia i w porze śmierci bądź przy mnie, Panie Boże.”

„People Magazine” określił książkę jako pełną wdzięku i poruszającą. Cieszę się, że dotyka problemów ludzi zranionych, którzy walczą z losem. Opowieść jest dla mnie ciekawą przygodą z twórczością artystki. Publikacja...