Książka Suworowa ma na celu obalenie kultu marszałka Żukowa, zdobywcy Berlina w 1945 roku. Bardzo dobrze udokumentowane tezy, które obalają mity na temat jego heroicznej postawy, jaka jest lansowana w Rosji. Wszystko pod tym kątem jest ok, ale sama książka jest monotonna. Dużo dat, wydarzeń, postaci. Czytałem i miałem wrażenie, że czytam jakiś protokół sądowy. Zmęczyła mnie ta książka.

Książka Suworowa ma na celu obalenie kultu marszałka Żukowa, zdobywcy Berlina w 1945 roku. Bardzo dobrze udokumentowane tezy, które obalają mity na temat jego heroicznej postawy, jaka jest lansowana w Rosji. Wszystko pod tym kątem jest ok, ale sama książka jest monotonna. Dużo dat, wydarzeń, postaci. Czytałem i miałem wrażenie, że czytam jakiś protokół sądowy. Zmęczyła mnie...

Może być. Trochę za mało samej analizy krytycznej "Wspomnień i refleksji" Żukowa, różnych jej zakłamanych edycji. Suworow dużo miejsca poświęcił natomiast samemu Żukowowi i jego ekscesom łóżkowym, frontowym, politycznym.

Niestety całość jest trochę za bardzo chaotyczna i przez to książka nieco męczy podczas lektury.

Mimo to kawał ciekawej publicystyki. Tym bardziej, że publikacji krytycznie oceniających Żukowa jest mało.
Nawet jeżeli Suworow nienawidzi bohatera swej książki...

Może być. Trochę za mało samej analizy krytycznej "Wspomnień i refleksji" Żukowa, różnych jej zakłamanych edycji. Suworow dużo miejsca poświęcił natomiast samemu Żukowowi i jego ekscesom łóżkowym, frontowym, politycznym.

Niestety całość jest trochę za bardzo chaotyczna i przez to książka nieco męczy podczas lektury.

Mimo to kawał ciekawej publicystyki. Tym bardziej, że...

To była pierwsza książka autorstwa Wiktora Suworowa, którą udało mi się kupić. Pierwszy raz ją czytałem w okolicach 2007 roku i zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Przeczytałem ją praktycznie w dwa popołudnia. Będę musiał sobie ją odświeżyć.

To była pierwsza książka autorstwa Wiktora Suworowa, którą udało mi się kupić. Pierwszy raz ją czytałem w okolicach 2007 roku i zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Przeczytałem ją praktycznie w dwa popołudnia. Będę musiał sobie ją odświeżyć.

Z racji czytania "Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu" wypadałoby przypomnieć sobie poprzednie książki. Z tego względu kolejne recenzje będą poświęcone twórczości Suworowa. "Cofam wypowiedziane słowa" to druga książka poświęcona Gieorgijowi Żukowowi. Jak się czyta książki to sobie myślisz, że świetny dowódca. Wygrał bitwę nad Chałchin-Goł, zdobył Berlin (w tym wzgórza Seelow) i zawsze doradzał Stalinowi. Geniusz. Suworow ukazuje go inaczej. Bardziej jako próżniaka, który wysługiwał się zdolniejszymi żołnierzami/dowódcami i ich pomysły określał jako swoje. Szturm na miasto samymi czołgami? Świetny pomysł! A straty, zawsze są. Żukow nie potrafił przeciwstawić się Stalinowi w przeciwieństwie do Rokossowskiego.

Z racji czytania "Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu" wypadałoby przypomnieć sobie poprzednie książki. Z tego względu kolejne recenzje będą poświęcone twórczości Suworowa. "Cofam wypowiedziane słowa" to druga książka poświęcona Gieorgijowi Żukowowi. Jak się czyta książki to sobie myślisz, że świetny dowódca. Wygrał bitwę nad Chałchin-Goł, zdobył Berlin (w tym...

Po przeczytaniu dwóch tomów z niecierpliwością będę poszukiwać trzeciej części. Niestety ale chyba nie została jeszcze wydana w Polsce. Czy ktoś z czytelników wie coś na ten temat? Suworowa lubię czytać pomimo jego subiektywnie opisanej historii. Super lektura w przede dniu Święta Odzyskania Niepodległości.

Po przeczytaniu dwóch tomów z niecierpliwością będę poszukiwać trzeciej części. Niestety ale chyba nie została jeszcze wydana w Polsce. Czy ktoś z czytelników wie coś na ten temat? Suworowa lubię czytać pomimo jego subiektywnie opisanej historii. Super lektura w przede dniu Święta Odzyskania Niepodległości.

Kolejna bardzo dobra część odbrązawiania kultu Żukowa. Na tapecie jest dogłębna analiza niby autobiograficznej książki radzieckiego dowódcy. Suworow celnie punktuje, zmieniające się wersje zależnie od daty wydania.
Poza tym mamy również ukazanie jak sowiecka propaganda na własny użytek opisała obronę Twierdzy Brzeskiej.

Kolejna bardzo dobra część odbrązawiania kultu Żukowa. Na tapecie jest dogłębna analiza niby autobiograficznej książki radzieckiego dowódcy. Suworow celnie punktuje, zmieniające się wersje zależnie od daty wydania.
Poza tym mamy również ukazanie jak sowiecka propaganda na własny użytek opisała obronę Twierdzy Brzeskiej.

Kolejna część obalania mitu geniuszu Żukowa. Kupuję tę wersję wydarzeń :-)!

Kolejna część obalania mitu geniuszu Żukowa. Kupuję tę wersję wydarzeń :-)!

Jedna z najlepszych książek W. Suworowa, według mojej skali, obok tytułu "Matka Diabła". Autor skupia się na licznych przykładach niekompetencji G. K. Żukowa, którego wcześniej uważał za wybitnego. W tej książce, autor demaskuje Żukowa, opisuje go jako złodzieja oraz jego niekompetentność
w kwestiach wojskowych. Jego błędne decyzje frontowe kosztowały wiele milionów ofiar żołnierzy. Jego bezwzględność graniczyła z głupotą. Suworow w publikacji przejrzał dogłębnie zwycięskiego marszałka, który szturmował Berlin nie zważając na koszty ludzkiego życia.

Jedna z najlepszych książek W. Suworowa, według mojej skali, obok tytułu "Matka Diabła". Autor skupia się na licznych przykładach niekompetencji G. K. Żukowa, którego wcześniej uważał za wybitnego. W tej książce, autor demaskuje Żukowa, opisuje go jako złodzieja oraz jego niekompetentność
w kwestiach wojskowych. Jego błędne decyzje frontowe kosztowały wiele milionów ofiar...