Na rynku księgarskim brakowało mi rzetelnej biografii tej osobistości. Po przeczytaniu lektury nakreślonej przez Angelę Levin czuję jednak pewien niedosyt. Owszem, wiele się o pani Parker Bowles dowiedziałam, jednak moim zdaniem została ona przedstawiona w sposób zbyt wybielony i pozytywny. To zdecydowanie inny wizerunek niż ten, który przez lata kreowała prasa i inne media. I tu nasuwa się pytanie – jaka tak naprawdę jest żona Karola III? Myślę, że prawda ma tu niejedną twarz, a na półki sklepów trafi jeszcze wiele książek o niej.

Wracając do biografii wydanej nakładem Wydawnictwa Dolnośląskiego, skupmy się na obrazie nieco zbyt idealnym, ale jednak bardzo ciekawym. Tu postać królowej małżonki ma przede wszystkim zalety. Tu jest ona uosobieniem pozytywnych cech, które zasługują na brawa. Czy jednak, biorąc pod uwagę specyfikę ludzkiej natury, jest to możliwe? Z pewnością z kart książki wyłania się kobieta, które wie, czego chce, i wyraziście dąży do realizacji swoich planów. Kocha i jest zdania, że uczucie usprawiedliwia wszelkie wybory, a w miłości wszystko jest dozwolone. Autorka pokazuje swoją bohaterkę na przestrzeni lat – od dzieciństwa po odejście jej teściowej. To okres, w którym życie Camilli zmieniało się niczym w kalejdoskopie. Rytm nadawało mu uczucie do księcia Walii, któremu nie zaszkodziły nawet dwa śluby. Karol i Camilla dochowali się dzieci z innymi małżonkami, oboje zdradzali i byli zdradzani i oboje nie wyrzekli się uczucia do siebie. Camilla musiała znieść naprawdę wiele, by zostać oficjalną partnerką i żoną tego jedynego. Była przecież tą trzecią, brzydszą, starszą! Autorka książki zgrabnie i sprytnie obróciła jej zachowanie w same sukcesy i atuty. Pani Parker Bowles była zatem cierpliwa, oddana oraz wierna ukochanemu i w końcu zdobyła serca krewnych Karola, narodu i mediów.

Choć autorka mówi o swojej bohaterce wyłącznie w samych superlatywach, to jednak lekturę czyta się bardzo dobrze i z ogromną ciekawością. Jej karty mijają bardzo szybko, a podział na rozdziały został świetnie pomyślany. Treść skupia się zarówno na życiu prywatnym, jak i na publicznej działalności. Szkoda, że publikacja zbyt mocno dyskredytuje księżną Dianę i serial „The Crown”. Z tytułu bije wyraźnie misja ocieplenia wizerunku postaci, która przez lata była szykanowana. Czy została ona wykonana? Moim zdaniem autorka być może mimowolnie uświadomiła czytelnikowi, skąd wziął się cały problem. Czy to sfery królewskie, czy nie, nie warto narzucać komukolwiek małżeńskich więzów. Dziś ludzie stają się bardziej liberalni i przede wszystkim to jest przyczyną sympatii poddanych wobec swojej nowej królowej. Książkę, mimo że jest napisana nieobiektywnie, polecam. Jej kanwą jest miłość, jej wielką wartością cierpliwość i konsekwencja, zaś jej bohaterką naprawdę nietuzinkowa kobieta, która mimo przeciwności losu postawiła na swoim i rozbiła bank. Miłej lektury!

Bernardeta Łagodzic-Mielnik