Zanim sięgnęłam po książkę "Szkło i brylanty. Gabriela Zapolska na tle epoki", nie kojarzyłam nazwiska Gabrieli Zapolskiej. Książka sobie spokojnie leżała na mojej półce i czekała, aż po nią sięgnę. Zrobiłam to, by poznać tą tajemniczą kobietę, a gdy to zrobiłam, uświadomiłam sobie (dzięki oczywiście tej biografii", iż Gabriela jest autorką "Moralności pani Dulskiej". Wówczas książkę czytałam już z większym zaciekawieniem.

Rzadko czytam biografie, autobiografie czy pamiętniki. Bardziej przemawia do mnie świat fantastyki, thrillera, horroru. Wolę to, co wymyślone od tego, co rzeczywiste. Jednak i biografia potrafi do mnie przemówić, jeśli jest opowiedziana w ciekawy sposób, jeśli podczas czytania nie nudzę się, ale z fascynacją poznaję osobę, której nigdy nie miałabym okazji poznać. Tak też było z Gabrielą Zapolską. Książka mnie wciągnęła, jej życie mnie wciągnęło. Ba, zaskoczyło mnie to jak jej życie zawodowe i prywatne się potoczyło. Cóż, lekko nie miała. Po tytule myślałam, że nie polubię jej, nie będę potrafiła jej zrozumieć. Jednak było inaczej. Zapewne, gdybym ją poznała w rzeczywistości (heh, taka tam fantazja), to nie polubiłybyśmy się. Ale rozumiałam ją. Dzięki autorowi zrozumiałam jej motywacje, wybory i współczułam jej. Bo jak już pisałam, lekko nie miała.

Biografia zawiera fragmenty jej dzieł, listów. Możemy w niej znaleźć zdjęcia Gabrieli i innych ważnych postaci z jej życia. Poznajemy jej dzieciństwo (nieco), życie dorosłe. Towarzyszymy w śmierci. Na końcu książki możemy znaleźć kalendarium.

Widać, iż autor włożył dużo pracy w napisanie tej biografii. Był skrupulatny, dbał o szczegóły i zapewne dokładnie badał znalezione informacje. Szczegółowo i wnikliwie odmalował postać Gabrieli Zapolskiej. Czytając, poznajemy kobietę z jej wadami i zaletami, poznajemy jej wnętrze, uczucia. Cóż, autor wykonał znakomitą robotę. Jednak niepotrzebnie dowodził każdą informację, którą podawał. Za dużo tego wszystkiego było. Ba, niektóre informacje się powtarzały. Zapewne były to powtórzenia celowe, jednak dla mnie były męczące.

Nie tylko Gabrielę Zapolską możemy dobrze poznać dzięki książki. Epokę, w której żyła, autor również odmalował bardzo dokładnie. Opisał szczegółowo teatry, w których pracowała - dzięki temu mamy możliwość poznania też zasady działa teatrów, funkcjonowania ich oraz problemy, z którymi borykali się dyrektorzy teatrów, aktorzy i autorzy.

Ta książka potrafi zafascynować, choć ma też fragmenty męczące. Potrafi wciągnąć. Ale przede wszystkim jest biografią i jest jedną z lepszych biografii, które mogłam przeczytać. Gabrielę Zapolską można dzięki tej książce poznać bardzo dobrze, wręcz doskonale. Można ją zrozumieć. A dzięki opisowi epoki, w której żyje, zasad w niej panujących tym bardziej możemy zrozumieć i autorkę "Moralności pani Dulskiej", ale też i otoczenie, w którym się obracała.

Ta pozycja nie jest dla każdego. Na pewno nie dla osób, które po prostu nie lubią biografii. Jednak jeśli jesteś lubisz "Moralność pani Dulskiej" i zawsze interesowała Cię autorka tego dzieła, to właśnie ta biografia pozwala ją dokładnie poznać. I chyba warto... Cóż, ja uważam, że nie straciłam czasu przy tej książce. Ba, uważam, iż coś dzięki niej zyskałam.

Polecam! :)

Zanim sięgnęłam po książkę "Szkło i brylanty. Gabriela Zapolska na tle epoki", nie kojarzyłam nazwiska Gabrieli Zapolskiej. Książka sobie spokojnie leżała na mojej półce i czekała, aż po nią sięgnę. Zrobiłam to, by poznać tą tajemniczą kobietę, a gdy to zrobiłam, uświadomiłam sobie (dzięki oczywiście tej biografii", iż Gabriela jest autorką "Moralności pani Dulskiej"....