Książka rozpoczyna się wojną w której Hrabia Cison próbuje zdobyć Topory, zmęczony walką zwraca się o pomoc do Zakony Czarnych Rycerzy którzy wygrywaja wojnę. Musi za to jednak zapłacić wysoką cenę- oddać swoich trzech synów do Zakonu. Mija kilka lat, Teo, szkoląc się w sztuce wojennej zyskuje liczne tytuły oraz nieśmiertelność. Wlewano w niego różne eliksiry, nie patrząc na zadawany mu ból. Jedyny przeżył te próby, jednak jego rodzeństwo nie miało takiego szczęścia. Przystąpił do zimnych rycerzy, dzięki przemianie jego rany i obrażenia znikały w ciągu kilku sekund. Zostają mu zabrane wszystkie uczucia. Zadaniem Zimnych było utrzymywanie ładu i porządku na ziemiach Henny. Po latach wraca do rodzinnego domu. Od tego zaczęła się cała historia. Ale koniec spojleru, no ta tą chwilę.

Zaczynając od podstawy czyli osobistej opinii po przeczytaniu książki. Okładka bardzo przyciąga swoją skromnością, ale zarazem tajemniczością. Jeśli chodzi o książkę, to z początku ciężko mi było przez nią przebrnąć, spamiętać wszystkie imiona, kto jest kim, ale z czasem zaczęłam wszystko rozumieć, a książka coraz bardziej mi się podobać. Treść czasem trudno jest zrozumieć, ale z czasem wszystko się wyjaśnia.Powieść jest dobrze napisana, oraz akcja rozkręca się stopniowo, powoli dowiadujemy się o krainie Henny, pisarz nie owija w bawełnę, przez co fabuła jest ciekawsza. W tak cienkiej książce bardzo dużo się dzieje, więc jestem pod wrażeniem. Czytając książkę może nam się wydawać że jest podobna do innych książek. W świecie Henny żyje pięć ras Ludzie, Rycerze Czarnego Zakonu, Elfy, Czarodzieje i Istoty Czystej Magii, dlatego też może nam się wydawać że wątek jest znajomy.

Głównym motywem Snu Henny jest walka o władzę, co mi się bardzo podoba w powieści, szczególnie rozdział "Wojna" budził we mnie największe uczucia. Spotykamy również wątek miłosny, w którym wojowniczka będzie próbowała udowodnić Bohaterowi, że nie pozbył się wszystkich uczuć, wątek magiczny oraz zemsty. Akcja rozwija się w niej dosyć szybko, dlatego po przeczytaniu książki, mimo iż jest w niej tylko 272 strony, wydaje nam się jakby była ona znacznie grubsza. Od początku układałam sobie w głowie scenariusze, niektóre się sprawdziły, a niektóre momenty były naprawdę zaskakujące. Czasem sami nawet nie wiemy kiedy nastąpi kolejny zwrot akcji.


Powieść jest bardziej opisowa niż dialogowa, skupia się przede wszystkim na opisach, lecz nie są one męczące, jeśli byście się tego obawiali. Pomysł na książkę jest naprawdę dobry, lecz tak jednak zabrakło mi trochę dialogów bohaterów. Mimo to posiada ona niesamowity klimat, który zostaje w myślach długo po skończeniu książki.

Według mnie powinien być bardziej rozwinięty wątek Teocramusa na samym początku książki. W Lekturze znajdziemy wiele niespotykanych imion, dzięki temu Sen Henny staje się bardziej wyjątkowy. Bohaterowie są interesujący pod względem charakteru jak i wyglądu który możemy sobie u nich wyobrazić. Miłym zaskoczeniem dla czytelnika jest spis imion na początku książki, który pomaga aż tak bardzo nie zgubić się w spamiętaniu bohaterów. Jest ona na pewno inna niż wszystkie pozostałe książki z rodzaju fantastyki, co może być miłą odskocznią dla czytelników.Nie mogę się doczekać kiedy zabiorę się za drugą część książki czyli Sen Henny- Imperium Magów. Mam nadzieję że wciągnie mnie ona tak samo jak pierwsza część. Jak narazie nie mogę się napatrzeć na jej okładkę, która tak samo przyciąga i zaczęca do czytania jak w pierwszej części Snu Henny

Książka rozpoczyna się wojną w której Hrabia Cison próbuje zdobyć Topory, zmęczony walką zwraca się o pomoc do Zakony Czarnych Rycerzy którzy wygrywaja wojnę. Musi za to jednak zapłacić wysoką cenę- oddać swoich trzech synów do Zakonu. Mija kilka lat, Teo, szkoląc się w sztuce wojennej zyskuje liczne tytuły oraz nieśmiertelność. Wlewano w niego różne eliksiry, nie patrząc...