Wniebowzięte autorstwa Anny Sulińskiej czytało się po prostu rewelacyjnie. Nie jest to tylko reportaż przedstawiający suche fakty o rozwoju lotnictwa z perspektywy pracy na pokładzie, jest to coś więcej. Anna Sulińska dotarła do środowiska "lotniczego" z okresu PRL i zebrała niesamowite historie od pracowników, nakreślając tym samym nie tylko obraz samej pracy na pokładzie, ale też obraz "życia" w PRL. Niejednokrotnie popadałam w zadumę czytając o zaradności ludzi w tamtym okresie, zauważając też ich niesamowite poczucie humoru. Bardzo często autorka przedstawia anegdoty dotyczące wydarzeń lotnictwa, które bywają po prostu śmieszne. Stewardesy i świadkowie tamtych wydarzeń, bardzo często chcą pozostać anonimowi, nie chcą się chwalić swoimi historiami, nie potrafię zrozumieć tak do końca dlaczego. Ja czytając o ich historiach raczej byłam pod wrażeniem ich wyczynów, zaradności, poczucia humoru. (np. kiedy pracownicy szmuglowali towary do Polski, albo za granica handlowali towarem, w jaki sposób się relaksowali przed porannym lotem). Nie chcę streszczać tutaj dokładnie wydarzeń, opisów, powiem tyle, że ten reportaż jest ciekawie napisany, warty przeczytania, odczarowujący wizerunek pracownic pokładowych.

Wniebowzięte autorstwa Anny Sulińskiej czytało się po prostu rewelacyjnie. Nie jest to tylko reportaż przedstawiający suche fakty o rozwoju lotnictwa z perspektywy pracy na pokładzie, jest to coś więcej. Anna Sulińska dotarła do środowiska "lotniczego" z okresu PRL i zebrała niesamowite historie od pracowników, nakreślając tym samym nie tylko obraz samej pracy na pokładzie,...