Wniebowzięte. O stewardesach w PRL-u

Książka ciekawa,zawiera wiele faktów nieznanych mi, chociaż sama chciałam kiedyś zostać stewardesą. Spędzałam mnóstwo czasu na lotnisku i gapieniu się w niebo na samoloty podchodzące do lądowania lub startujące z Okęcia. Rozkłady lotów wydawane w postaci małych notesików miałam zawsze przy sobie. Jedno co w tej książce mnie drażni, to błędy językowe , "która przemyca jednego buta" przelało czarę goryczy.

Książka ciekawa,zawiera wiele faktów nieznanych mi, chociaż sama chciałam kiedyś zostać stewardesą. Spędzałam mnóstwo czasu na lotnisku i gapieniu się w niebo na samoloty podchodzące do lądowania lub startujące z Okęcia. Rozkłady lotów wydawane w postaci małych notesików miałam zawsze przy sobie. Jedno co w tej książce mnie drażni, to błędy językowe , "która...

W wyniku licznych wywiadów z byłymi stewardesami oraz ich rodzinami powstał ciekawy zbiór opowieści prezentujący przede wszystkim ludzką stronę tej pracy. Jest o przemycie, awariach i zabawie. Polecam.

W wyniku licznych wywiadów z byłymi stewardesami oraz ich rodzinami powstał ciekawy zbiór opowieści prezentujący przede wszystkim ludzką stronę tej pracy. Jest o przemycie, awariach i zabawie. Polecam.

Bardzo dobry reportaż o rozwoju lotnictwa i pracy personelu pokładowego w czasach PRL-u. Wciągnął mnie od pierwszej strony. Kiedyś praca w liniach lotniczych oraz podróżowanie samolotem było czymś prestiżowym. Pasażerowie w podróż stroili się niczym do teatru. Ponieważ miałam okazję pracować dla pewnej linii lotniczej zazdroszczę tym, które latały w tamtych latach. To musiało być piękne doświadczenie. Od tamtych lat wiele się zmieniło. Dzisiaj branża jest zupełnie inna. Cudownie czytało się tę książkę. Serdecznie polecam wszystkim miłośnikom lotnictwa. ❤

Bardzo dobry reportaż o rozwoju lotnictwa i pracy personelu pokładowego w czasach PRL-u. Wciągnął mnie od pierwszej strony. Kiedyś praca w liniach lotniczych oraz podróżowanie samolotem było czymś prestiżowym. Pasażerowie w podróż stroili się niczym do teatru. Ponieważ miałam okazję pracować dla pewnej linii lotniczej zazdroszczę tym, które latały w tamtych latach. To...

Niesamowicie wciągający reportaż o tym jak wyglądała praca stewardess w PRL-u i trochę też o tym jak rozwijało się lotnictwo pasażerskie w Polsce. Polecam serdecznie całym sercem!

Niesamowicie wciągający reportaż o tym jak wyglądała praca stewardess w PRL-u i trochę też o tym jak rozwijało się lotnictwo pasażerskie w Polsce. Polecam serdecznie całym sercem!

Jestem dzieckiem lat 90., opowieści o PRL-u to dla mnie zupełna abstrakcja i chociaż wiem, w jakich czasach przyszło żyć moim rodzicom i dziadkom, często historie o tamtym okresie są dla mnie kompletnie niewiarygodne. Z przyjemnością sięgnęłam więc po reportaż Anny Sulińskiej „Wniebowzięte. O stewardessach w PRL-u”.

Latanie mnie fascynuje, historie kobiet także – tym bardziej tych, które przecierały szlaki kolejnym pokoleniom. Wydawca na okładce napisał: Stewardesy pracujące w Polskich Liniach Lotniczych LOT w czasach PRL-u przez lata milczały. Niedoceniane, często pomijane w historii polskiego lotnictwa opowiadają, jak naprawdę wyglądało ich życie. Mówią o marzeniach, wolności, samodzielności i o cenie, jaką musiały za nie zapłacić.

Brzmi interesująco? I takie jest! Autorka wykonała ogromną pracę zbierając materiały do tej książki, widać w tej pozycji godziny przeprowadzonych rozmów, dużą empatię i szczerą ciekawość. Ja jestem pod dużym wrażeniem i naprawdę polecam sięgnąć po ten reportaż. Nie tylko przybliża realia PRL-u, ale odczarowuje zawód, o którym w tamtych czasach marzyły setki kobiet.

Jestem dzieckiem lat 90., opowieści o PRL-u to dla mnie zupełna abstrakcja i chociaż wiem, w jakich czasach przyszło żyć moim rodzicom i dziadkom, często historie o tamtym okresie są dla mnie kompletnie niewiarygodne. Z przyjemnością sięgnęłam więc po reportaż Anny Sulińskiej „Wniebowzięte. O stewardessach w PRL-u”.

Latanie mnie fascynuje, historie kobiet także – tym...

Oglądając ukochane „W Labiryncie” zawsze intrygowała mnie postać Krystyny Duraj. Wielokrotnie zostawiała swojego męża Janka wraz z ich córką samych przy wigilijnym stole, gdyż musiała... lecieć np. do Dubaju. Była bowiem stewardesą! W ich domu stał nowoczesny ekspres do kawy (niespotykany w typowych peerelowskich mieszkaniach), a swojej córce przywoziła egzotyczne szwajcarskie czekoladki! Jakie to wszystko wydawało mi się magiczne i nierealne!

I czytając reportaż Anny Sulińskiej poczułem się jakbym oglądał dalsze losy mojej ulubionej bohaterki.

Jednak wykonywanie tego zawodu w tamtych czasach to nie była jedynie możliwość zobaczenia lepszego świata. Bohaterki książki opowiadają autorce również o ciemnych stronach tej pracy - przemycie, propozycjach współpracy z bezpieką, niezwykle trudnych wyborach. Jeżeli zastanawiacie się np. ( mnie to bardzo intrygowało) dlaczego tak wiele z nich nie uciekło na stałe z ówczesnej Polski - koniecznie przeczytajcie „Wniebowzięte”.

Dodatkowo wydawnictwo uzupełnione jest genialnymi zdjęciami z epoki pozwalającymi jeszcze lepiej zrozumieć przedstawione tu historie.

To zdecydowanie opowieść o silnych i odważnych kobietach!

Oglądając ukochane „W Labiryncie” zawsze intrygowała mnie postać Krystyny Duraj. Wielokrotnie zostawiała swojego męża Janka wraz z ich córką samych przy wigilijnym stole, gdyż musiała... lecieć np. do Dubaju. Była bowiem stewardesą! W ich domu stał nowoczesny ekspres do kawy (niespotykany w typowych peerelowskich mieszkaniach), a swojej córce przywoziła egzotyczne...

Kolejny reportaż z Czarnego już za mną i to był dobry wybór. Bardzo podobała mi się jego konstrukcja. Autorka pokrótce przedstawiła rozwój lotnictwa cywilnego w Polsce, by przejść do tematu głównego, czyli pracy stewardes w latach PRL-u. Początkowo poznajemy zalety tej pracy czując się trochę jak świeżo przyjęta do załogi dziewczyna. Otwierają się przed nami nowe możliwości, poznajemy życie w wolnym świecie, możemy pokombinować by dorobić do marnej pensji czy choćby przywieźć dzieciom owoce, jedzenie którego w kraju brakuje. Czujemy się trochę jak elita, ubieramy się w piękne, kolorowe ubrania, gdy w kraju króluje szarość. Jednak im dalej w las tym więcej drzew, początkowy entuzjazm opada by ukazać cienie zawodu, zmory minionego systemu. Donosicielstwo, inwigilacja, seksizm, ucieczki z kraju, katastrofy lotnicze, wadliwe maszyny radzieckiej produkcji, tuszowanie awarii...
"Wniebowzięte" to ciekawy, według mnie obiektywny, dobrze przygotowany reportaż. Bardzo polecam Wam po niego sięgnąć i wraz z lotowskimi "Latającymi dziewczynami" odkrywać blaski i cienie bycia stewardesą w latach słusznie minionego systemu 🛫

Kolejny reportaż z Czarnego już za mną i to był dobry wybór. Bardzo podobała mi się jego konstrukcja. Autorka pokrótce przedstawiła rozwój lotnictwa cywilnego w Polsce, by przejść do tematu głównego, czyli pracy stewardes w latach PRL-u. Początkowo poznajemy zalety tej pracy czując się trochę jak świeżo przyjęta do załogi dziewczyna. Otwierają się przed nami nowe...

Ciekawy i wciągający reportaż, który przedstawia ten zawód w czasach PRL-u , ale też przybliża młodszym czytelnikom rąbek świata z tamtych czasów dla młodszych czytelników, takich jak ja. Polecam!!!

Ciekawy i wciągający reportaż, który przedstawia ten zawód w czasach PRL-u , ale też przybliża młodszym czytelnikom rąbek świata z tamtych czasów dla młodszych czytelników, takich jak ja. Polecam!!!

Ciekawy reportaż o stewardesach z czasów PRL. Dla młodszego pokolenia to ciekawe spojrzenie na czasy PRL za czym ludzie tęsknili, co kosztowało krocie (bele materiałów) i jak tuszowano wypadki.
Historia też pasażerskich przewozów w Polsce.
Autorka poświęciła sporo czasu na reaserch rozmowy z żyjącymi i niechętnymi czasami rozmówczyniami.

Uwaga w wyd.2 można spotkać wybrakowane egzemplarze książki od str.209.

Ciekawy reportaż o stewardesach z czasów PRL. Dla młodszego pokolenia to ciekawe spojrzenie na czasy PRL za czym ludzie tęsknili, co kosztowało krocie (bele materiałów) i jak tuszowano wypadki.
Historia też pasażerskich przewozów w Polsce.
Autorka poświęciła sporo czasu na reaserch rozmowy z żyjącymi i niechętnymi czasami rozmówczyniami.

Uwaga w wyd.2 można spotkać...

Świetny temat, trochę szkoda, że tak spłaszczony (choć domyślam się powodów - w tym środowisku, podobnie jak w innych hermetycznych, nie jest łatwo przerwać milczenie).

Świetny temat, trochę szkoda, że tak spłaszczony (choć domyślam się powodów - w tym środowisku, podobnie jak w innych hermetycznych, nie jest łatwo przerwać milczenie).