Po raz pierwszy spotkałam się z autorem Maxem Bilskim. "Zła krew" to dobrze upleciona zagadka kryminalna. Kiedy były policjant Łukasz Mizera i lokalna dziennikarka Magda zaczynają drążyć sprawę samobójstw kobiet w okolicy nie spodziewają się, że zło czai się tak blisko...

Po raz pierwszy spotkałam się z autorem Maxem Bilskim. "Zła krew" to dobrze upleciona zagadka kryminalna. Kiedy były policjant Łukasz Mizera i lokalna dziennikarka Magda zaczynają drążyć sprawę samobójstw kobiet w okolicy nie spodziewają się, że zło czai się tak blisko...

"Zła krew" - tytuł brzmi intrygująco, lecz czy sama fabuła powieści intryguje? Autorem tej powieści jest polski pisarz, Max Bilski, o którym jak dotąd nie słyszałam. Nie miałam też jeszcze okazji, by zapoznać się bliżej z twórczością tego autora. "Zła krew" to kryminał, który wzbudził moje zaciekawienie i postanowiłam zapoznać się z tym kryminałem.

W pewnym miasteczku jest bardzo niespokojnie - głównie z powodu tajemniczych samobójstw kobiet. Jednakże Magda, kobieta pracująca w redakcji, ma pewne podejrzenia co do samobójstw kobiet. W tym celu postanawia w tę sprawę zaangażować byłego policjanta Magierę, który sam sceptycznie podchodzi do sprawy. Jakby tego było mało nachalne zachowanie jednego z dziennikarzy nie ułatwia prowadzenia śledztwa. Niebawem następuje napięcie między burmistrzem a dziennikarzem, który zdaje się za wszelką cenę poszukiwać taniej sensacji. W całym zamieszaniu odnośnie sprawy zagadkowych samobójstw kobiet pozostaje jedno główne pytanie ... czy kobiety rzeczywiście popełniły samobójstwo czy też nie?

Sam zarys fabuły zapowiada się obiecująco. Motyw zagadkowych samobójstw oraz prowadzenie śledztwa zdaje się intrygować a nawet fascynować, lecz niestety po przeczytaniu tej historii doszłam do wniosku, iż jest to powieść przeciętna. W powieści nie spodobało mnie się nadużywanie wulgaryzmów, mimo iż jest to kryminał. Także zachowanie bohaterów nie zachwyca a nawet trochę irytuje.Momentami można odnieść wrażenie, iż zachowanie byłego policjanta, burmistrza czy nachalnego dziennikarza przypomina zachowanie nastolatków. Początek wydaje się. dobry, lecz z każdą stroną fabuła zaczęła sprawiać wrażenie nieco schematycznej i przeciętnej. Niełatwo jest dopatrzeć w tym kryminale zbyt wielu pozytywnych cech jednakże ukończyłam czytanie tej książki. Zakończenie książki może wydawać się zbyt szybkie i płytkie. Natomiast jedną z niewielu pozytywnych zalet tej książki jest wspomniany już motyw zagadkowych samobójstw oraz jeden z bohaterów tej powieści. W pewnym momencie byłam nawet zaciekawiona rozwojem sytuacji, lecz niestety w późniejszym czasie akcja potoczyła się w niezbyt pożądanym kierunku.

Uważam tę powieść za przeciętną i zdecydowanie dla wielbicieli wszelkiego rodzaju kryminałów. Być może ta powieść przypadnie innym czytelnikom do gustu, lecz w moim odczuciu nie jest to zbyt dobra powieść ( choć mogę się mylić ).

Cała opinia na stronie: https://moichksiazekswiat.pl

"Zła krew" - tytuł brzmi intrygująco, lecz czy sama fabuła powieści intryguje? Autorem tej powieści jest polski pisarz, Max Bilski, o którym jak dotąd nie słyszałam. Nie miałam też jeszcze okazji, by zapoznać się bliżej z twórczością tego autora. "Zła krew" to kryminał, który wzbudził moje zaciekawienie i postanowiłam zapoznać się z tym kryminałem.

W pewnym miasteczku...

Słaby kryminał,z o dziwo dobrze wykteowanymi bohaterami, napisany w formie jakby scenariusza. I to byłoby tyle.

Słaby kryminał,z o dziwo dobrze wykteowanymi bohaterami, napisany w formie jakby scenariusza. I to byłoby tyle.

Muszę przyznać, że z książkami pana Maxa jednak mi nie po drodze.
"Zła krew" jest napisana strasznie dziwnie. Jakby w formie spektaklu. Co do fabuły, to ok. Wyobraźnia pisarza nie ma granic. Ale słuchając ostatni rozdział, czułam się jakbym oglądała kiepski film sensacyjny, w którym wszyscy oskarżają tego dobrego, a nikt nie widzi winy tych złych. Nie lubię jak się robi ze mnie balona. No i oczywiście reporter Kierepka, któremu wszystko uchodzi na sucho.
Nie, ja dziękuję za takie książki.

Muszę przyznać, że z książkami pana Maxa jednak mi nie po drodze.
"Zła krew" jest napisana strasznie dziwnie. Jakby w formie spektaklu. Co do fabuły, to ok. Wyobraźnia pisarza nie ma granic. Ale słuchając ostatni rozdział, czułam się jakbym oglądała kiepski film sensacyjny, w którym wszyscy oskarżają tego dobrego, a nikt nie widzi winy tych złych. Nie lubię jak się robi ze...

Na pewno autorowi nie można zarzucić braku fantazji.

Zaczyna się ta powieść nawet nieźle.
Powtarzający się co jakiś czas, dość niespotykany sposób popełnienia samobójstwa musi zaintrygować.
Były glina i dziennikarka próbują rozwikłać sprawę.
Schemat dość ograny, ale czyta się to wszystko lekko, łatwo i przyjemnie.
Nieco razi siermiężny styl pisarza.
Rozumiem, że chciał pokazać klimat małego miasteczka, jakim jest Kuźnia Raciborska, ale mógł włożyć w powieść nieco więcej finezji.
I choć zakończenia można się domyślić sporo przed finałem, to nie odbierało to frajdy z lektury.

Jeżeli przymknie się oko na pojawiające się w powieści absurdy to można spędzić nad książką Maxa Bilskiego całkiem miłe letnie niedzielne popołudnie.

6/10.

Na pewno autorowi nie można zarzucić braku fantazji.

Zaczyna się ta powieść nawet nieźle.
Powtarzający się co jakiś czas, dość niespotykany sposób popełnienia samobójstwa musi zaintrygować.
Były glina i dziennikarka próbują rozwikłać sprawę.
Schemat dość ograny, ale czyta się to wszystko lekko, łatwo i przyjemnie.
Nieco razi siermiężny styl pisarza.
Rozumiem, że chciał...

Zaskoczył mnie Max Bilski. Pozytywnie mnie zaskoczył. Po „Podróżach ze śmiercią” spodziewałam się, że „Zła krew” będzie kolejnym płyciutkim kryminałkiem z prostą jak konstrukcja cepa intrygą, którą rozwikła ubogi na intelekcie detektyw-amator z nadmuchanym ego. A tu dostajemy całkiem znośny prawie thriller o dość skołtunionej fabule z co prawda irytującymi, ale za to wyrazistymi bohaterami.

W małym miasteczku na południu Polski kobiety popełniają makabryczne samobójstwa. Miejsca tych śmierci zdają się wykluczać jakikolwiek udział osób trzecich, ale Magda, dziennikarka lokalnej gazety, nie wierzy, by ofiary miały powody, by podcinać sobie gardła. Namawia do pomocy w śledztwie emerytowanego policjanta Łukasza Magierę, którego żona odebrała sobie życie właśnie w tak przerażający sposób. Dołącza do nich młodszy kolega po fachu Magiery, a także profiler. Mocna grupa, nie ma co. No i to towarzystwo wzajemnej adoracji powoli rozwiązują tę zagadkową sprawę i muszę przyznać, że zakończenie jest równie zaskakujące, co niedorzeczne.

W porównaniu z cyklem „Podróże ze śmiercią” „Zła krew” jest o niebo lepsza. Bilski doskonale odmalował polską prowincję z tymi wszystkimi układzikami i specyficznymi postawami życiowymi. Oczywiście, jest to przejaskrawione, ale wiele z opisanych zachowań zbiorowości jest bliskie prawdy. Mi w pamięci najbardziej zapadł kolega Magdy z redakcji, marzący o sławie i kobietach mały żałosny sukinsynek bez skrupułów – świetnie wykreowany bohater.

Czy "Zła krew” wywarła by na mnie dobre wrażenie, gdybym nie miała porównania z innym dokonaniami autora? Tego już nigdy się nie dowiem. Prawda jest taka, że nie jest to wybitna pozycja, ale wielbicielom twórczości Nory Roberts może się spodobać. Ja sięgnę po drugą cześć.

Zaskoczył mnie Max Bilski. Pozytywnie mnie zaskoczył. Po „Podróżach ze śmiercią” spodziewałam się, że „Zła krew” będzie kolejnym płyciutkim kryminałkiem z prostą jak konstrukcja cepa intrygą, którą rozwikła ubogi na intelekcie detektyw-amator z nadmuchanym ego. A tu dostajemy całkiem znośny prawie thriller o dość skołtunionej fabule z co prawda irytującymi, ale za to...

Czy zagadka kryminalna może mieć najbardziej beznadziejne zakończenie jakie przyjdzie Ci do głowy czytając?....
Tak, może.

Czy zagadka kryminalna może mieć najbardziej beznadziejne zakończenie jakie przyjdzie Ci do głowy czytając?....
Tak, może.

Dno i 60 metrów mułu. Ponieważ zrobiłem już ten błąd i przeczytałem drugi tom tej opowieści, to dla porządku chciałem wypełnić lukę i przeczytać niniejszy, pierwszy, mając pewną maleńką iskierkę nadziei, że może ten pierwszy tom napisany jest z sensem, a tylko ta druga część, to ordynarne, chamskie, antypolskie, antykulturowe, oderwane od rzeczywistości na każdym, nawet symbolicznym poziomie - głupie badziewie.
Moja nadzieja poległa z kretesem. Autor zrobiłby znacznie lepiej zakładając sklep mięsny. Tam rzucanie mięsem jest znacznie lepiej widziane, niż w literaturze. Choć opowiadana historia nie była tak bezdennie nudna, to okazała się wystarczająco idiotyczna, żeby mnie ponownie wkurzyć, jak przy drugim tomie, przeczytanym - jak powiedziałem - nieopatrznie wcześniej.
Próbuję coś znaleźć, co by mi się spodobało... hmmm... nie znalazłem.
Całe szczęście, że mam to badziewie za sobą... ufffff...
Komu mogę to polecić?
Jest pewien typ ludzi, których można czasem zaobserwować w barach. Wszyscy mają łyse głowy, zachowują się bardzo głośno, a śmieją się, gdy któryś z nich rzuci szczególnie soczystym przekleństwem. Im obrzydliwszy język podczas tego procederu, tym głośniejszy śmiech. Zatem książkę polecam ludziom na tym właśnie poziomie, o ile w ogóle potrafią czytać.

Dno i 60 metrów mułu. Ponieważ zrobiłem już ten błąd i przeczytałem drugi tom tej opowieści, to dla porządku chciałem wypełnić lukę i przeczytać niniejszy, pierwszy, mając pewną maleńką iskierkę nadziei, że może ten pierwszy tom napisany jest z sensem, a tylko ta druga część, to ordynarne, chamskie, antypolskie, antykulturowe, oderwane od rzeczywistości na każdym, nawet...

Max Bilski (ur. 1970),reporter z Bielsko - Białej, ma 7 książek na LC a jego strona fb odsyła na blog "Magiczny świat książki". Ta dostała 6,36 (25 ocen i 11 opinii).
Czytam ją bezpośrednio po Bolton "Karuzela samobójczyń", a obie dotyczą szeregu samobójstw kobiet.
No i odetchnąłem. „Cudze chwalicie swego nie znacie”. Zamiast 416 stron Bolton, 270 – Bilskiego. Jest też pies i miłość A walory: realizm prowincjonalny, nutka ironii i tragikomiczna postać glisty Kierepki, a wszystko w formie reporterskiej.
Nic więcej nie powiem, zachęcam do lektury, bo to 3 godziny lektury „lekkiej, łatwej i przyjemnej”
A gwiazdek 7, na przekór zwolennikom Bolton, której postawiłem pałę. Howgh!

Max Bilski (ur. 1970),reporter z Bielsko - Białej, ma 7 książek na LC a jego strona fb odsyła na blog "Magiczny świat książki". Ta dostała 6,36 (25 ocen i 11 opinii).
Czytam ją bezpośrednio po Bolton "Karuzela samobójczyń", a obie dotyczą szeregu samobójstw kobiet.
No i odetchnąłem. „Cudze chwalicie swego nie znacie”. Zamiast...

Wiotkie i ledwie dychające 5. Kto lubi klimaty takowe, może da więcej, ale mnie narracja i opowieść zmęczyła bardzo.... Bardzo.

Wiotkie i ledwie dychające 5. Kto lubi klimaty takowe, może da więcej, ale mnie narracja i opowieść zmęczyła bardzo.... Bardzo.