Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dziennik Bridget Jones" ... Z czym może się kojarzyć? Czy tylko z książką? Otóż nie, gdyż na podstawie tej książki powstał znany zapewne niektórym osobom serial cieszący się pewnym zainteresowaniem jednakże jak dotąd nie słyszałam ani o serialu ani o książce, więc postanowiłam nadrobić zaległości. Sięgnęłam po tę książkę bez szczególnego zainteresowania... Czy "Dziennik Bridget Jones" jest książką wartą uwagi? Czy okaże się interesująca bądź zabawna? A może ... po prostu zabawna?

"Dziennik Bridget Jones", jak sam tytuł książki wskazuje, dotyczy zapisków i przeróżnych perypetii młodej trzydziestoletniej kobiety, która nazywa się właśnie Bridget Jones. Kobieta opisuje w swoim dzienniku zwyczajne codzienne życie - począwszy od kłótni z matką aż po różnorodne relacje z przyjaciółmi czy też innymi osobami. W "Dzienniku" nie może zabraknąć też wzmianki o postanowieniach dotyczących między innymi rzuceniu nałogów choćby takich jak alkohol czy papierosy. "Dziennik Bridget Jones" może wydawać się zabawnym zapiskiem z życia codziennego tytułowej bohaterki, która mimo iż jest dorosłą kobietą to może wciąż wydawać się takim "dużym dzieckiem". Jednakże "Dziennik Bridget Jones" nie jest jedyną powieścią autorstwa zagranicznej pisarki Helen Fielding a jedynie wstępem do cyklu o Bridget Jones.,

Bridget Jones - trzydziestoletnia kobieta po przejściach wdaje się w przeróżne relacje z przeróżnymi osobami - a t o z przyjaciółmi a to z pewnym mężczyzną, w którym jest zauroczona. Nie jest jednak kobietą idealną, ma swoje wady ( nałogi ) i zalety ( własne zasady ), miewa własne humory ( lub nie ) i w niektórych kwestiach ma odmienne zdanie ( nie tylko ) od matki; nie szuka na siłę partnera co nie uchodzi uwadze matki.

"Dziennik Bridget Jones" zalicza się do powieści lekkich i zabawnych, choć nie dla wszystkich może być tak samo lekka czy zabawna. Codzienne życie Bridget Jones wydaje się być taką "karykaturą" zwykłego życia, takim prześmiewczym spojrzeniem na życie przeciętnej kobiety... Muszę jednak przyznać, iż książka ta nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia i z pewnością nie zapamiętam jej na długo. Powieść wydaje się całkiem przeciętna z kilku powodów. Jednym z nich jest opis zwyczajnego życia, który nie wydaje się zbyt zabawny ani zbyt interesujący a sami bohaterowie nie są zbyt wyraziści - zarówno ich zachowania jak i dialogi nie są zbyt przekonywujące. Niestety nie ma w tej powieści zbyt wiele zalet a szkoda, ponieważ nie spodziewałam się tak przeciętnej książki. Książkę przeczytałam w kilka dni i niewiele z niej zapamiętałam.

Uważam, że jest to pozycja zdecydowanie dla wielbicieli takich książek. Mimo iż książka nie przypadła mi do gustu to całkiem możliwe iż ktoś może odebrać tę książkę całkiem inaczej. W każdym razie nie polecam jej osobom wymagającym.

Cała opinia książki na stronie:
https://moichksiazekswiat.pl/dziennik-bridget-jones

"Dziennik Bridget Jones" ... Z czym może się kojarzyć? Czy tylko z książką? Otóż nie, gdyż na podstawie tej książki powstał znany zapewne niektórym osobom serial cieszący się pewnym zainteresowaniem jednakże jak dotąd nie słyszałam ani o serialu ani o książce, więc postanowiłam n...

Rozwiń

Zwiń

"Ballada o lutniku" - tytuł jest bardzo zagadkowy i z pewnością może skłonić czytelnika do zastanowienia się nad znaczeniem tytułu. Co ten tytuł może oznaczać? Czy zapowiada jakąś podniosłą historię niczym z romantycznej epoki? Otóż nie, jednakże nic więcej nie zdradzę. Może tylko tyle, iż jest to bardzo smutna historia ( a raczej wspomnienie ) ubogiego człowieka, żyjącego niegdyś w czasach powojennych i niepewnych w Bułgarii. Możliwe, iż nie jest to zbyt ciekawa powieść, gdyż nie ma w niej miejsca na niespodziewane zwroty akcji lub niezwykłe wydarzenia. Głównym tłem powieści jest samo życie, które potrafi pisać różne scenariusze a na pierwszym planie wysuwają się garstki ludzi zmagających się z biedą.

Georg Henih, niegdyś znany ceniony lutnik, ówcześnie stary i ubogi człowiek na skraju ubóstwa i zapomnienia. Otoczony tylko garstką dobrych znajomych - dawny mistrz swojego rzemiosła jakim były skrzypce - został w pewien sposób wykluczony ze społeczeństwa. W dodatku nieznane jego pochodzenie nie polepszyło jego sytuacji. Człowiek ów znajdował się na marginesie życia społecznego i wydawał się być utrapieniem dla sąsiadów.

W powieści pojawił się też inny wątek - a mianowicie wątek dotyczący niezwykle cennego mebla jakim był kredens, który miał być powodem do kłótni w ubogiej rodzinie. Matka wywodząca się z zamożnej rodziny zapragnęła dobrobytu we własnej rodzinie, co było nie lada wyzwaniem, zwłaszcza iż jej mąż nie był zamożnym człowiekiem. I tutaj kredens może śmiało uchodzić za symbol przemijającego bogactwa i ułudy, w jakim pogrążył się ówczesny świat, a właściwie system polityczny. A małym "pionkiem w grze" miał być mały Wiktor okrzyknięty przez starego lutnika "królem".

Chłopiec jak na dziecko przystało musiał być posłuszny rodzicom i starać się sprostać ich oczekiwaniom.

Tym, co szczególnie przykuło moją uwagę w tej książce to realistyczny opis życia codziennego w ubogiej rodzinie. Rodzina nie cieszyła się uznaniem w lokalnej społeczności i była odosobniona w życiu społecznym. Bieda, brak dostatku, ostracyzm - to wszystko jest bardzo dobrze przedstawione, a przy tym nie podkoloryzowane.

Po przeczytaniu "Ballady o lutniku" na myśl przychodzą mi dobrze znane dawne lektury szkolne , takie jak "`Zbrodnia i kara" Dostojewskiego czy "Ludzie bezdomni" Żeromskiego, w którym tłem była szara codzienność zwyczajnych ludzi oraz ich problemy i rozterki - to wszystko jest istnym przeciwieństwem epoki romantyzmu, w którym dominowało sielankowe życie pozbawione trudu i znoju ludzkiego.

Zastanawiać może sam tytuł powieści, który zdaje się dość zaskakujący. "Ballada o lutniku"- dlaczego taki a nie inny tytuł? Czym właściwie jest ballada? i dlaczego o lutniku? Ballada kojarzy się przecież z czymś romantycznym, pozbawionym przyjemności - tytuł w swej wymowie może się kłócić z samą fabułą i sensem opowiadanej historii.

Książka z pozoru nieciekawa i niezbyt atrakcyjna w odbiorze okazała się bardzo poruszająca i dająca so myślenia. Akcja powieści rozgrywająca się w czasach powojennych ukazuje życie takie jakie jest bez upiększeń i dramaturgii. Ot, zwykłe, zwyczajne ludzkie życie.Nie może zabraknąć też zobrazowania działania systemu politycznego, który jest nieodłącznym elementem życia społecznego. Także brak empatii i poszanowania dla drugiego człowieka zostało wyraźnie przedstawione w powieści Wiktora Paskowa.

Uważam, że jest to książka dla każdego czytelnika. Tematyka i problematyka powieści wydaje się być aktualna i nie traci w żaden sposób na wartości. Ponura rzeczywistość znakomicie zobrazowana przez autora powieści wydaje się o wiele większym wyzwaniem niż najbardziej sensacyjne ( i fikcyjne ) opowieści właśnie dlatego iż jest prawdziwa. Serdecznie polecam tę książkę nie tylko wielbicielom Wiktora Paskowa.

Cała opinia na stronie: https://moichksiazekswiat.pl/ballada-o-lutniku

"Ballada o lutniku" - tytuł jest bardzo zagadkowy i z pewnością może skłonić czytelnika do zastanowienia się nad znaczeniem tytułu. Co ten tytuł może oznaczać? Czy zapowiada jakąś podniosłą historię niczym z romantycznej epoki? Otóż nie, jednakże nic więcej nie zdradzę. Może tylk...

Rozwiń

Zwiń

Z czym może kojarzyć się mitologia? Czy jest to tylko zbiór mitów opartych na niepewnych opowieściach lub legendach?A może jest to podstawowy fundament kultury danego narodu?Jak dotąd najbardziej znanymi mitami są mity greckie i. rzymskie. Nie sposób pominąć nieśmiertelną postać Zeusa, Hery, Afrodyty czy Marsa i Ateny, które są ikoną greckiej ( lub rzymskiej ) kultury. W odróżnieniu od mitologii słowiańskiej mitologia grecka i rzymska cieszy się większym uznaniem. A szkoda bo mitologia słowiańska też zasługuje na niemałą uwagę.

Jednakże do moich rąk trafiła powieść opierająca się mitologii nordyckiej, która także warta jest uwagi. Autorem tej powieści jest Radosław Lewandowski, z którym nie miałam wcześniej do czynienia. Ów autor wykazał się niezwykłą pomysłowością tworząc tę nietuzinkową historię i samych bohaterów. Fabuła powieści z niezwykłą dokładnością nawiązuje do mitologii nordyckiej a akcja powieści toczy się na przemian współcześnie i wiele stuleci wstecz. Zatem pomyśl na fabułę wydaje się ciekawy i wręcz skłania do sięgnięcia po literaturę nordycką.

A zatem ... bohaterami powieści są między innymi studenci żądni przygód oraz ich profesorowie. W tle tej historii jawi się mitologia nordycka i w pewien sposób związany z nią tajemniczy skarb. Nie może zabraknąć przeszkód, na które napotykają bohaterowie - jak choćby tajemnicza organizacja czyhająca niemal z każdej strony na studentów. Studenci mają niemały problem - stoją przed intrygującym wyzwaniem w postaci licznych zagadek i nordyckich tajemnic....

Niedoświadczeni młodzi studenci szykują się na wyprawę na Islandię - oczywiście pod czujnym okiem profesora i dziekana. Nie obyło się wcześniej bez zawiłych zagadek mających na celu sprawdzenie studentów. Mogłoby się wydawać, iż studenci pełni pasji i zaangażowania są również odpowiednio przygotowani do zagadkowej wyprawy. Nie obędzie się bez kłótni i nieporozumień, zwłaszcza że młodzi ludzie sprawiają też wrażenie osób nieco naiwnych i niezbyt doświadczonych przez życie....


Cała opinia na stronie: https://moichksiazekswiat.pl/klucz-do-helheimu

Z czym może kojarzyć się mitologia? Czy jest to tylko zbiór mitów opartych na niepewnych opowieściach lub legendach?A może jest to podstawowy fundament kultury danego narodu?Jak dotąd najbardziej znanymi mitami są mity greckie i. rzymskie. Nie sposób pominąć nieśmiertelną postać Zeusa, Her...

Rozwiń

Zwiń

"Niedaleko od jabłoni" - co ten tytuł może oznaczać? Z pewnością na myśl przychodzi powiedzenie: "Niedaleko pada jabłko od jabłoni" i w pewnym sensie ma to odniesienie do fabuły powieści. Autorką tej książki jest pani Krystyna Śmigielska, która ma już za sobą dorobek literacki. Nie sposób zapomnieć o jej wcześniejszych powieściach jak choćby "Pokurcz", który okazał się przystępną lekturą. Warto zauważyć, że pani Krystyna Śmigielska znakomicie operuje słowem i potrafi w odpowiedni sposób przedstawić emocje i rozterki bohaterów. "Niedaleko od jabłoni" jest doskonałym przykładem na to jak istotne powinny być relacje między ludźmi.

Karol Obrębski jest profesorem filologii polskiej od lat. Mogłoby się wydawać, iż wiedzie spokojne i przykładne życie jak na wykładowcę przystało - ocenianie kolokwium czy prac semestralnych to niewątpliwie zwyczajne obowiązki. Jednakże na jaw wychodzi nieprzyjemna sprawa z pewnym studentem, który nawet nie rozpoczął poważnej nauki na uczelni. Niebawem okazuje się, że tym studentem jest niejaki Joachim Trychlicki, który na sumieniu ma niejedne młodzieńcze wybryki. Młody mężczyzna zdaje sprawę ze swoich poczynań ( w sprawie pracy dyplomowej ) profesorowi Obrębskiemu, który sam stara się unikać nieprzyjemnych sytuacji. A i sam profesor w związku ze sprawą ze studentem rezygnuje z pracy. Wkrótce relacje mię∂zy profesorem a studentem okazują się bardziej złożone niż mogłoby się wydawać. Profesor odrywa, iż ów student jest … jego synem. Całe dotychczasowe życie profesora Obrębskiego zaczyna się stopniowo zmieniać.

"Niedaleko od jabłoni" jest niezwykle interesującą książką, która potrafi skłonić do refleksji nad ludzkimi wyborami i przeżyciami. Fabuła powieści przedstawia się w bardzo przejrzysty i czytelny sposób. Mimo iż w tej książce nie ma miejsca na niespodziewane zwroty akcji czy dramatyczne wydarzenia to nadal ta książka zasługuje na uwagę między innymi ze względu na samych bohaterów. Profesor Obrębski uwikłany w incydent z pracą dyplomową oraz w sprawy rodzinne nie należy do osób podejmujących się trudnych wyzwań. Przeważnie wycofuje się w tak zwaną bezpieczną przystań i nie jest gotowy na poważne zmiany w swoim życiu, jak choćby niespodziewane pojawienie się syna Joachima. Joachim, w przeciwieństwie do ojca, wydaje się osobą butną i aż nazbyt pewną siebie. Profesor nieudolnie próbuje nawiązać kontakt z synem, który z charakteru wydaje się być podobny do matki. Sam Joachim, mimo wieku, sprawia wrażenie osoby niedojrzałej i zależnej od swoich rodziców. Nieraz popełniał poważne błędy , przez które miał niemałe kłopoty.

Na przykładzie tej książki można wywnioskować, iż samo życie to nie bajka; nie zawsze może się kończyć po naszej myśli. Trudne wybory, skomplikowane emocje i inne życiowe przeszkody mogą zmienić ( lub nie ) nasze postępowanie.

Po przeczytaniu książki doszłam do wniosku, iż cała ta historia jest bardzo poruszająca i wymowna sama w sobie. Bohaterowie książki uwikłani w sprawy osobiste nieraz błądzą po omacku i próbują odnaleźć właściwą drogę. Profesor Obrębski zdaje sobie sprawę z własnych poczynań i złych decyzji, które popełniał w młodzieńczych latach.Był świadom, iż czsu nie cofnie oraz iż pewnych spraw nei zmieni. Także dawna ukochana profesora nie chce i nie może zmienić swoich relacji z nim.

Ksiązka w trafny sposób przedstawiła problem podejmowania życiowych decyzji, przy czym obyło się bez zbędnych dygresji. Na jej korzyść przemawia także dojrzały i bardzo przejrzysty język.

Uważam tę powieść za bardzo dobrą i intrygującą. Dzięki tej książce można poznać bliżej życie osobiste samych bohaterów. Serdecznie polecam książkę nie tylko oddanym czytelnikom Krystyny Śmigielskiej ale też wszelkim wielbicielom literatury pięknej.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję autorce, Krystynie Śmigielskiej.

Cała recenzja na stronie: https://moichksiazekswiat.pl/niedaleko-od-jabloni

"Niedaleko od jabłoni" - co ten tytuł może oznaczać? Z pewnością na myśl przychodzi powiedzenie: "Niedaleko pada jabłko od jabłoni" i w pewnym sensie ma to odniesienie do fabuły powieści. Autorką tej książki jest pani Krystyna Śmigielska, która ma już za sobą dorobek...

Rozwiń

Zwiń