"Helena w stroju niedbałem", czyli poczet władców i królów Polski gwarą warszawską, to rzecz kapitalna! Wiech jakiego lubię! Opowieści pana Piecyka o Piastuszkiewiczach, Jagiellońszczakach, Potocczakach i Radziwiłłoszczakach, królu Walerym, Wiśniowiecczaku i Sobieszczaku to rarytas!
Druga część, "Ksiuty z Melpomeną", to felietony Wiecha rozsiane do tej pory po różnych gazetach, i wreszcie ujęte w całość. Są to recenzje teatralne, operowe, baletowe, kinowe i telewizyjne z lat 1948-1961. Napisane są z właściwym dla autora poczuciem humoru, ale niestety, nie przetrwały próby czasu. Były pisane tu i teraz, na potrzeby dzienników lub tygodników. Oprócz samych sztuk nawiązywały mocno do warszawskiej rzeczywistości. Jest to ich niewątpliwa zaleta, niemniej dla czytelnika z XXI wieku są dość hermetyczne. Najlepszym tego dowodem są "didaskalia" Wiecha, wyjaśnienia i doprecyzowania, o co chodziło.
Niemniej lektura przyjemna, to w końcu Wiechecki!

"Helena w stroju niedbałem", czyli poczet władców i królów Polski gwarą warszawską, to rzecz kapitalna! Wiech jakiego lubię! Opowieści pana Piecyka o Piastuszkiewiczach, Jagiellońszczakach, Potocczakach i Radziwiłłoszczakach, królu Walerym, Wiśniowiecczaku i Sobieszczaku to rarytas!
Druga część, "Ksiuty z Melpomeną", to felietony Wiecha rozsiane do tej pory po różnych...

Pan Wiechecki i jego twórczość to dla mnie źródło ciągłej uciechy. Historia Polski bez martyrologii, za to z uśmiechem i zdrowym rozumem pana Teosia - to lubię!

Pan Wiechecki i jego twórczość to dla mnie źródło ciągłej uciechy. Historia Polski bez martyrologii, za to z uśmiechem i zdrowym rozumem pana Teosia - to lubię!

"Helena w stroju niedbałem...", czyli "stary warszawiak" opowiada o władcach Polski, osadzając ich nieco we współczesnych mu realiach (na przykład królowie pociągami jeżdżą),czasem zupełnie mieszając czasy i tak na przykład Łokietek odwiedza w Rzymie Nerona. A że to co usłyszymy od pana Piecyka nieraz będzie znacznie odbiegało od tego co przeczytamy w podręcznikach, czy książkach historycznych, to lepiej nie dawać tej książki młodzieży szkolnej do nauki historii... raczej niech posłuchają T-raperów znad Wisły. A sama lektura przednia.

"Ksiuty z Melpomeną" tytułem nawiązują do zbioru felietonów teatralnych Boya-Żeleńskiego "Flirt z Melpomeną" (co sam autor przyznaje we wstępie). Możemy rzucić okiem na to co aktualnie się grało na deskach, lub wyświetlało w kinie w końcu lat 40., latach 50. i w początku lat 60. A jest to spojrzenie świeże, osób niezbyt obytych z teatrem i nie za bardzo oczytanych (mówiąc oględnie),z czego wynika wiele nieporozumień i zabawnych sytuacji. Czasem mi tylko trochę brakowało kontekstu, jak były znane sztuki, to wiadomo było do czego autor nawiązuje (ewentualnie można było przeczytać jakieś streszczenie),ale w pozostałych miałem wrażenie że zbyt dużo mi umyka... tak więc, mimo że Wiech w formie, to jednak teatralną część odebrałem jako słabszą, a wyżej oceniam inne zbiory autora.

"Helena w stroju niedbałem...", czyli "stary warszawiak" opowiada o władcach Polski, osadzając ich nieco we współczesnych mu realiach (na przykład królowie pociągami jeżdżą),czasem zupełnie mieszając czasy i tak na przykład Łokietek odwiedza w Rzymie Nerona. A że to co usłyszymy od pana Piecyka nieraz będzie znacznie odbiegało od tego co przeczytamy w podręcznikach, czy...