Publicystyka
33
Najnowsze artykuły
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów
1
ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”
3
ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“1
ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Dzieje Tewji Mleczarza Szolem Alejchem
„Dzieje Tewje Mleczarza” na całym świecie znane są pod musicalową wersją zatytułowaną „Skrzypek na dachu”. Dla wielu jest to jedyne dostępne źródło poznania żydowskiej kultury. Należy pamiętać, ze Tewje żyje w zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego, gdzie panowała tradycyjna i ortodoksyjna forma społeczności żydowskich w Europie. Książką miała być w założeniu lekkim zbiorem opowiastek dotyczycących poczciwego żydowskiego mleczarza i jego perypetii związanych z planowaniem przyszłości dorosłych już córek. Jednak czujnemu czytelnikowi nie umyka też smutny fakt przewijający się w tle akcji, że społeczność żydowska jest izolowana i spychana przez chrześcijańską większość. Że przeciętny Żyd żyjący w Carskiej Rosji jest po prostu biedakiem ciężko pracującym na utrzymanie siebie i swojej licznej rodziny. Kolejna kwestia dotyczy pogromów, czyli mówiąc wprost ataków podburzonego przez władze tłumu na przypadkowych bezbronnych ludzi. Taka była codzienność lwiej części ludności żydowskiej we Wschodniej Europie. Powracając do samego bohatera książki, to jest to typowy prowincjonalny poczciwina, który akceptuje swój ubogi i znojny żywot, ale w skrytości serca myśli o bogactwie. To znamienne, że bogactwo dla Tewje Mleczarza jest jednoznaczne z licznymi kurami i indykami w zagrodzie, muczącymi krowami w oborze i sytym obiadem na stole. Tewje próbuje stawiać czoło mniejszym i większym problemom za pomocą „chłopskiej” kalkulacji i pogodnego usposobienia. Najbardziej rozczulił mnie wątek, w którym Tewje, bardzo przywiązany do swojego lichego konia, dzięki któremu może codziennie wykonywać swoją pracę. Spostrzega, że jego szkapina kuleje i meczy się niesamowicie ciągnąć wóz. Uwalnia ją z jarzma i sam ciągnie wóz pozwalając zwierzęciu odsapnąć. Tewje, który uważa, że podstawą egzystencji dla całej ich lokalnej zbiorowości jest tradycja i wiara ojców, przemaga się i wybacza córce, która związała się z gojem, wykluczając się z tym samym z więzów rodzinnych i społecznych. Dobroć i miłość rodzicielska była mocniejsza niż prastare nakazy i sankcje…Z jarmarku Szolem Alejchem
Dwa opowiadania z Notatek komiwojażera kończą się nietypowo - Szołem Alejchem robi czytelnikowi apetyt, zaciekawia go, po czym każe mu obejść się smakiem. Ten szczególny manewr powtórzył mimo woli w swojej ostatniej książce, autobiografii przerwanej w samym środku przez śmierć pisarza. Szołem Alejchem dożył jednak solidnych lat, jak na tamte czasy. Na kartach tej książki pojawia się kilka postaci, które marły w młodym wieku (zresztą zmarłe dzieci nie pojawiają się wcale, zapewne dlatego, że zbyt wiele ich było). Biografie tych ludzi też zamykały się nagle i "w samym środku", tyle że chodziło tu o rzeczywistość, nie o książkę. A ludzie bywali to często niepośledni. Żydzi stanowią dla nas zbitą, bezimienną masę brodaczy w ciemnych chałatach, ale nawet w świecie ortodoksji była duża różnorodność charakterów. Dodajmy do tego jeszcze ferment nowoczesności, który spoleczność żydowską mocno wtedy nurtował, a dostaniemy bardzo dynamiczny świat. Najbardziej mnie w tym świecie fascynuje uczoność wielu osób w małych miasteczkach, prawie wsiach, ich biegłość w wielu księgach i wielu językach. Któż by dzisiaj o tym słyszał, żeby np. w Spale albo Kolnie rozprawiano zajadle o traktatach religijnych i filozoficznych? A Żydzi tacy byli. I dobrze, że ktoś to pokazał z wewnątrz.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
