Książka, która na pewno nie każdemu się spodoba.
Nie można jej czytać na chybcika, to nie ten rodzaj literatury. Akcja nie rwie do przodu. Tutaj raczej trzeba cierpliwości. Trzeba się wgryźć, posmakować, czasem przystanąć, poczuć atmosferę i pozwolić się jej wchłonąć. A kiedy już będziecie swobodnie płynąc przez krajobraz Mazur, ich specyficzną urodę i klimat, zaczniecie delektować się historią rodziny Ritterów. Są Polakami czy Niemcami? tego nie są pewni nawet oni. Wybory życiowe, trudne decyzje i sama historia zapętla i gmatwa ich losy. Stawia przed trudnymi wyborami. Wojna determinuje ich życie. Jednak ani ona, ani przedwczesne śmierci nie są w stanie złamać ludzi, którzy kochają swój dom i miejsce na ziemi, Mazury, gdzie wracają z uporem aż do ostatniego członka rodu.
O czym tak naprawdę czytamy? O wiecznej tęsknocie, sile i słabości.
O wartości rodziny w życiu. Odmienności i niezrozumieniu. Miłości splamionej ale szczerej... Można pisać i pisać i pewnie nadal znajdziemy coś, co przeoczyliśmy.

Powieść napisana bardzo dojrzale, gratulacje dla młodej, ambitnej autorki. Jeśli mam jakieś zastrzeżenia, to nadużywanie niektórych zwrotów.

Książka, która na pewno nie każdemu się spodoba.
Nie można jej czytać na chybcika, to nie ten rodzaj literatury. Akcja nie rwie do przodu. Tutaj raczej trzeba cierpliwości. Trzeba się wgryźć, posmakować, czasem przystanąć, poczuć atmosferę i pozwolić się jej wchłonąć. A kiedy już będziecie swobodnie płynąc przez krajobraz Mazur, ich specyficzną urodę i klimat, zaczniecie...