"Namaluj mnie"
Autor: Patrycja Pelica
Wydawnictwo @waspos

Książka podzielona jest na dwie strefy czasowe, czytane naprzemiennie. Dzięki czemu możemy zagłębić się w historię i dokładnie ją prześledzić.

W pierwszej linii czasowej, przedstawiona jest historia maturzystów szkoły plastycznej w Supraślu. Ich przyjaźń, wspólne wypady na klubów, nauka w szkolnych ławach. 📚

Pewnego dnia do szkoły dołącza Ida-tajemnicza dziewczyna, do której niesamowicie ciągnie Aleksa.🥰

W tajemnicy zaczynają się spotykać, a ich uczucia z czasem robią się coraz głębsze.💌

Druga linia czasowa przenosi nas już do 2014 roku. Odbywa się zjazd absolwentów.
Wszyscy wspominają, rozmawiają o swoim życiu. Aleksander spotyka na korytarzu Idę.

Oboje kogoś mają. Mimo wszystko przyciąganie i chęć dostania odpowiedzi na pytania, nie pozwalają im od siebie odejść.❤️‍🩹

Czy Aleksander dowie się, dlaczego miłość jego życia go opuściła bez pożegnania?💔

Powieść jest bogata w wszelakie opisy, chwilami mnie to odrzucało, ale dzięki temu mogłam naprawdę wejść w ten świat. Cofamy się w czasie, co jest miłą odskocznią. Powrót w czasy pubów, muzyki z lat 90 wylewające się na nas prawie z każdej strony, tworzy niesamowity klimat.
Pojawia się tu dużo historii, jest kilka wzmianek o Tatarach. Dzięki tej książce przypomniałam sobie problemy i rozterki z czasów szkolnych i spędzanie czasu wolnego, którego nie znajdziemy u teraźniejszej młodzieży.

meggi.books

"Namaluj mnie"
Autor: Patrycja Pelica
Wydawnictwo @waspos

Książka podzielona jest na dwie strefy czasowe, czytane naprzemiennie. Dzięki czemu możemy zagłębić się w historię i dokładnie ją prześledzić.

W pierwszej linii czasowej, przedstawiona jest historia maturzystów szkoły plastycznej w Supraślu. Ich przyjaźń, wspólne wypady na klubów, nauka w szkolnych ławach....

„- Namaluj mnie.”
Kiedy dni są szare a słońce zapomniało o nas od dawna idealnym rozwiązaniem jest powieść pełna barw. Tym razem będzie to powieść Patrycji Pelicy „Namaluj mnie”.

„(…) Będziesz moją tajemnicą? (...)”
Ida i Aleksander spotykają się w Supraśli po prawie dwudziestu latach od zakończenia szkoły.
Kiedyś byli parą, która snuła wspólne plany, a może tylko on snuł bo kiedy wydawało się, że ich miłość rozkwitła ona nagle zniknęła.
Rozpoczyna się wędrówka w przeszłość i powolne odkrywanie wszystkich kart.
Co wydarzyło się w przeszłości, że Ida zniknęła?
Czy Aleksander dowie się prawdy?
Czy po spotkaniu absolwentów będzie można wrócić do życia sprzed zjazdu?

„Czasem miłość nie wystarczy.”
Piękna, spokojna opowieść o miłości, która przetrwała pomimo rozłąki, o wyborach do końca słusznych, o bólu rozstania i porzucenia, o zawodzie miłosnym, zawodzeniu przyjaciół i wybaczeniu. Emocje i wydarzenia są przesycone kolorami, w historię wplecione są drobne akcenty z artystycznego świata co nadaje powieści pewnego artystycznego smaku. Dwie płaszczyzny połączone w jedną powieść dzięki czemu zagłębiamy się w wydarzenia z przeszłości i jednocześnie śledzimy teraźniejsze rozterki. Przez tę historię się bardzo szybko płynie dlatego czytelnik będzie się nią delektował tylko jeden wieczór. Polecam

„- Namaluj mnie.”
Kiedy dni są szare a słońce zapomniało o nas od dawna idealnym rozwiązaniem jest powieść pełna barw. Tym razem będzie to powieść Patrycji Pelicy „Namaluj mnie”.

„(…) Będziesz moją tajemnicą? (...)”
Ida i Aleksander spotykają się w Supraśli po prawie dwudziestu latach od zakończenia szkoły.
Kiedyś byli parą, która snuła wspólne plany, a może tylko on snuł...

Do klasy maturalnej Liceum Plastycznego w Supraślu dołącza nowa uczennica. O Idzie nikt nie wie nic pewnego, zresztą ona sama niechętnie o sobie mówi. Tajemnicza dziewczyna od razu przyciąga uwagę niesamowicie zdolnego, a zarazem introwertycznego Aleksandra, a kiedy prosi go, by ją namalował, on nie potrafi odmówić. Ida, jak się okazuje, z pochodzenia Tatarka, fascynuje go coraz bardziej, a ich romans staje się kolejną tajemnicą starego Pałacu Buchholtzów, w którym mieści się szkoła. Planują wyjechać razem na studia, lecz Ida znika bez śladu.
Po 18-stu latach spotykają się ponownie Alex próbuje zmusić ją do odpowiedzi, dlaczego ich związek zakończył się bez słowa. Ida okazuje się jednak nie mniej tajemnicza niż w liceum, Aleksander rozpoczyna więc własne śledztwo, plącząc się coraz bardziej w pajęczynę kłamstw, niedomówień i półprawd. 

Co tak naprawdę wydarzyło się osiemnaście lat temu❓️

Książka "Namaluj mnie" autorstwa Patrycji Pelica to wspaniała podróż przez świat sztuki, gdzie słowa stają się kolorami na płótnie wyobraźni. Autorka mistrzowsko łączy emocje z elementami malarskiego świata, tworząc zaskakującą i barwną opowieść. Bohaterowie, głęboko zakorzenieni w sztuce, odkrywają nie tylko swoje zmysły, ale także tajemnice związane z twórczością. Pelica ukazuje w swojej książce piękno w każdej kropli farby, tworząc niezapomnianą lekturę dla miłośników sztuki i nie tylko.

Do klasy maturalnej Liceum Plastycznego w Supraślu dołącza nowa uczennica. O Idzie nikt nie wie nic pewnego, zresztą ona sama niechętnie o sobie mówi. Tajemnicza dziewczyna od razu przyciąga uwagę niesamowicie zdolnego, a zarazem introwertycznego Aleksandra, a kiedy prosi go, by ją namalował, on nie potrafi odmówić. Ida, jak się okazuje, z pochodzenia Tatarka, fascynuje go...

“Namaluj mnie” opowiada o młodzieńczej miłości pary maturzystów - Idy i Aleksandra. Tajemnicza dziewczyna dołącza do Liceum Plastycznego w Supraślu i od razu zwraca uwagę niezwykle zdolnego Aleksandra. Między nastolatkami rodzi się uczucie, które ukrywają przed całym światem, nie mówiąc o nim nawet najbliższym przyjaciołom. Razem uczą się do matury i planują wspólną przyszłość, a pierwszym punktem mają być studia na krakowskim ASP. Jednak z dnia na dzień Ida znika bez słowa wyjaśnienia, pozostawiając ukochanego z masą pytań bez odpowiedzi. A te pojawiają się dopiero 18 lat później, podczas zjazdu absolwentów, gdzie dawna para zakochanych znów się spotyka.

Można powiedzieć, że książkę “Namaluj mnie” czytałam z uczuciem motylków w brzuchu, a wszystko za sprawą tego, że licealna miłość nie jest mi obca. To powoli rodzące się niewinne uczucie, chęć ciągłego przebywania z ukochaną osobą. Co takiego mogło się wydarzyć, że Ida bez słowa postanowiła opuścić Aleksandra?

Autorka zastosowała tutaj jeden z moich ulubionych zabiegów, czyli przeplatanie się dwóch płaszczyzn czasowych. Mamy rok 1995, kiedy nastolatkowie przygotowują się do matury oraz rok 2014, kiedy dawni zakochani ponownie spotykają się po latach rozłąki. Dzięki temu poznajemy myśli i motywy działania nie tylko głównych, ale też pobocznych bohaterów. Stopniowo wszystko składa się w jedną całość. Od pewnego momentu miałam swoją teorię na temat tego, dlaczego Ida zniknęła. Wydawało mi się to oczywiste, a jednak autorce udało się mnie zaskoczyć, bo wcale nie było tak, jak przewidywałam. I za to kolejny duży plusik :)

Gdy drogi Aleksandra i Idy się rozeszły, każde z nich w końcu jakoś ułożyło sobie życie. Spotykają się ponownie…Czy z tego młodzieńczego uczucia coś pozostało? Czy sprawdziło się stare przysłowie “stara miłość nigdy nie rdzewieje”? Co dalej, gdy już wszystko sobie wyjaśnili?

Jeśli jesteście ciekawi i lubicie takie nietuzinkowe historie miłosne, to koniecznie musicie sięgnąć po tę pozycję. Styl autorki jest dość nietypowy: liczne opisy otoczenia, historii, cytaty klasycznych piosenek, ale to jak najbardziej pasuje do tej historii, tworzy spójną całość i sprawia, że czyta się niezwykle przyjemnie.

“Namaluj mnie” opowiada o młodzieńczej miłości pary maturzystów - Idy i Aleksandra. Tajemnicza dziewczyna dołącza do Liceum Plastycznego w Supraślu i od razu zwraca uwagę niezwykle zdolnego Aleksandra. Między nastolatkami rodzi się uczucie, które ukrywają przed całym światem, nie mówiąc o nim nawet najbliższym przyjaciołom. Razem uczą się do matury i planują wspólną...

Oczywiście jako okładkową srokę skusiła mnie okładka ,ale i lektura okazała się zaskakująco miła.
Idealna na wieczór.

Słodko-gorzka historia młodych,zakochanych ludzi,których dzieli brak szczerości .
Historia pisana w dwóch ramach czasowych( mam wrażenie,że zapanowała na to moda).
Decyzja podjęta przez główną bohaterkę ma wpływ na życie jej i nie tylko.
Co się takiego wydarzyło?
No przecież,że wam nie zdradzę bo jaka wtedy radość z czytania?😉

Jeśli macie chęć sprawdźcie sami.

Oczywiście jako okładkową srokę skusiła mnie okładka ,ale i lektura okazała się zaskakująco miła.
Idealna na wieczór.

Słodko-gorzka historia młodych,zakochanych ludzi,których dzieli brak szczerości .
Historia pisana w dwóch ramach czasowych( mam wrażenie,że zapanowała na to moda).
Decyzja podjęta przez główną bohaterkę ma wpływ na życie jej i nie tylko.
Co się takiego...

„Namaluj mnie” to historia młodzieńczej miłości Aleksandra i Idy, uczęszczających do liceum plastycznego w Supraślu, na Podlasiu. Wydają się być różni, jednak stają się nierozłączni, poświęcając sobie każdą wolną chwilę. Wspólnie przygotowują się do matury i planują przyszłość we dwoje, począwszy od studiów na krakowskim ASP. Okazuje się, iż Ida nigdy nie trafia na uczelnię i znika bez śladu, nie angażując w swoje plany najbliższych przyjaciół. Pierwszą myślą, która kiełkuje w głowie Aleksandra jest: „musiało się wydarzyć coś złego”. Co tak naprawdę się stało? Dokąd udała się Ida? Co wpłynęło na zmianę dotychczasowych planów dziewczyny?
Aleksander nie może się pogodzić z odejściem Idy, jednak zaczyna odkrywać tajemnice kobiety dopiero niemalże 20 lat później, na zjeździe absolwentów w miejscu, gdzie to wszystko się rozpoczęło.

Jestem miło zaskoczoną fabułą tej książki, która okazała się być nietuzinkowa. Z pewnością nie był to zwyczajny, oklepany romans, a ciekawa i poruszająca opowieść o dwójce zakochanych rozdzielonych przez skutki jednej młodzieńczej decyzji. Podobała mi się kreacja głównych bohaterów. Ida z pochodzenia Tatarka od początku dała się poznać jako osoba tajemnicza, niedopuszczająca do siebie ludzi, a otaczająca się tylko kilkoma najbliższymi znajomymi. Z kolei Aleksander wcześniej skupiał się głównie na nauce i rozwijaniu swojego talentu, jednak odkąd poznał Idę, pragnął do końca życia malować jej portrety.

Dużym plusem tej powieści było wprowadzenie do fabuły informacji o kulturze Tatarów oraz kultury prawosławnej. Bardzo podobał mi się także fakt, iż Autorka zdecydowała się na zastosowanie dwóch płaszczyzn czasowych, w pierwszej kolejności 1995 rok, gdy bohaterowie przygotowywali się do matury oraz rok 2014 będący rokiem zjazdu absolwentów liceum. Dzięki temu zabiegowi, w sposób bardziej dokładny, czytelnik mógł poznać motywy ich postępowania oraz skutki młodzieńczych decyzji. Na uwagę zasługuje również barwny, niemalże obrazowy styl Autorki, charakteryzujący się rozbudowanymi zdaniami i licznymi opisami otoczenia Supraśla i pewnych elementów historii miasta.

Przez te niemalże 20 lat rozłąki, zarówno Ida jaki i Aleksander, zdążyli ułożyć sobie życie na nowo. Co się stanie, gdy prawda wyjdzie na jaw? Czy nie jest zbyt późno, aby dawne uczucia odżyły? Jeśli choć trochę Was zaciekawiłam, mam nadzieję, że rozważycie lekturę książki „Namaluj mnie”. Polecam serdecznie!

„Namaluj mnie” to historia młodzieńczej miłości Aleksandra i Idy, uczęszczających do liceum plastycznego w Supraślu, na Podlasiu. Wydają się być różni, jednak stają się nierozłączni, poświęcając sobie każdą wolną chwilę. Wspólnie przygotowują się do matury i planują przyszłość we dwoje, począwszy od studiów na krakowskim ASP. Okazuje się, iż Ida nigdy nie trafia na uczelnię...

"(...) dni złociste jak bursztyn, które ciepłe palce lata nawlekały na naszyjnik."
Sięgając po tą książkę, spodziewałam się banalnego romansu, a dostałam coś całkiem niebanalnego, co mnie pozytywnie zaskoczyło :)
No bo cóż może być zaskakującego, kiedy fabuła zaczyna się od zjazdu absolwentów?
No właśnie, historia z pozoru taka jak wiele innych. Wielka miłość licealna i wielkie plany na przyszłość. Ida i Aleksander wydają się być najszczęśliwszą parą z maturalnej klasy swojego liceum. Jednak, kiedy nadchodzi moment wyjazdu na studia, który mają zaplanowany razem, Ida nagle znika nic nikomu nie mówiąc. Chłopak nie może się pogodzić z takim obrotem spraw i próbuje dociec co się stało. Kiedy spotyka Idę na zjeździe po prawie 20 latach, nadal nie jest pewien co się stało i nadal są kwestie, które wymagają wyjaśnień.
Linia czasowa rozbita jest tutaj na dwa plany. Równolegle poznajemy naszych bohaterów jako nastolatków, którzy się poznają i w miarę upływu czasu się w sobie zakochują, oraz obserwujemy ich jako dorosłych ludzi, którzy po latach próbuja sobie wyjaśnić wiele spraw. Z początku nie umiałam złapać rytmu czytania ze względu na bardzo długie zdania budowane przez autorkę. Jednak po chwili przyjrzałam się im i zaczęłam doceniać, że one w dość poetycki i obrazowy sposób opisuja otoczenie. Po lekturze aż mam ochotę pojechać do Supraśla, żeby na własne oczy zobaczyć miejsca tam opisane! Zabytkowa willa Buchholtzów przemieniona w liceum plastyczne (sama chętnie bym do takiego liceum chodziła!),tatrski mizar i cerkiew. Świetny pomysł z wprowadzeniem bohaterki, która jest tatarką. Wydaje się to dość orientalne (przynajmniej w moich stronach) i wręcz odczwam niewielki niedosyt szczegółów dotyczących ich kultury, które przewijają się w książce. Bardzo polubiłam bohaterów, którzy są zbudowani w bardzo żywy sposób, którzy mają swoje wady, popełniają błędy i skrywają różne sekrety. Z jednej strony rozumiem motywacje Idy, ale z drugiej nie wiem czy na miejscu Aleksandra potrafiłabym jej wybaczyć.
Współpraca recenzenka z wydawnictwem Waspos.

"(...) dni złociste jak bursztyn, które ciepłe palce lata nawlekały na naszyjnik."
Sięgając po tą książkę, spodziewałam się banalnego romansu, a dostałam coś całkiem niebanalnego, co mnie pozytywnie zaskoczyło :)
No bo cóż może być zaskakującego, kiedy fabuła zaczyna się od zjazdu absolwentów?
No właśnie, historia z pozoru taka jak wiele innych. Wielka miłość licealna i...

"A czy kochałbyś mnie, gdybyś wiedział o mnie wszystko?"

"Namaluj mnie" Patrycja Pelica to książka, która trafiła do mnie w ramach współpracy z wydawnictwem @waspos.
Jest to historia miłości dwojga młodych ludzi, maturzystów uczęszczających do liceum plastycznego w Supraślu. Młodzi spędzają ze sobą każdą wolną chwilę, ale ukrywają swoje uczucia przed światem. Nawet najbliżsi przyjaciele nie wiedzą co łączy Ige i Aleksandra.
Kiedy po zdanej maturze mają razem wyjechać do Krakowa na ASP dziewczyna niespodziewanie porzuca Aleksandra i znika. Załamany chłopak nie może się z tym pogodzić i próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczego zniknięcia swojej wielkiej miłości. Czy to się uda?

Iga i Aleksander spotykają się ponownie dopiero po 18latach na zjeździe absolwentów liceum.
Mężczyzna uświadamia sobie, że nadal darzy uczuciem Ige. Znowu próbuje wyjaśnić przeszłość i poznać prawdę dlaczego dziewczyna zostawiła go bez słowa wyjaśnienia.
Czy będzie w stanie zrozumieć Jej decyzję podjęte w młodości? Czy mimo tego co usłyszy nadal będzie chciał zacząć wspólne życie z Igą?
Przekonajcie się sami sięgając po książkę 😉

Choć na początku ta historia nie bardzo mnie wciągnęła to później już było tylko lepiej. Czytało się szybko i przyjemnie i z wielką ciekawością przewracałam kolejne strony,aby dowiedzieć się jaką tajemnicę miała kobieta. No i autorka na końcu mnie zaskoczyła 😉

Polecam tą historię o miłości i bliskości młodych ludzi.
Historię o wytrwałości w dążeniu do celu napisaną prostym,przyjemnym językiem. Na zimowy wieczór w sam raz 📖

Współpraca barterowa @waspos

"A czy kochałbyś mnie, gdybyś wiedział o mnie wszystko?"

"Namaluj mnie" Patrycja Pelica to książka, która trafiła do mnie w ramach współpracy z wydawnictwem @waspos.
Jest to historia miłości dwojga młodych ludzi, maturzystów uczęszczających do liceum plastycznego w Supraślu. Młodzi spędzają ze sobą każdą wolną chwilę, ale ukrywają swoje uczucia przed światem. Nawet...

📚Recenzja: 115/2023
📚Autor: Patrycja Pelica
📚Tytuł: "Namaluj mnie"
📚Wydawnictwo: Wydawnictwo WasPos
📚Ocena: 8/10

"Może więc czasem nasz cud różni się od tego, jak go sobie wyobrażamy? Ale wciąż jest cudem."

Aleksander, znany i ceniony malarz, po 18 latach przyjeżdża do Supraśla na zjazd absolwentów liceum plastycznego. Spotyka tam swoją dawną ogromną miłość, Idę. Pragnie dowiedzieć się, co było przyczyną jej nagłego zniknięcia przed laty. Czemu, mimo wzajemnej fascynacji oraz wielu wspólnych planów, nie zdecydowała się na wyjazd na studia do Krakowa, a zamiast tego, uciekła za granicę do siostry, urywając kontakt ze swoimi przyjaciółmi.
Czy Aleksandrowi uda się szczerze porozmawiać z Idą? Czy wyjaśni wciąż niedającą mu spokoju tajemnicę sprzed lat?
Tej książki nie można przegapić!
I piszę to szczerze, mimo tego, iż na początku nie mogłam się do niej odpowiednio nastawić. Po prostu mnie nie porwała, a język i styl wydawał mi się zbyt barwny (przez co ciężko mi było przebrnąć).
I może to zabrzmi absurdalnie, ale po czasie, doceniłam ją za język i styl właśnie. Kobieta zmienną jest, tak samo jej ocena odnośnie lektury.
W książce mamy dwie płaszczyzny czasowe. Rok 1995-1996 oraz 2013. Lata wcześniejsze przedstawiają czasy młodości głównych bohaterów. Pokazują powolny rozkwit ich dość specyficznej miłości. Czemu specyficznej? Głownie ze względu na charakter Idy. Jest ona dość tajemnicza, a jej zachowanie często jest dość skrajne. Trudno jest ją rozszyfrować, a w głowie pozostaje wiele znaków zapytania.
Akcja rozwijająca się w roku 2013, skupia się głównie na rozterkach Aleksandra oraz na jego wewnętrznej walce. Z jednej strony ma ogromny żal do Idy, a z drugiej, uczucia tłamszone przez wiele lat, odżywają w jego sercu na nowo.
Autorka bardzo zgrabnie przeplata przeszłość z teraźniejszością, w zupełnie zaskakujący i niebanalny sposób zwieńczając opowieść. Ja po skończeniu lektury byłam zupełnie oniemiała.
Dodatkowym atutem jest przywołanie w książce wielu klasycznych polskich utworów muzyki lat 90-tych, opis dzieł malarskich oraz cytaty z literatury.
Z pewnością nie jest to typowy romans. To jest powieść głębsza, bardzo przemyślana. Piękna.
Polecam.
Do zaczytania.
Molly📖.

📚Recenzja: 115/2023
📚Autor: Patrycja Pelica
📚Tytuł: "Namaluj mnie"
📚Wydawnictwo: Wydawnictwo WasPos
📚Ocena: 8/10

"Może więc czasem nasz cud różni się od tego, jak go sobie wyobrażamy? Ale wciąż jest cudem."

Aleksander, znany i ceniony malarz, po 18 latach przyjeżdża do Supraśla na zjazd absolwentów liceum plastycznego. Spotyka tam swoją dawną ogromną miłość, Idę. Pragnie...

„Była jak Midas, z tą różnicą, że wszystko, czego tknęła, stawało się sztuką. Chciałem jej to powiedzieć, a zarazem paraliżował mnie lęk.”
Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź książki Patrycji Pelicy, pt. "Namaluj mnie” na profilu wydawnictwa @waspos, już wtedy wiedziałam, że na pewno ją przeczytam. Dlatego niezmiernie się ucieszyłam, gdy moje zgłoszenie zostało pozytywnie rozpatrzone i zostałam jednym z oficjalnych recenzentów. Spodziewałam się zmysłowego romansu, którego historia została odziana muzyką lat dziewięćdziesiątych, ukazując świat malarstwa i sztuki. Dostałam jednak o wiele więcej.
Aleksander i Ida poznają się w liceum plastycznym. Zafascynowani sobą wzajemnie, bardzo szybko ulegają swoim pragnieniom, a ich relacja przeistacza się w coś o wiele więcej niż jedynie szkolną znajomość. Wszystko wskazuje na to, że ich uczucie rozkwita, póki główna bohaterka nie znika w tajemniczych okolicznościach, nie tłumacząc nikomu powodu, ani kierunku swojej nieoczekiwanej podróży. Aleksander za wszelką cenę próbuje znaleźć Idę. Czy ona mu na to pozwoli? Odpowie na pytania, których odpowiedzi zamierzała zatrzymać dla siebie?
Historia podzielona jest na dwie osie czasowe, które przedstawiają wydarzenia na przełomie roku 1994 i 1995 oraz te w 2014. Miłosne perypetie Aleksandra i Idy z czasów licealnych przeplatane są z teraźniejszością, gdy ich drogi po prawie dwudziestu latach ponownie się ze sobą łączą. Ta konstrukcja tekstu przypadła mi bardzo do gustu. Każdy rozdział się ze sobą łączy, choć wydarzenia dzieli wiele lat. Patrycja Pelica stworzyła przepiękny pejzaż z uczuć o różnorodnych barwach. Słowami przedstawiła malowniczy świat, którego obrazy ukazywały się oczami mojej wyobraźni z każdą następną stroną. Znaleźć można w tej książce piękne opisy krajobrazów, miejsc oraz przywołania do różnych dzieł sztuki, utworów literackich oraz utworów muzycznych. Autorka udowadnia tą książką, że znane nam wszystkim już wątki, można napisać w niebanalny sposób, ukazując zupełnie nowy na nie widok. Jest to jedna z najcudowniejszych książek, jakie przeczytałam. Polecam ją z całego serca. <3

„Była jak Midas, z tą różnicą, że wszystko, czego tknęła, stawało się sztuką. Chciałem jej to powiedzieć, a zarazem paraliżował mnie lęk.”
Kiedy tylko zobaczyłam zapowiedź książki Patrycji Pelicy, pt. "Namaluj mnie” na profilu wydawnictwa @waspos, już wtedy wiedziałam, że na pewno ją przeczytam. Dlatego niezmiernie się ucieszyłam, gdy moje zgłoszenie zostało pozytywnie...