Jadąc wieczorem autem Daniel Mermet potrąca kobietę z skrzypcami. Wypadek doprowadza do utraty przez nią pamięci, gnębiony poczuciem winy mężczyzna otacza ją opieką. Przy okazji malując jej portret i wyjaśnić kim ona jest. Nawet gdy odkrywa kim jest nie jest w stanie zrezygnować z niej.

"Jeśli kiedyś musiałbyś mnie opuścić, Danielu, chciałabym, żebyś wcześniej mnie zabił!"

Kupiłam tą książkę ponad 10 lat temu, bo zachwyciła mnie okładka i tak przeleżała sobie u mnie. Niestety podczas czytania pomimo że ma ponad 100 stron bardzo się z nią męczyłam To nie moje klimaty.

Jadąc wieczorem autem Daniel Mermet potrąca kobietę z skrzypcami. Wypadek doprowadza do utraty przez nią pamięci, gnębiony poczuciem winy mężczyzna otacza ją opieką. Przy okazji malując jej portret i wyjaśnić kim ona jest. Nawet gdy odkrywa kim jest nie jest w stanie zrezygnować z niej.

"Jeśli kiedyś musiałbyś mnie opuścić, Danielu, chciałabym, żebyś wcześniej mnie...

Ciekawa lektura z chwilowym dreszczykiem, jedyne co mam do zarzucenia to trochę nijaki główny bohater, czego można się spodziewać o tak krótkiej książce
Ogółem przyjemna lektura na wieczór z zaskakującym zakończeniem ale czułam niedosyt

Ciekawa lektura z chwilowym dreszczykiem, jedyne co mam do zarzucenia to trochę nijaki główny bohater, czego można się spodziewać o tak krótkiej książce
Ogółem przyjemna lektura na wieczór z zaskakującym zakończeniem ale czułam niedosyt

Książka napisana w 1956 roku, ale język jest przystępny i nie odczuwa się różnicy czasów. Zaskakuje fabułą - potencjalna chęć samobójstwa, zanik pamięci, tragiczna przeszłość, niepohamowane zakochanie.

Bardziej niż kryminałem nazwałabym tę książkę romansem z wątkiem kryminalnym. Dla fanów malarstwa dodatkowy plus - główny bohater jest malarzem.

Jest to króciutka opowieść (114 stron),ale naprawdę wciągająca, którą przyjemnie się czytało.

Książka napisana w 1956 roku, ale język jest przystępny i nie odczuwa się różnicy czasów. Zaskakuje fabułą - potencjalna chęć samobójstwa, zanik pamięci, tragiczna przeszłość, niepohamowane zakochanie.

Bardziej niż kryminałem nazwałabym tę książkę romansem z wątkiem kryminalnym. Dla fanów malarstwa dodatkowy plus - główny bohater jest malarzem.

Jest to króciutka opowieść...

Krótkie jednakże bardzo wciągające opowiadanie. Sama nie mogłam się od niego oderwać i żałowałam że tak szybko się zakończyło. Tragiczna miłość, śmierć, utrata pamięci. Może nie w tej kolejności ale żebyście wiedzieli o co chodzi koniecznie sięgnięcie po te książkę. Te 120 stron czyta się wręcz jednym tchem. Polecam!

Krótkie jednakże bardzo wciągające opowiadanie. Sama nie mogłam się od niego oderwać i żałowałam że tak szybko się zakończyło. Tragiczna miłość, śmierć, utrata pamięci. Może nie w tej kolejności ale żebyście wiedzieli o co chodzi koniecznie sięgnięcie po te książkę. Te 120 stron czyta się wręcz jednym tchem. Polecam!

Trzeba wziąć po uwagę, że książka pisana w latach 50-tych poprzedniego stulecia. Takie opowiadanko dla tych co lubią ziarnko tajemnicy, bez brutalnych szczegółów.

Trzeba wziąć po uwagę, że książka pisana w latach 50-tych poprzedniego stulecia. Takie opowiadanko dla tych co lubią ziarnko tajemnicy, bez brutalnych szczegółów.

Może zacznę od samego Frederica Darda. Po raz pierwszy spotkałam się z jego książką i zaskoczył mnie jego styl, który obecne jest często spotykany w powieściach młodzieżowych. Dlaczego? Chyba dlatego, że z tyłu była jego notka i kiedy zobaczyłam, że zmarł w 2000 roku pomyślałam, że ta książka będzie przeznaczona bardziej dla starszych czytelników, ale się pomyliłam. Lektura jest napisana przystępnym językiem, w dialogach zauważyłam trochę specyficzny sposób wyrażania się Francuzów, ale jak najbardziej zrozumiały.
Płacz kata to opowieść krótka, ale niezwykle porywająca. Już w pierwszym zdaniu dowiadujemy się, co opisane było na okładce. Jest to pocieszające, ponieważ dalsze szczegóły odkrywamy już bez "podpowiedzi". Może się wydawać, że będzie to historia jak każde inne - o romantycznej miłości, ale osobiście opisałabym tę miłość jako tragiczną. Może nie powinnam tyle zdradzać, ale możliwe również, że trochę was tym stwierdzeniem zainteresowałam. Głównym tematem pozostaje jednak miłość i dążenie Daniela (główny bohater) do poznania historii kobiety, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia. Na początku szczęście jakiego zaznał przy ukochanej wydaje się przyćmiewać wszystko poza miłością, ale ciągle krążąca wokół niej przeszłość sprawia, że Daniel postanawia odkryć sekrety, których ona nie pamięta... Najpiękniejsze w tej książce jest jednak zaskakujące postępowanie głównego bohatera. Nigdy nie spotkałam się z autorem, który stworzył by tak niezwykłą osobę, która w jednej chwili nie myśli rozsądnie, a w następnej wykazuje się wręcz nieprzeciętną inteligencją... Może źle odczytałam portret, jaki został namalowany, ale w końcu jest to moje wrażenie. Płacz kata poleciłabym jednak wszystkim, którzy kochają opowieści miłosne, ponieważ jest jej zdecydowanie więcej niż kryminału, do którego zakwalifikowano tę książkę.


"Miłość, kiedy jest szczera, zawsze sąsiaduje ze śmiercią. Bo miłość to pragnienie nieskończoności, a nie ma nic bardziej nieskończonego od śmierci."

"- Co też z pana za artysta?
- Mit wygłodzonego artysty znika. W końcu odkryto, że utalentowany człowiek ma żołądek do napełnienia, że w modnych ubraniach jest mu równie dobrze jak innym; że umie przy okazji prowadzić auto i że nie musi koniecznie żyć w biedzie, żeby tworzyć coś pięknego!"

"Nie bałem się śmierci. Akceptowałem ją. Ofiarowana z jej rąk, stawała się bezcennym darem."

Może zacznę od samego Frederica Darda. Po raz pierwszy spotkałam się z jego książką i zaskoczył mnie jego styl, który obecne jest często spotykany w powieściach młodzieżowych. Dlaczego? Chyba dlatego, że z tyłu była jego notka i kiedy zobaczyłam, że zmarł w 2000 roku pomyślałam, że ta książka będzie przeznaczona bardziej dla starszych czytelników, ale się pomyliłam. Lektura...

Ciekawie napisana z zaskakującym zakończeniem.

Ciekawie napisana z zaskakującym zakończeniem.

Powieść "Płacz kata" to miłosna opowieść z nutką kryminału.Polecam ją tym czytelnikom którzy lubią niebanalne opowieści o miłości.

http://swiatksiazkii.blogspot.com/2013/07/pacz-kata-frederic-dard.html

Powieść "Płacz kata" to miłosna opowieść z nutką kryminału.Polecam ją tym czytelnikom którzy lubią niebanalne opowieści o miłości.

http://swiatksiazkii.blogspot.com/2013/07/pacz-kata-frederic-dard.html

Bardzo, bardzo, bardzo słaba książka. Zagadka rozwiązuje się sama, bohaterowie jak z tureckiego serialu. Szczerze żałuję, że rozpocząłem ją Maj.

Bardzo, bardzo, bardzo słaba książka. Zagadka rozwiązuje się sama, bohaterowie jak z tureckiego serialu. Szczerze żałuję, że rozpocząłem ją Maj.