Jest to moja druga przeczytana książka tego autora po " Nie gaś światła".
Duży plus dla B. Minera, że tym razem odciął się od Francji i detektywa Martina Servaza i stworzył całkiem nową nieopartą na schemacie powieść. Na początku kiedy zaczynałam ją czytać, miałam wrażenie, że to książka dla 16-latków, ale tak nie jest. To co lubię u tego autora to fakt, że nie można tej książki tak po prostu przekartkować, aby dowiedzieć się zakończenia. Trzeba po prostu przeczytać całość, aby zrozumieć jak paskudna historia została tu opisana.
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Nie przeszkadzała mi narracja w pierwszej osobie. Powiedziałabym nawet, że narracja pierwszoosobowa dodaje "smaku" całej tej opowieści. Intryga jest dobrze skonstruowana, zwroty akcji potęgują napięcie, po prostu nie można się oderwać. Chciałoby się przeczytać ją jednym tchem, ale nie zawsze czas na to pozwala.
Uważam,że książka ta stanowi również refleksję na temat otaczającego nas ze wszystkich stron wirtualnego świata, a przedstawione w niej nowoczesne technologie mogą stać się rzeczywistością.

Jest to moja druga przeczytana książka tego autora po " Nie gaś światła".
Duży plus dla B. Minera, że tym razem odciął się od Francji i detektywa Martina Servaza i stworzył całkiem nową nieopartą na schemacie powieść. Na początku kiedy zaczynałam ją czytać, miałam wrażenie, że to książka dla 16-latków, ale tak nie jest. To co lubię u tego autora to fakt, że nie można tej...