Jak dla mnie nie wygodnie się ją czytało, rok się zbierałam i o ile fabuła w miarę ciekawa to styl w jakim była napisana męczyło mnie to, napisana jest według mnie to co jest teraz co było i co będzie i da się przez to łatwo pogłębić, na dodatek pod koniec nagle zmieniła się fabuła o 180 stopni a ciekawsza była dopiero pod koniec, nie dla mnie ta książka

Jak dla mnie nie wygodnie się ją czytało, rok się zbierałam i o ile fabuła w miarę ciekawa to styl w jakim była napisana męczyło mnie to, napisana jest według mnie to co jest teraz co było i co będzie i da się przez to łatwo pogłębić, na dodatek pod koniec nagle zmieniła się fabuła o 180 stopni a ciekawsza była dopiero pod koniec, nie dla mnie ta książka

Nie mam pojęcia jak ją ocenić. Niektórzy narzekają na styl — mi on się bardzo podobał. Myślę, że książka była na swój sposób oryginalna, choć akcję dało się przewidzieć. Nie wiem, czy to był zamysł autorki. Zakończenie tak naprawdę podane jest na okładce książki i na pierwszej stronie. Ja go osobiście nie zrozumiałam. Gubiłam się w tym co jest wspomnieniem a co prawdą. (Prawie) do ostatnich stron podobała mi się, mimo że przedstawiała zwykłe, codzienne życie bohaterki.
Niezwykle podobało mi się poruszenie ważnych tematów i skłonienie do refleksji.
Jak już ktoś tu napisał, bohaterki są tu niezwykle płodne xD Też nie wiem, czy to zamysł (dorosłej) autorki, która chce przestrzec nastolatki? Robione pod fabułę? Wydaję mi się, że szansa na to jest naprawdę mała, trochę mnie to zdenerwowało.
Zdecydowanie zgadzam się z oznaczeniem wiekowym na okładce - 14+. Myślę, że to minimum. Jest dużo toksycznych zachowań, które nie są do końca podkreślone jako toksyczne, trzeba się tego domyślić.
Podsumowując, czy polecam? Nie wiem. Myślę, że ile ludzi tyle odczuć.

Nie mam pojęcia jak ją ocenić. Niektórzy narzekają na styl — mi on się bardzo podobał. Myślę, że książka była na swój sposób oryginalna, choć akcję dało się przewidzieć. Nie wiem, czy to był zamysł autorki. Zakończenie tak naprawdę podane jest na okładce książki i na pierwszej stronie. Ja go osobiście nie zrozumiałam. Gubiłam się w tym co jest wspomnieniem a co prawdą....

9/10

9/10

Autorka w dedykacji napisała, że bez swojego męża nie wiedziałaby jak pisać o prawdziwej miłości. Chyba mąż jej nie kocha.

Autorka w dedykacji napisała, że bez swojego męża nie wiedziałaby jak pisać o prawdziwej miłości. Chyba mąż jej nie kocha.

Dobra to była masakra. Książka nudna, totalnie nie mój styl, napisana beznadziejnie, fabułą ciągnie się jak flaki z olejem. Wiem że niektórzy przy tym płaczą ale ja po prostu umarłam z nudów w trakcie czytania. Tak przewidywalnej książki nie czytałam jeszcze nigdy masakra jakaś.

Dobra to była masakra. Książka nudna, totalnie nie mój styl, napisana beznadziejnie, fabułą ciągnie się jak flaki z olejem. Wiem że niektórzy przy tym płaczą ale ja po prostu umarłam z nudów w trakcie czytania. Tak przewidywalnej książki nie czytałam jeszcze nigdy masakra jakaś.

Jak czytałam na początku opinie, to bardzo dużo osób zwracało uwagę na styl. Jakby autorka nie umiała używać zdań złożonych. Jednak muszę przyznać, że to właśnie mnie urzekło - historia była urywkami z pamięci, nikt nie pamięta tyłu szczegółów.
Wszystko fajnie, można było się pochylić nad toksycznymi relacjami i szukać ukrytych w nich złych intencji. Jednak to zakończenie... to jakaś porażka. Rozumiem, że nie może być zawsze happy endu, ale sposób w jaki to jest opisane?? Ta wielka nieścisłość, gdzie Finny mówił, że nie odbierze Sylvie z lotniska i spotkają się gdzieś, a potem śmierć w burzy na autostradzie po wyjściu z samochodu. Gdzie niby oni mieli razem jechać haha, no przecież właśnie tego chciał uniknąć Finny - jechania z nią autem.
Niestety nie przywiązałam się do bohaterów zupełnie (sam fakt, że jestem największym płaczkiem na świecie i jak komuś babcia umrze, o której nie wspomniano ani razu, to płaczę) - nie płakałam. Te relacje były bardzo płytkie i śmieszna jest nadzwyczajna płodność bohaterek haha.
Podsumowując: dla mnie to się tak nie kleiło, że mam wrażenie iż autorka nie miała lepszych pomysłów lub była już znudzona, aby napisać konkretne zakończenie.

Jak czytałam na początku opinie, to bardzo dużo osób zwracało uwagę na styl. Jakby autorka nie umiała używać zdań złożonych. Jednak muszę przyznać, że to właśnie mnie urzekło - historia była urywkami z pamięci, nikt nie pamięta tyłu szczegółów.
Wszystko fajnie, można było się pochylić nad toksycznymi relacjami i szukać ukrytych w nich złych intencji. Jednak to...

Po tym jak ta książka jest popularna i uważana przez niektórych na dobrą szału nie było a wręcz przeciwnie.

Po pierwsze książka napisana w dość dziwny sposób przez to że opowiadała co się stało (w przeszłości) i wracała do tego co się stało w teraźniejszości. Także przeszkadzało mi te np. dziwne i niezrozumiałe oraz niepasujące do fabuły myśli bohaterki. Przyznaje się że niektórych dialogów poprostu nie byłam wstanie przeczytać bo ich nie rozumiałam. (w sumie samych dialogów nie było dużo)wniosek jest niestety że czytanie tej książki nie sprawiało mi przyjemności.

To są uwagi do stylu pisania autorki ale niestety to nie wszystkie minusy.
Zachowanie bohaterów dziecinne niezrozumiałe i naprawdę denerwujące. Sama Relacja między Jamiem i Atumn była też dość "oryginalna" ciągłe pytanie Atumn czy Jamie ją zostawi lub plany o ślubie i posiadania dzieci z licealną miłością.

Sama historia ciekawa ale przewidująca i momentami nudna. Ogólnie muszę powiedzieć że choć Autorka ma ciekawy styl pisania zdecydowanie nie dla mnie. Choć przyznaje że końcówka książki była dość przykra. Szczerze nie polecam 😔

Po tym jak ta książka jest popularna i uważana przez niektórych na dobrą szału nie było a wręcz przeciwnie.

Po pierwsze książka napisana w dość dziwny sposób przez to że opowiadała co się stało (w przeszłości) i wracała do tego co się stało w teraźniejszości. Także przeszkadzało mi te np. dziwne i niezrozumiałe oraz niepasujące do fabuły myśli bohaterki. Przyznaje się że...

Szybko się czytało i się wkręciłam

Szybko się czytało i się wkręciłam

Typowa wattpadowka

Typowa wattpadowka

Banał, wszystkie wydarzenia były do przewidzenia i choć bardzo często płacze na książkach tu cieszyłam się, że już go nie ma

Banał, wszystkie wydarzenia były do przewidzenia i choć bardzo często płacze na książkach tu cieszyłam się, że już go nie ma