Historia była przejmująca,bardzo dobra opowieść urzeka,pięknym stylem autorka napisała tę powieść obyczajową.
Pióro ma lekkie,świetne,o trzech przyjaciółkach serdecznych,wspaniałych o kobietach,dziewczynach,które odważne są i mają siłę w sobie,silne i nie poddawają się nigdy bez walki.
Pisarka zagwantowała mi ogromne emocje,wzruszenia,był też niezły humor boki zrywałam ze śmiechu.
Poprawiła mi nastrój książka,to przyjemność była ta cudowna lektura,którą miałam możliwość przeczytać.

Historia była przejmująca,bardzo dobra opowieść urzeka,pięknym stylem autorka napisała tę powieść obyczajową.
Pióro ma lekkie,świetne,o trzech przyjaciółkach serdecznych,wspaniałych o kobietach,dziewczynach,które odważne są i mają siłę w sobie,silne i nie poddawają się nigdy bez walki.
Pisarka zagwantowała mi ogromne emocje,wzruszenia,był też niezły humor boki zrywałam ze...

Książka pokazuje odwagę kobiet, które potrafią zdobyć się na krok zmieniający na dobre ich życie.
Główną bohaterką jest Kaja, dziewczyna, która stworzyła stronę internetową dla kobiet, które pokonały w sobie opory i coś osiągnęły.
Książkę czytało się fajnie, bo pozytywnie nastawia do życia .

Książka pokazuje odwagę kobiet, które potrafią zdobyć się na krok zmieniający na dobre ich życie.
Główną bohaterką jest Kaja, dziewczyna, która stworzyła stronę internetową dla kobiet, które pokonały w sobie opory i coś osiągnęły.
Książkę czytało się fajnie, bo pozytywnie nastawia do życia .

Po na prawdę dobrych recenzjach, byłam bardzo pozytywnie nastawiona zaczynając kilka dni temu czytać "Błękitne dziewczyny". Dziś już wiem, że to nie książka dla mnie. Główna bohaterka jest irytująco infantylna, żeby nie powiedzieć głupawa. Niby 29 lat na karku, a w kontaktach damsko-męskich zachowuje się jak 15latka. Nie wiem czy to debiut autorki, ale warsztatowo też nie jest za ciekawie. Dużo powtórzeń, język bardzo prosty. Zakończenie dość przewidywalne i mało emocjonujące. Jestem radomianką żyjącą na emigracji i tylko z sentymentu do mojego miasta, nie odłożyłam "Błękitnych dziewczyn" w połowie.

Po na prawdę dobrych recenzjach, byłam bardzo pozytywnie nastawiona zaczynając kilka dni temu czytać "Błękitne dziewczyny". Dziś już wiem, że to nie książka dla mnie. Główna bohaterka jest irytująco infantylna, żeby nie powiedzieć głupawa. Niby 29 lat na karku, a w kontaktach damsko-męskich zachowuje się jak 15latka. Nie wiem czy to debiut autorki, ale warsztatowo też nie...

Idea cudna - cała sobą popieram, by kobiety wierzyły w swoje siły. Fabuła słabiutka - trzy mieszkanki Radomia, jakieś takie lekko infantylne, jak na trzydziestki.

Idea cudna - cała sobą popieram, by kobiety wierzyły w swoje siły. Fabuła słabiutka - trzy mieszkanki Radomia, jakieś takie lekko infantylne, jak na trzydziestki.

Na książkę tej autorki trafiłam zupełnie przypadkiem, ale jestem szczęśliwa, że tak się stało.
W powieści poznajemy Kaję Redo- niemal trzydziestolatkę, której życie totalnie się posypało. Rozstała się z narzeczonym, wyprowadziła z powrotem do rodziców. Zawodowo jest fotoreporterką w niszowej gazecie radomskiej, a w późniejszym czasie, przez wstrętną szefową Zoję (co za imię!),opuszcza swoje miejsce pracy. Wspierają ją dwie zaufane przyjaciółki- Magda i Malwina (nazywana Mini). Kaja wpada na cudowny pomysł- zakłada w sieci portal o nazwie SZCZĘŚLIWE POLKI. Co więcej, dzięki autorce możemy dowiedzieć się, że kobiety szereguje się według trzech kolorów. Pierwsza grupa to kobiety SZARE- takie, które we wszystkim widzą coś złego, nigdy nie są zadowolone, marudzą. Kobiety POMARAŃCZOWE są niemal jak sygnalizacja świetlna- już prawie chcą coś osiągnąć, chcą się czymś cieszyć, ale jeszcze brakuje im impulsu, czasu, motoru napędowego. I w końcu trzecia grupa to kobiety BŁĘKITNE- one cieszą się niemal ze wszystkiego, są dumne z każdego swego osiągnięcia i nieważne jest, czy chodzi o drobnostkę (upiekłam dobre ciasto),czy o coś istotnego (odeszłam od męża tyrana i sama układam sobie życie na nowo). Profil natychmiast zyskuje wiele zwolenniczek. Aż cisną się słowa z książki: "Nie chodzi o to, żeby osobiste sukcesy Polek porównywać z różnych stron kraju, ale żeby zrozumieć, w czym te wszystkie kobiety są dobre,co w sobie lubią, jakie są ich mocne strony. Bo to Błękitne Dziewczyny. Współczesne boginie. Supermenki. Wojowniczki."
W książce opisany jest także proces rozpadu związku narzeczeńskiego Kai, jak i jej nowa relacja z fotografem Michałem - dawnym kolegą ze szkoły. Co z tego wyniknie? Tego dowiadujemy się w drugim tomie pt. "Nie omijaj szczęścia".
Brawo za autorki książki za podjęcie tematu- jak wiemy, w życiu nie jest ważne tylko to, co materialne. Książka ta daje nadzieję, motywację, zmusza do refleksji i działania. Serdecznie polecam i zachęcam do lektury obu tomów.

Na książkę tej autorki trafiłam zupełnie przypadkiem, ale jestem szczęśliwa, że tak się stało.
W powieści poznajemy Kaję Redo- niemal trzydziestolatkę, której życie totalnie się posypało. Rozstała się z narzeczonym, wyprowadziła z powrotem do rodziców. Zawodowo jest fotoreporterką w niszowej gazecie radomskiej, a w późniejszym czasie, przez wstrętną szefową Zoję (co za...

Czy można skategoryzować ludzi według kolorów? I owszem tak zrobiła Kaja Redo główna bohaterka powieści. Dla niej kobiety mieszczą się w trzech kolorach: szarym, pomarańczowym i błękitnym. Sama pracując w "Głosie Radomia "jako fotoreporterka wahała się czy jest pomarańczowa czy błękitna, bo ten błękit symbolizował zadowoloną z siebie dziewczynę, świadomą swoich mocnych stron.
Radom to specyficzne miasto, gdzie raczej bliżej ludziom do szarości niż bujania w obłokach. To miasto, z którego wszyscy uciekają. A jednak Kaja mimo dołującej szefowej i niezbyt udanego życia osobistego chce pokazać, że tu także mogą mieszkać szczęśliwe Polki.
Pod wpływem wywiadu przeprowadzonego z kobietą, która jest szczęśliwa zakłada profil facebookowy Szczęśliwe Polki. Zamieszcza w nim fotografie zwykłych kobiet, które są dumne z drobiazgów w swoim życiu. Uruchamia tym samym lawinę dobrych zdarzeń.
Autorka musi być dumna z tej powieści, ponieważ takiej dawki pozytywnej energii dawno nie spotkałam. Pozornie banalna fabuła, no bo cóż jest dziwnego w tym, że ktoś ma kłopoty w pracy czy też kończy związek skazany na porażkę. A jednak wplecione w nią pozytywne komunikaty związane z tym, że należy się cieszyć z każdego drobiazgu, który uda nam się zdobyć, osiągnąć. Często nie zauważamy, że każdy potrafi coś zrobić dobrze i jest to powód do dumy.
Bardzo istotne jest także miejsce umieszczenia tej powieści, bo rzeczywiście Radom słynie z tego, że raczej nie jest miejscem dobry do życia. Ale miejsce zamieszkania nie wpływa na naszą opinię o sobie samym. To my kreujemy nasze myślenie i od nas w dużej mierze zależy błękit w naszym sercu.
Ta książka powinna być obowiązkową lekturą w porze jesiennej słoty, bo nawet w szary świecie są przebłyski błękitu.

Czy można skategoryzować ludzi według kolorów? I owszem tak zrobiła Kaja Redo główna bohaterka powieści. Dla niej kobiety mieszczą się w trzech kolorach: szarym, pomarańczowym i błękitnym. Sama pracując w "Głosie Radomia "jako fotoreporterka wahała się czy jest pomarańczowa czy błękitna, bo ten błękit symbolizował zadowoloną z siebie dziewczynę, świadomą swoich mocnych...

Cudowna, do bólu realna książka o nas. O kobietach i dziewczynach. O naszych codziennych bolączkach i radościach. I jak mówi sama główna bohaterka: "Kobiety są niesamowite. Niech skonam, jeśli to nieprawda."

Cudowna, do bólu realna książka o nas. O kobietach i dziewczynach. O naszych codziennych bolączkach i radościach. I jak mówi sama główna bohaterka: "Kobiety są niesamowite. Niech skonam, jeśli to nieprawda."

Wesoła poruszająca książka dla kobiet i o kobietach.Trzy przyjaciółki uzupełniające się idealnie,historia pełna wzruszeń i śmiesznych wpadek coś dla każdej przyjaciółki.
Podobała mi się energia i pozytywne przesłanie tej książki. Kaja Redo czyli główna bohaterka mimo że w życiu nie wiedzie jej się za dobrze nie traci ducha i zakłada fanpage który zmienia jej życia.Super że Kaja patrząc w tył na własne smutki widzi ile dobrego się w nim zmieniło pod koniec książki. Czasem zmiany mimo strachu wnoszą w nasze życie przyjaźń, światło i wiele pozytywnych doznań.
Warta przeczytania książka.

Wesoła poruszająca książka dla kobiet i o kobietach.Trzy przyjaciółki uzupełniające się idealnie,historia pełna wzruszeń i śmiesznych wpadek coś dla każdej przyjaciółki.
Podobała mi się energia i pozytywne przesłanie tej książki. Kaja Redo czyli główna bohaterka mimo że w życiu nie wiedzie jej się za dobrze nie traci ducha i zakłada fanpage który zmienia jej życia.Super że...

Jedna z najlepszych książek,tego typu jakie.Ostatnio przeczytałem,bardzo ładna.
Okładka i świetny pomysł.
Bardzo,pozytywnie opisy.Kobiet,które są z siebie zadowolone.
Błękitne,to mocne słowo.
One,osiągają sukces bo,wierzą w siebie.
A Radom,cóż już nigdy nie będę się śmiał z tego miasta.

Jedna z najlepszych książek,tego typu jakie.Ostatnio przeczytałem,bardzo ładna.
Okładka i świetny pomysł.
Bardzo,pozytywnie opisy.Kobiet,które są z siebie zadowolone.
Błękitne,to mocne słowo.
One,osiągają sukces bo,wierzą w siebie.
A Radom,cóż już nigdy nie będę się śmiał z tego miasta.

Początek mnie trochę znudził, ale wraz z rozwojem akcji było coraz lepiej ;) Fajna, ciepła książka, idealna na jesienne wieczory. Kaja oraz wszystkie jej Błękitne Dziewczyny dają się lubić, a ich historie momentami wzruszają i dają nadzieję.

Początek mnie trochę znudził, ale wraz z rozwojem akcji było coraz lepiej ;) Fajna, ciepła książka, idealna na jesienne wieczory. Kaja oraz wszystkie jej Błękitne Dziewczyny dają się lubić, a ich historie momentami wzruszają i dają nadzieję.