O kryzysie w związku okiem kobiety i mężczyzny. Choć kompletnie mnie to zaskoczyło - męski punkt widzenia zrobił na mnie większe wrażenie. Polecam oba, dla porównania. Chyba mnogość wątków damskiej relacji mnie przytłoczyła. Męska, prostsza w budowie, zrozumiała. Książkę polecam.

O kryzysie w związku okiem kobiety i mężczyzny. Choć kompletnie mnie to zaskoczyło - męski punkt widzenia zrobił na mnie większe wrażenie. Polecam oba, dla porównania. Chyba mnogość wątków damskiej relacji mnie przytłoczyła. Męska, prostsza w budowie, zrozumiała. Książkę polecam.

Do Manueli Gretkowskiej wracam po jakimś czasie, paru długich latach, może dekadzie. Specjalnie wybrałam tę pozycję, gdyż wcześniejszy utwór napisany przez tych autorów pochłonęłam.
Stara miłość nie rdzewieje? Tylko w połowie. Przyzwyczajona do języka pani Manueli bawiłam się treścią, nawet mnie wciągnęła. Historia pisana trochę jak pamiętnik, ale nie to jest istotne. Przemyślenia dojrzałej (?) kobiety przebywającej z córką na rocznej emigracji przeplatające się z historią ich życia w USA.
Niestety, część druga, autorstwa pana Piotra to intelektualny bełkot. Zdania są papką wyrazów na zasadzie "aby brzmiało dziwniej, niby głębiej. niby bardziej poetycko...". Niestety dla mnie brzmi jak korpogatka uprawiana przez pseudomanagerow w jakichś centrach usługowych.
Może książka była pisana na zamówienie wydawnictwa, może brak było tzw.weny twórczej u autora drugiej opowieści, może dokuczał ból egzystencjalny. Nie wiem. Ale opuszczane były przeze mnie akapity, by dobrnąć do końca, gdyż niestety mam zasadę, że zaczętą książkę kończę czytać. Historia 4 bohaterów, gdzie każdy opowiada fragment swoimi słowami. Swoje przemyślenia, swoje paranoje, swoje spostrzeżenia, swoją historię. Wybieram jedną z kultowych scen z "Psów'' Pasikowskiego: Linda mówi do Olo: Pierdolisz......itd.
Książka zdecydowanie nie dla mnie. "Betonowa tępota umysłowej ściany, polakierowana błyskotliwą frazą"*.... Może i moja wypowiedź jest "Onanistycznym ćwierkaniem"* na tym portalu, Ale niech moc będzie z wami, jeśli sięgnięcie po "Miłość klasy średniej".
* cytaty pochodzą z części pana Piotra.

Do Manueli Gretkowskiej wracam po jakimś czasie, paru długich latach, może dekadzie. Specjalnie wybrałam tę pozycję, gdyż wcześniejszy utwór napisany przez tych autorów pochłonęłam.
Stara miłość nie rdzewieje? Tylko w połowie. Przyzwyczajona do języka pani Manueli bawiłam się treścią, nawet mnie wciągnęła. Historia pisana trochę jak pamiętnik, ale nie to jest istotne....

Dwie opowieści. Pierwsza nawet zaskakująco-męcząca a zdecydowanie odgrzewająca dobrze znany kotlet - leczenie kryzysu egzystencji wieku średniego za pomocą młodego ciała.

Dwie opowieści. Pierwsza nawet zaskakująco-męcząca a zdecydowanie odgrzewająca dobrze znany kotlet - leczenie kryzysu egzystencji wieku średniego za pomocą młodego ciała.

Niestety nie przebrnę przez to ... Dwa podejścia , trzeciego nie zrobię. No dawno mi się już tak źle książki nie czytało...

Niestety nie przebrnę przez to ... Dwa podejścia , trzeciego nie zrobię. No dawno mi się już tak źle książki nie czytało...

Średnio, jak ta miłość w tytule. Jednak uwiódł mnie jeden cytat z tej książki, który na pewno zapamiętam : "Żaden chuj nie jest tak twardy jak życie".

Średnio, jak ta miłość w tytule. Jednak uwiódł mnie jeden cytat z tej książki, który na pewno zapamiętam : "Żaden chuj nie jest tak twardy jak życie".

214/2019 (A)

214/2019 (A)

Część Gretkowskiej bardzo mi się podobała. Część Pietuchy ledwo zmęczyłam - nadęte, pretensjonalne smęcenie.

Część Gretkowskiej bardzo mi się podobała. Część Pietuchy ledwo zmęczyłam - nadęte, pretensjonalne smęcenie.

Pierwsza część -Mauneli- bardziej do mnie przemówiła i zainteresowała...

Pierwsza część -Mauneli- bardziej do mnie przemówiła i zainteresowała...

Przyznaję, że doczytałam tylko do setnej strony, tyle byłam w stanie. Odniosłam wrażenie, że to miała to być autoterapia autorki, dla mnie jak odgrzebywanie starych trupów. Emocjonalna relacja kobiety tkwiącej w toksycznym związku, autoanaliza, poradnik? Sama nie wiem. Wiem jedno - nie dla mnie.

Przyznaję, że doczytałam tylko do setnej strony, tyle byłam w stanie. Odniosłam wrażenie, że to miała to być autoterapia autorki, dla mnie jak odgrzebywanie starych trupów. Emocjonalna relacja kobiety tkwiącej w toksycznym związku, autoanaliza, poradnik? Sama nie wiem. Wiem jedno - nie dla mnie.

Nieczytalne.
Pierwszy raz sięgnęłam po Gretkowską i chyba ostatni... Rzadko nie doczytuję książek do końca, ale tego się czytać nie dało.
Ni to list, ni pamiętnik. Nuda jakich mało. Wymuszone, jakby pisane na siłę. Czasami miałam wrażenie,że w stylu "czegośtam czarnego", które jakiś czas temu napisała (wielkie słowo) chyba na fali 50 Twarzy Greya Pani Ilona F. (zajrzałam kiedyś na pierwszą stronę i odłożyłam zniesmaczona). Po Gretkowskiej, którą lubię słuchać i ogólnie cenię spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. Przynajmniej "czytalnego".

Nieczytalne.
Pierwszy raz sięgnęłam po Gretkowską i chyba ostatni... Rzadko nie doczytuję książek do końca, ale tego się czytać nie dało.
Ni to list, ni pamiętnik. Nuda jakich mało. Wymuszone, jakby pisane na siłę. Czasami miałam wrażenie,że w stylu "czegośtam czarnego", które jakiś czas temu napisała (wielkie słowo) chyba na fali 50 Twarzy Greya Pani Ilona F. (zajrzałam...