Początek książki - po prostu REWELACYJNY. Poznajemy Azę - nastolatkę cierpiącą na tajemniczą chorobę płuc, o której nic właściwie nie wiadomo, a co za tym idzie - nie ma szans na wyleczenie.
Aza chodzi do szkoły, ma kochającą rodzinę, a także przyjaciela - Jasona. Jest "normalną" nastolatką, która po prostu czasem... nie potrafi oddychać. Dużą część swojego życia spędza więc w szpitalach. Mimo tej beznadziejnej sytuacji dziewczyna nie użala się nad sobą, ani nic w tym guście. Podchodzi do choroby z sarkazmem, co bardzo mi się spodobało, i dzięki czemu polubiłam bohaterkę.
A później robi się troszeczkę... dziwnie. Kilka dni przed swoimi szesnastymi urodzinami Aza... umiera. Jednak nie do końca. Trafia bowiem do niesamowitej krainy, gdzie statki pływają w chmurach...
Przez większość książki śledzimy fabułę z perspektywy Azy, jednak znajdują się tu też rozdziały, w których narratorem jest Jason, i są to rozdziały niesamowicie przejmujące, ukazujące tęsknotę chłopaka za swoją przyjaciółką. Ogromnie mi się podobały.
Sam pomysł na świat "Magonii" uważam za po prostu niesamowity i osobliwy. I choć nie zabrakło tu przewidywalności, jeśli chodzi o fabułę, to mimo wszystko uważam, że "Magonia" wyróżnia się na tle innych książek młodzieżowych, jest powiewem świeżości. Na pewno z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy.

Początek książki - po prostu REWELACYJNY. Poznajemy Azę - nastolatkę cierpiącą na tajemniczą chorobę płuc, o której nic właściwie nie wiadomo, a co za tym idzie - nie ma szans na wyleczenie.
Aza chodzi do szkoły, ma kochającą rodzinę, a także przyjaciela - Jasona. Jest "normalną" nastolatką, która po prostu czasem... nie potrafi oddychać. Dużą część swojego życia spędza...