Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początek książki - po prostu REWELACYJNY. Poznajemy Azę - nastolatkę cierpiącą na tajemniczą chorobę płuc, o której nic właściwie nie wiadomo, a co za tym idzie - nie ma szans na wyleczenie.
Aza chodzi do szkoły, ma kochającą rodzinę, a także przyjaciela - Jasona. Jest "normalną" nastolatką, która po prostu czasem... nie potrafi oddychać. Dużą część swojego życia spędza więc w szpitalach. Mimo tej beznadziejnej sytuacji dziewczyna nie użala się nad sobą, ani nic w tym guście. Podchodzi do choroby z sarkazmem, co bardzo mi się spodobało, i dzięki czemu polubiłam bohaterkę.
A później robi się troszeczkę... dziwnie. Kilka dni przed swoimi szesnastymi urodzinami Aza... umiera. Jednak nie do końca. Trafia bowiem do niesamowitej krainy, gdzie statki pływają w chmurach...
Przez większość książki śledzimy fabułę z perspektywy Azy, jednak znajdują się tu też rozdziały, w których narratorem jest Jason, i są to rozdziały niesamowicie przejmujące, ukazujące tęsknotę chłopaka za swoją przyjaciółką. Ogromnie mi się podobały.
Sam pomysł na świat "Magonii" uważam za po prostu niesamowity i osobliwy. I choć nie zabrakło tu przewidywalności, jeśli chodzi o fabułę, to mimo wszystko uważam, że "Magonia" wyróżnia się na tle innych książek młodzieżowych, jest powiewem świeżości. Na pewno z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy.

Początek książki - po prostu REWELACYJNY. Poznajemy Azę - nastolatkę cierpiącą na tajemniczą chorobę płuc, o której nic właściwie nie wiadomo, a co za tym idzie - nie ma szans na wyleczenie.
Aza chodzi do szkoły, ma kochającą rodzinę, a także przyjaciela - Jasona. Jest "normalną" nastolatką, która po prostu czasem... nie potrafi oddychać. Dużą część swojego życia spędza...

Gdy tylko dowiedziałam się o książce, w której mamy okazję przeczytać o demencji z perspektywy cierpiącego na nią, wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Nie wiem, jak to zabrzmi, ale lubię tematykę chorób psychicznych.
Maartena choroba dopada nagle, a jej rozwój jest bardzo szybki. Śledzimy cały przebieg z punktu widzenia bohatera. Wczułam się w treść tak bardzo, że niemal odczuwałam razem z nim te wszystkie negatywne emocje.
Było mi tak strasznie żal Maartena. A także jego bezradnej żony, która zmuszona była patrzeć na to wszystko...
To taka smutna opowieść, a przecież to co głównemu bohaterowi może przydarzyć się również komukolwiek. Komuś z mojego bliskiego otoczenia, lub mnie samej. To przerażające...

Gdy tylko dowiedziałam się o książce, w której mamy okazję przeczytać o demencji z perspektywy cierpiącego na nią, wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Nie wiem, jak to zabrzmi, ale lubię tematykę chorób psychicznych.
Maartena choroba dopada nagle, a jej rozwój jest bardzo szybki. Śledzimy cały przebieg z punktu widzenia bohatera. Wczułam się w treść tak bardzo, że niemal...

Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mi się spodoba.
A jednak.
Choć sporo rzeczy okazało się być przewidywalnymi, choć zachowania bohaterów czasem zdawały mi się być zbyt naiwne i niewiarygodne. (Choć gdyby tak się na tym zastanowić... Wielkie uczucia przecież zaślepiają człowieka, i nie liczy się nic oprócz tych, których tym uczuciem darzymy...)
Niesamowicie mnie wciągnęła, baśniowe momenty podobały mi się baardzo, były opisane w taki sposób, że widziałam wszystko w swojej głowie niezwykle szczegółowo. No i postać małej Michi... jakoś tak strasznie ją polubiłam...
Naprawdę miłe zaskoczenie, czas spędzony z "Baśniarzem" to czas spędzony dobrze.

Nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mi się spodoba.
A jednak.
Choć sporo rzeczy okazało się być przewidywalnymi, choć zachowania bohaterów czasem zdawały mi się być zbyt naiwne i niewiarygodne. (Choć gdyby tak się na tym zastanowić... Wielkie uczucia przecież zaślepiają człowieka, i nie liczy się nic oprócz tych, których tym uczuciem darzymy...)
Niesamowicie mnie...