Autor wolałby chyba żyć w prostym i klarownym świecie, gdzie wszelkie aspekty relacji międzyludzkich byłyby czytelnie zrozumiałe. Główny bohater, rzecz jasna, taki nie jest. Kombinuje, bawi się ludźmi, stosuje wyrachowane gry emocjonalne. I dlatego musi ponieść lekcję życia. Serwuje mu ją alter ego pisarza, którym okazuje się dziewczyna. To nawet zaskakujące, bo przez większość czasu czytelnik zgrzyta zębami na kolejne dawki seksizmu. Te jednak są efektem niewłaściwego wychowania ze strony niby-ojca. Protagonista jest wszakże zagubionym, z traumatycznymi przeżyciami (obowiązkowy wątek niepełnej rodziny!), ale w gruncie rzeczy wrażliwym chłopcem. Czyli takim idealnie skrojonym dla czytelniczki modelowej książki, bo choć autor deklaruje się, że pisał z myślą o chłopięcym głosie w kategorii literatury młodzieżowej, faktycznie zaś co i rusz przymila się "żeńskiemu" odbiorcy.

Największy problem jednak jest następujący: "Kluczom" bliżej do twórczości Musierowicz niż do nurtu "young adult". Mimo podejmowanej problematyki (np. wpływ sieci na życie społeczne) Lang preferuje staroszkolną wizję książki dla "młodego" czytelnika z eksplicytnie wybrzmiewającym morałem na czele.

Autor wolałby chyba żyć w prostym i klarownym świecie, gdzie wszelkie aspekty relacji międzyludzkich byłyby czytelnie zrozumiałe. Główny bohater, rzecz jasna, taki nie jest. Kombinuje, bawi się ludźmi, stosuje wyrachowane gry emocjonalne. I dlatego musi ponieść lekcję życia. Serwuje mu ją alter ego pisarza, którym okazuje się dziewczyna. To nawet zaskakujące, bo przez...