„Tajemniczy Pan Quin” to seria opowiadań, którego głównymi bohaterami są pan Satterthwaite (zamożny człowiek, który zna wszystkich i którego wszyscy znają) oraz tytułowy pan Quin: opiekun zakochanych i adwokat zmarłych. Człowiek znikąd, pojawiający się znienacka i odchodzący nie wiadomo gdzie. W każdym razie, zawsze pojawia się w takim momencie i takim miejscu, gdy pojawiają się wątpliwości co do przeszłych wydarzeń, lecz mających znaczenie i dzisiaj, tragedia jest blisko, czy jakieś nieszczęście wisi w powietrzu. Wprawdzie on sam nie wyjaśnia żadnych zagadek, ale działa na zasadzie katalizatora. Zadając proste pytania, czy wyrażając zdziwienie dotychczasową interpretacją znanych powszechnie faktów powoduje, że nasz detektyw-amator zaczyna drążyć temat, zastanawiać się i patrzeć na wszystko pod innym kątem niż to zostało przyjęte. Co koniec końców prowadzi do ciekawych wniosków, a nawet ratuje ludziom życie.

Ciekawa, nieoczywista lektura.

„Tajemniczy Pan Quin” to seria opowiadań, którego głównymi bohaterami są pan Satterthwaite (zamożny człowiek, który zna wszystkich i którego wszyscy znają) oraz tytułowy pan Quin: opiekun zakochanych i adwokat zmarłych. Człowiek znikąd, pojawiający się znienacka i odchodzący nie wiadomo gdzie. W każdym razie, zawsze pojawia się w takim momencie i takim miejscu, gdy...

Przyznaję się bez bicia, zaniedbałam twórczość Agathy Christie. Zdecydowałam się sięgnąć po powieść o tytule Tajemniczy Pan Quin, ponieważ zaintrygował mnie tytuł. Szkoda tylko, że nie doczytałam wcześniej, że to zbiór opowiadań, bo jak wiadomo, ja się z opowiadaniami nie lubię i dlatego nie do końca mogłam czerpać przyjemność z czytania tej książki.
Pozycja składa się z 12 opowiadań:
1. Nadchodzi pan Quin.
2. Cień na szybie.
3. W gospodzie Pod Dzwonkami i Błazeńskim Strojem.
4. Znak na niebie.
5. Dusza krupiera.
6. Człowiek z morza.
7. Głos w ciemnościach.
8. Twarz Heleny.
9. Martwy arlekin.
10. Ptak ze złamanym skrzydłem.
11. Na końcu świata.
12. Aleja Arlekina. Bohaterami tych opowiadań są Harley Quin oraz Pan Satterthwait, którzy rozwiązują zagadki kryminalne.
Choć kocham klimat, jaki charakteryzuje powieści pani Agathy, bardzo trudno było mi się odnaleźć w tym zbiorze opowiadań. Jeżeli chodzi o duety, które rozwiązują sprawy kryminalne, bliżej mi do Sherlocka i Watsona. Ode mnie 5/10.

Przyznaję się bez bicia, zaniedbałam twórczość Agathy Christie. Zdecydowałam się sięgnąć po powieść o tytule Tajemniczy Pan Quin, ponieważ zaintrygował mnie tytuł. Szkoda tylko, że nie doczytałam wcześniej, że to zbiór opowiadań, bo jak wiadomo, ja się z opowiadaniami nie lubię i dlatego nie do końca mogłam czerpać przyjemność z czytania tej książki.
Pozycja składa się z 12...

"Tajemniczy Pan Quin" to zbiór opowiadań w których główne role odgrywają Harley Quin oraz Pan Satterthwait - dążący do prawdy i sprawiedliwości, a przy okazji obrońcy miłości. Każde z opowiadań łączyły postacie tych dwóch dżentelmenów, poza tym różniły się znacznie. Jednak wszystkie były interesujące na swój sposób. Bardzo pozytywne zaskoczenie.

"Tajemniczy Pan Quin" to zbiór opowiadań w których główne role odgrywają Harley Quin oraz Pan Satterthwait - dążący do prawdy i sprawiedliwości, a przy okazji obrońcy miłości. Każde z opowiadań łączyły postacie tych dwóch dżentelmenów, poza tym różniły się znacznie. Jednak wszystkie były interesujące na swój sposób. Bardzo pozytywne zaskoczenie.

Nie występuje tu żadna z najbardziej znanych postaci Agathy Christie. Bohaterem 12 opowiadań jest niski , szczupły , elegancki ,dość zamożny, dobiegający siedemdziesiątki pan Satterthwaite. Sam nie przeżywa ekscytujących przygód ,ale zna wszystkie osoby cokolwiek znaczące w Anglii i jest doskonałym obserwatorem. Można go było poznać w "Lustrze nieboszczyka" ze zbioru " Morderstwo w zaułku" , kiedy Herkules Poirot zwrócił się do niego , chcąc uzyskać wiadomości od człowieka dobrze poinformowanego. Pan Satterthwaite w każdym opowiadaniu natyka się na jakąś kryminalną zagadkę i za każdym razem niespodziewanie pojawia się też pan Quin , który zachęca go do rozwiązania tej zagadki , a niekiedy nawet do podjęcia energicznych działań.
Mamy do czynienia z arystokratami , aktorami , tancerkami , trafiają się zjawiska nadprzyrodzone, które jak się okazuje można racjonalnie wyjaśnić. Zwykle są ratowne od zguby pary zakochanych , a główny bnohater przeżywa "romanse z drugiej ręki".
Czytając jakoś nie odczułam dreszczu emocji. Prawdziwą zgrozę budzi fakt , że w tamtym czasie [ 1958] na mordercach wykonywano karę śmierci przez powieszenie , tymczasem w opowiadaniach widać jak łatwo jest oskarżyć niewinną osobę i zebrać przeciw niej przekonujące dowody .
Karę śmierci zniesiono w Anglii chyba w latach siedemdziesiatych.
W niektórych opowiadaniach Agatha Christie trochę nas oszukuje. Podobno bardzo interesowała się kryminalistyką , więc trudno uwieżyć żeby nie wiedziała, że już w XIX w umiano określić kąt pod jakim kula weszła w ciało , co eleminuje podejrzanego , który w żaden sposób nie mógł strzelić pod takim kątem. Jest parę inny tego typu nieścisłości i myślę , że autorka robi to świadomie , nie chcąc rezygnować z ciekawego pomysłu i licząc na to , że czytelnicy i tak się w tym nie połapią.
W jednej z recenzji wyczytałam krytykę opowiadania " Człowiek z morza" . Pomyślałam , że to niemożliwe żeby królowa kryminału napisała , aż tak złe opoiadanie- a jednak tak - to jest dzieło godne romantycznej nastolatki.
Opowiadania są nierówne , ale jeśli ktoś lubi troszkę przerysowany klimat angielskich wyższych sfer to będzie mu się dobrze czytało.

Nie występuje tu żadna z najbardziej znanych postaci Agathy Christie. Bohaterem 12 opowiadań jest niski , szczupły , elegancki ,dość zamożny, dobiegający siedemdziesiątki pan Satterthwaite. Sam nie przeżywa ekscytujących przygód ,ale zna wszystkie osoby cokolwiek znaczące w Anglii i jest doskonałym obserwatorem. Można go było poznać w "Lustrze nieboszczyka" ze zbioru...

Czy warto? Myślę, że tak. Książka to zbiór 12, dość krótkich, opowiadań, które łączą postaci Satterthwaita i tytułowego pana Quina. Część z opowiadań ciężko nazwać kryminałem, a już na pewno nie sensacją czy thrillerem, bardziej pasowałoby określenie romans - z tragicznym zakończeniem.
Satterthwait - wysuszony snob znający wielkich i możnych tego świata, koneser sztuki. Obserwator. Pomimo swoich lat, wspomniane jest, że ma ponad 70 lat, zachowuje trzeźwość umysłu i ostrość myśli. Nie daje się zwieść.
Jeśli szukasz czegoś niezbyt angażującego nadającego się do czytania w czasie podróży do pracy - to ta książka sie nada.

Czy warto? Myślę, że tak. Książka to zbiór 12, dość krótkich, opowiadań, które łączą postaci Satterthwaita i tytułowego pana Quina. Część z opowiadań ciężko nazwać kryminałem, a już na pewno nie sensacją czy thrillerem, bardziej pasowałoby określenie romans - z tragicznym zakończeniem.
Satterthwait - wysuszony snob znający wielkich i możnych tego świata, koneser sztuki....

Opowiadania, w których przeważał motyw samobójstw, jest to bardzie odsłona romantyczna i psychologiczna Agathy Christie. Postać pana Quinna bardzo dobrze napisana, bo tak naprawdę nie wiadomo czy on istnieje naprawdę czy tylko w głowie naszego głównego bohatera.
najlepsze opowiadanie człowiek z morza <3

Opowiadania, w których przeważał motyw samobójstw, jest to bardzie odsłona romantyczna i psychologiczna Agathy Christie. Postać pana Quinna bardzo dobrze napisana, bo tak naprawdę nie wiadomo czy on istnieje naprawdę czy tylko w głowie naszego głównego bohatera.
najlepsze opowiadanie człowiek z morza <3

Może nie najlepsza z książek Agathy Christie, ale na pewno warta przeczytania. Trudno nazwać opowiadania kryminalnymi, niektóre z nich to wręcz opowiadania miłosne, ale mimo to dają ciekawe spojrzenie na życie w tamtych czasach.

Może nie najlepsza z książek Agathy Christie, ale na pewno warta przeczytania. Trudno nazwać opowiadania kryminalnymi, niektóre z nich to wręcz opowiadania miłosne, ale mimo to dają ciekawe spojrzenie na życie w tamtych czasach.

8/10

8/10

Wspaniale napisana powieść z zagadkami kryminalnymi. Doceniam formę opierającą się o niezależne od siebie, miniaturowe historie łączone osobą tytułowego Quina. Doceniam osadzenie w roli głównego bohatera pana nieco starszego niż protagoniści w większości obecnie wydawanych książek. Trudno jest się znudzić czy poczuć przeciążonym tymi historiami, są wciągające.

Wspaniale napisana powieść z zagadkami kryminalnymi. Doceniam formę opierającą się o niezależne od siebie, miniaturowe historie łączone osobą tytułowego Quina. Doceniam osadzenie w roli głównego bohatera pana nieco starszego niż protagoniści w większości obecnie wydawanych książek. Trudno jest się znudzić czy poczuć przeciążonym tymi historiami, są wciągające.

Wszystkie utwory, wyjątek stanowi „Ptak ze złamanym skrzydłem”, po raz pierwszy ukazały się w latach 1924-29 na łamach brytyjskich i amerykańskich czasopism.
Tytuły 12 opowiadań zawarte w tym wydaniu, bohaterem wszystkich jest zagadkowy Harley Quin, "opiekun zakochanych" i "adwokat umarłych" :
- Nadchodzi pan Quin (tytuł oryginału: The Coming of Mr Quin)
- Cień na szybie (The Shadow on the Glass)
- W gospodzie Pod Dzwonkami i Błazeńskim Strojem (At the "Bells and Motley")
- Znak na niebie (The Sign in the Sky)
- Dusza krupiera (The Soul of the Croupier)
- Człowiek z morza (The Man from the Sea)
- Głos w ciemnościach (The Voice in the Dark)
- Twarz Heleny (The Face of Helen)
- Martwy arlekin (The Dead Harlequin)
-Ptak ze złamanym skrzydłem (The Bird with the Broken Wing)
- Na końcu świata (The World's End)
- Aleja Arlekina (Harlequin's Lane)

Wszystkie utwory, wyjątek stanowi „Ptak ze złamanym skrzydłem”, po raz pierwszy ukazały się w latach 1924-29 na łamach brytyjskich i amerykańskich czasopism.
Tytuły 12 opowiadań zawarte w tym wydaniu, bohaterem wszystkich jest zagadkowy Harley Quin, "opiekun zakochanych" i "adwokat umarłych" :
- Nadchodzi pan Quin (tytuł oryginału: The Coming of Mr Quin)
- Cień na szybie...