Piszę to dla Ciebie.
Mój wrogu.
Mój przyjacielu.

Naprawdę lubiłam Vincenta Rankisa, a raczej Vincenta Bentona. Chyba wypada się wytłumaczyć z tego "lubienia" gościa, który ma na sumieniu, pośrednio lub bezpośrednio, wiele ludzkich istnień i przyspieszenie końca świata. Nie znam Was, ewentualni czytający ten wpis, więc to co przez sekundę o mnie pomyślicie powinno mi latać albo zwisać - w zależności od siły wiatru. A jednak tak nie jest. Sama się nad tym zastanawiałam dlaczego i nawet mam kilka teorii, ale to nie czas i miejsce na nie. Prawdopodobnie potrzebuję po prostu ogarnąć trochę myśli, spisując je czarnym na białym i samej dojść ze swoimi odczuciami do ładu.

Vincent jest zaklętym w pętli czasu człowiekiem poszukującym odpowiedzi na pytania dlaczego i jak, szalonym naukowcem próbującym dociec prawdy, zatraconym pasjonatem. Jasne - nie powinno się poświęcać czyjegoś życia w imię nauki. Ale się je poświęca, nie tylko w literackiej fikcji.

Gdzieś w opiniach, przed ściągnięciem książki, przeczytałam wpis, że (cytat nie jest dosłowny) "nie wolno zmieniać biegu wydarzeń. Historia musi toczyć się własnym torem". Ale, który tor historii w tej opowieści jest jej własny? Żaden. Logicznie rzecz biorąc powinien to być świat z pierwszego żywota, pierwszego ouroborana na Ziemi. Nic o tym świecie nie wiemy i nie da się go odtworzyć w żadnym 1919 roku. Każdy z ouroboran, na sposób użyteczny dla siebie, zmieniał historię. I trudno im się dziwić - taka jest ludzka natura.
Nikt nie oburza się na Harrego, że w każdym kolejnym życiu od momentu poznania tożsamości seryjnego mordercy prostytutek, zabija go, zanim ten rozpocznie swój proceder. A przecież nie wiemy jakie to pociąga za sobą skutki. A jeśli któraś z kobiet, która w efekcie działań Harrego nie została zamordowana, miała dzieci i wnuk któregoś z nich został krwawym dyktatorem albo genialnym fizykiem i odkrywcą praw rewolucjonizujących dotychczasową naukę? To nie jest zmienianie historii?

Wyobraźcie sobie, że przeżywacie swoje życie raz jeszcze i to z pełną świadomością tego jakie były konsekwencje podejmowanych przez Was decyzji. Ten, który przyzna przed samym sobą, że przez wieczność, nieskończoną ilość razy będzie powtarzał wszystkie swoje błędy, niechaj pierwszy rzuci kamieniem :)
Ja w swoim drugim życiu robię wszystko inaczej. Moja historia zmienia się całkowicie. Oczywiście generuję kolejne, nowe błędy, które naprawiam w kolejnym życiu, itd. A w międzyczasie zwiedzam świat, wreszcie mogę przeczytać wszystkie książki (mam czas), zgłębić tajniki geometrii nieeuklidesowej, mechaniki kwantowej, szukam wzoru na liczby pierwsze... Pasja. Muszę mieć jakąś pasję, bo wszystko już było. Inaczej skończę jak Akinleye: znudzona, zepsuta, okrutna i pusta.
Zwierciadło kwantowe. Początek wszystkiego. Możliwość spojrzenia na świat "okiem Boga". Tak, to może być prawdziwa obsesja.

Piszę to dla Ciebie.
Mój wrogu.
Mój przyjacielu.

Naprawdę lubiłam Vincenta Rankisa, a raczej Vincenta Bentona. Chyba wypada się wytłumaczyć z tego "lubienia" gościa, który ma na sumieniu, pośrednio lub bezpośrednio, wiele ludzkich istnień i przyspieszenie końca świata. Nie znam Was, ewentualni czytający ten wpis, więc to co przez sekundę o mnie pomyślicie powinno mi latać...