"Obietnica Łucji" niestety nie spełniła moich oczekiwań. Po opisie oczekiwałam czegoś więcej, bardziej wciągającej lektury.
Książka nie jest zła, nawet ciekawa ale taka bardzo sztuczna. Jakby pisała ją młoda dziewczyna , która nie potrafi w sposób wciągający opowiedzieć całkiem ciekawej historii.
Czułam się, jakbym czytała powieść dla pensjonarek.
Tu wszystko jest takie z góry przewidywalne. Książka opowiada smutną historię, ale mnie ona jakość niezbyt wzruszyła.
Bohaterka , kobieta prawie 40-letnia nagle nie potrafi sobie poradzić ze swoją przeszłością, że nie była kochana przez matkę.Mając tyle lat i rozwód w stosunku do mężczyzn jest nieśmiała, spuszcza skromnie oczy, rumieni się i zachowuje jak młoda dziewczyna.To mnie strasznie denerwowało.
Styl pisania też pozostawia dużo do życzenia.Autorka raz nazywa bohaterkę po imieniu, za chwilę jest to opiekunka potem znowu nauczycielka.
No i z góry uprzedza czytelnika, kto jest dobrym bohaterem a kto złym.A sam romans....zastanawiam się czy tu jest romans bo od razu , chociaż dopiero pod koniec książki wyznali sobie, że się kochają od pierwszego spotkania.
Mimo tylu rzeczy, które mi się w książce nie podobały i tak przeczytam kolejna cześć, żeby się dowiedzieć, jak ta historia się skończyła.

"Obietnica Łucji" niestety nie spełniła moich oczekiwań. Po opisie oczekiwałam czegoś więcej, bardziej wciągającej lektury.
Książka nie jest zła, nawet ciekawa ale taka bardzo sztuczna. Jakby pisała ją młoda dziewczyna , która nie potrafi w sposób wciągający opowiedzieć całkiem ciekawej historii.
Czułam się, jakbym czytała powieść dla pensjonarek.
Tu wszystko jest takie z...