Po zbiorach opowiadań nie wiadomo, czego się spodziewać, ale jeżeli firmowane są nazwiskiem George'a R. R. Martina - pomijając chwyt marketingowy - to po prostu muszą być dobre. Prawie 1000 stron "Niebezpiecznych kobiet" nie tylko samym tytułem i blurbem gwarantuje historie nietuzinkowe. Sam pomysł, żeby plejada amerykańskich autorów fantasy napisała "coś o niebezpiecznych kobietach" jest świetny. Każdy utwór rządzi się własnymi prawami; nigdy nie wiadomo, na jaki świat trafi się jako następny.

Na początku może pojawić się obawa, że tomiszcze to za dużo i zbyt różnorodnie. Warto jednak spróbować, nie tylko ze względu na Martina. Niektóre opowiadania ucina koniec, zanim na dobre się rozwiną; inne pochłania się momentalnie i zapamiętuje na dłużej. Są autorzy, których się zna, ale i tacy, których twórczość koniecznie chce się poznać. A kobiety? Femme fantastyczne: od rozbójniczek wyjętych spod prawa przez matki bez powołania, anioły śmieci i stwory z odległych galaktyk, aż po pilotki bombowców, postacie historyczne, zapalczywe władczynie. Poza płcią nie ma wspólnego mianownika, ale chyba nikt go nie oczekuje. Nawet, że nie grają oni pierwszych skrzypiec, to nie zabraknie też charyzmatycznych mężczyzn - moi faworyci to Sanderson, Butcher z Harry'm Dresdenem i Grossman z Quentinem Coldwarterem.

I oczywiście sam Martin. O Tańcu Smoków w "Pieśni Lodu i Ognia" krążą legendy. Relacja charakteryzuje się impetem i rozmachem, ale nie wszystkie wydarzenia wyjaśnione są do końca. Czytelnik ma jednak okazję poznać potężnych Targaryenów, obdartych z władczej aury, zaślepionych i nieprzewidywalnych. Choć nowela ta różni się od popularnego cyklu, amatorzy Martina będą zaaferowani, ostatnimi latami świetności smoczej potęgi.

Obawiałam się, że Martin przyćmi innych - niepotrzebnie. Jeżeli komuś zależy tylko na ostatnim opowiadaniu, to radzę książkę pożyczyć. Poza tym polecam "Niebezpieczne kobiety" duchom zarówno elastycznym i odważnym, którzy szukają heterogenicznej próbki współczesnej fantastyki, jaki tym, którzy akurat nie mają czasu zżywać się z bohaterami sag, jednak chętnie dadzą się wieczorami porwać do rozmaitych fantastycznych rzeczywistości.

Po zbiorach opowiadań nie wiadomo, czego się spodziewać, ale jeżeli firmowane są nazwiskiem George'a R. R. Martina - pomijając chwyt marketingowy - to po prostu muszą być dobre. Prawie 1000 stron "Niebezpiecznych kobiet" nie tylko samym tytułem i blurbem gwarantuje historie nietuzinkowe. Sam pomysł, żeby plejada amerykańskich autorów fantasy napisała "coś o niebezpiecznych...