Nie wiem co sie porobilo ze Schmittem, ktory u mnie siedzial sobie wygodnie na piedestale. Napisal powiesc, w ktorej wykreowal o wiele za wielu bohaterow. Polapac sie nie mozna. Pourywal watki. W dodatku przez ponad 700 stron probuje mi wmowic z uporem maniaka, ze czlowiek niby jest istota zlozona, ale w sumie da sie ja zredukowac do seksualnosci i jej wszelkich odmian. No i mnie nie przekonal.

Nie wiem co sie porobilo ze Schmittem, ktory u mnie siedzial sobie wygodnie na piedestale. Napisal powiesc, w ktorej wykreowal o wiele za wielu bohaterow. Polapac sie nie mozna. Pourywal watki. W dodatku przez ponad 700 stron probuje mi wmowic z uporem maniaka, ze czlowiek niby jest istota zlozona, ale w sumie da sie ja zredukowac do seksualnosci i jej wszelkich odmian. No...

Wspaniała powieść E.E.Schmitta! Wnikliwa analiza ludzkich zachowań, charakterów. Jak zawsze u tego autora można się spodziewać ciekawej fabuły. Już sam pomysł na powieść jest fascynujący. Ludzie żyjący przy placu D'Arezzo otrzymują anonimy...I mimo, że treść listu jest zawsze taka sama, każdy inaczej na nią reaguje. Ile jest ludzi, każdy ma inne marzenia, oczekiwania, każdy jest inny i wiedzie swoje życie. Co z tego wyniknie? Polecam przeczytać tę grubą książkę (764 strony). Ani przez chwilę nie będziecie się nudzić!

Wspaniała powieść E.E.Schmitta! Wnikliwa analiza ludzkich zachowań, charakterów. Jak zawsze u tego autora można się spodziewać ciekawej fabuły. Już sam pomysł na powieść jest fascynujący. Ludzie żyjący przy placu D'Arezzo otrzymują anonimy...I mimo, że treść listu jest zawsze taka sama, każdy inaczej na nią reaguje. Ile jest ludzi, każdy ma inne marzenia, oczekiwania, każdy...

Chwilę się zbierałam do napisania tej opinii, bo zwyczajnie musiałam się z tym, co przeczytałam, ułożyć. Po E.E. Schmitta zawsze mogłam sięgać w ciemno, bo wiedziałam, że i tak mi się spodoba. Tak też było z "Papugami...", które zabrałam na urlop. Czego nie można tej historii odmówić to tego, że jest niesamowicie wciągająca. Myśli się o niej, trawi te historie, cały czas rozgrywające się na kartach powieści i z tyłu naszej głowy. Niezmiennie podziwiam autora za zachwycającą literacką kreatywność. Jest jednak coś, co mnie w tej książce razi i tym czymś jest ilość seksu. Nie jestem pruderyjna i nigdy mi to nie przeszkadzało. W tej książce tych scen i opisów jest tak dużo, że po raz pierwszy zaczęło. A dlaczego? Bo nie widzę uzasadnienia dla tych zabiegów. Sceny mógły być, jednak czy było ich potrzebnych aż tyle? Mam wrażenie, jakby stanowiły treść książki... To było jak nieprzyjemnie gorzki posmak w słoiku pysznego kremu pistacjowego... Wywoływało to u mnie zażenowanie... Przykro mi to pisać, bo Schmitta uwielbiam.

Chwilę się zbierałam do napisania tej opinii, bo zwyczajnie musiałam się z tym, co przeczytałam, ułożyć. Po E.E. Schmitta zawsze mogłam sięgać w ciemno, bo wiedziałam, że i tak mi się spodoba. Tak też było z "Papugami...", które zabrałam na urlop. Czego nie można tej historii odmówić to tego, że jest niesamowicie wciągająca. Myśli się o niej, trawi te historie, cały czas...

Ta książka ma w sobie to coś, intrygę i ciekawość, która nie pozwala przestać jej kartkować. Niesamowite historie ludzkie, banalne i jakże wyjątkowe, trudne, wyczekiwane. I to wszystko za sprawą jednego listu...

Ta książka ma w sobie to coś, intrygę i ciekawość, która nie pozwala przestać jej kartkować. Niesamowite historie ludzkie, banalne i jakże wyjątkowe, trudne, wyczekiwane. I to wszystko za sprawą jednego listu...

spojrzenie na miłość od różnych stron i jej ewolucja. fajnie się czytało, z każdą stroną chciałam bardziej poznać bohaterów

spojrzenie na miłość od różnych stron i jej ewolucja. fajnie się czytało, z każdą stroną chciałam bardziej poznać bohaterów

Lekka, mniej wciągająca niż inne, mniej "schmittowska" niż inne. Ale lubię ją - fajnie mieć taką "cegłę Schmitta" i zaglądać do niej samotnymi wieczorami. Książka nie wymaga zaangażowania. Dobra, przyjemna rozrywka w kulturalnym tonie.

Lekka, mniej wciągająca niż inne, mniej "schmittowska" niż inne. Ale lubię ją - fajnie mieć taką "cegłę Schmitta" i zaglądać do niej samotnymi wieczorami. Książka nie wymaga zaangażowania. Dobra, przyjemna rozrywka w kulturalnym tonie.

intryga przednia. Małe, pozornie bez znaczenia machnięcie skrzydłem motyla ( teoria chaosu) wprowadza tyle zamieszania.....
Choć nagromadzenie perwersji seksualnej i innej orientacji na metr kwadratowy kamienicy ponad statystyczne ;) to jednak istotniejszy jest inny przekaz.....kiedy opadną maski pozorów, można odkryć jak wiele naszych interpretacji i kompleksów budowało maski i fasady drugiej osoby. Jak łatwo oceniamy po pozorach i jak niewiele czasu poświęcamy by naprawdę poznać drugą osobę.
Fajne.

intryga przednia. Małe, pozornie bez znaczenia machnięcie skrzydłem motyla ( teoria chaosu) wprowadza tyle zamieszania.....
Choć nagromadzenie perwersji seksualnej i innej orientacji na metr kwadratowy kamienicy ponad statystyczne ;) to jednak istotniejszy jest inny przekaz.....kiedy opadną maski pozorów, można odkryć jak wiele naszych interpretacji i kompleksów budowało...

Uwielbiam Schmitta, ale ta książka jest pokręcona, męcząca. I jeszcze ta objętość. Inne jego powieści mają mniej stron, ale są bardziej treściwe, wciągające więc tu taki przerost formy nad treścią

Uwielbiam Schmitta, ale ta książka jest pokręcona, męcząca. I jeszcze ta objętość. Inne jego powieści mają mniej stron, ale są bardziej treściwe, wciągające więc tu taki przerost formy nad treścią

Książka opowiada o miłości i seksie. Pokazuje tak wiele ich odcieni, że Czytelnik chłonie każda stronę z coraz większym zainteresowaniem. Bardzo ciekawa powieść, wielokrotnie zmuszająca do refleksji.

Książka opowiada o miłości i seksie. Pokazuje tak wiele ich odcieni, że Czytelnik chłonie każda stronę z coraz większym zainteresowaniem. Bardzo ciekawa powieść, wielokrotnie zmuszająca do refleksji.

Bardzo interesująca książka. Pokazująca różne odcienie miłości, pojmowania tego uczucia i radzenia sobie z nim. Bohaterowie jakże odmienni, odczuwający zupełnie inaczej. Mimo dużej objętości czyta się lekko i przyjemnie. Polecam

Bardzo interesująca książka. Pokazująca różne odcienie miłości, pojmowania tego uczucia i radzenia sobie z nim. Bohaterowie jakże odmienni, odczuwający zupełnie inaczej. Mimo dużej objętości czyta się lekko i przyjemnie. Polecam