Zgadzam się z opinią, że początek jest bardziej obiecujący, interesujcy niz pozostała część powieści. Temat niełatwy - wojna domowa w Rosji. Miejsce? Intrygujące - wieś na Syberii. I dwaj bohaterowie o odmiennych postawach. Konflikt między nimi narasta, a potem zaczynają się polityczne spory, dysputy i istota powieści rozmywa się. Na plus można policzyć nie tylko odwołanie się do materiałów pamiętnikarskich i relacji żyjących świadków tamtych czasów ale także połączenie ich z fikcją literacką.

Zgadzam się z opinią, że początek jest bardziej obiecujący, interesujcy niz pozostała część powieści. Temat niełatwy - wojna domowa w Rosji. Miejsce? Intrygujące - wieś na Syberii. I dwaj bohaterowie o odmiennych postawach. Konflikt między nimi narasta, a potem zaczynają się polityczne spory, dysputy i istota powieści rozmywa się. Na plus można policzyć nie tylko odwołanie...

Początek wydawał się obiecujący. Na tle rewolucji bolszewickiej mamy tu zarysowany konflikt między głównodowodzącym armii rewolucyjnej, chwackim Mieszczeriakowie, a szefem sztabu Brusienkowem, fanatykiem idei socjalistycznej, komunistę aż do rdzenia, który wszelki opór i niezgodę postrzega jako zdradę i tylko by za to stawiał pod ścianą. Zatarg powstaje już od pierwszego spotkania obu towarzyszy. Moment, gdy ten drugi decyduje, że trzeba się pozbyć tego pierwszego i organizuje w tym celu zasadzkę stanowi tu punkt szczytowy i kulminacyjny; czytało się prawdziwie z zainteresowaniem. Później niestety wszystko to zniknęło i utonęło w nie kończących się dyskusjach członków sztabu i płomiennych przemowach. Drugą połowę czytało się już ze znużeniem i tylko szkoda że bardziej autor całości nie zbudował na ścieraniu się obu osobowości różnie postrzegających socjalizm i rewolucję. Reszta bohaterów była już mało interesująca. Sama historia urywa się niedopowiedzeniem, co samo w sobie nie jest niczym złym, tutaj jednak ze względu na męczące ostatnie 200 stron tylko jeszcze pogorszyło negatywne wrażenie. Trochę się autor broni opisując ararę - starców i dzieci pędzonych przed armią aby przeciwnik musiał strzelać do swoich - ale za mało i za późno. Samo oblężenie Słonego Parowu jak i same walki to zresztą tylko tło do masy dysput.

Początek wydawał się obiecujący. Na tle rewolucji bolszewickiej mamy tu zarysowany konflikt między głównodowodzącym armii rewolucyjnej, chwackim Mieszczeriakowie, a szefem sztabu Brusienkowem, fanatykiem idei socjalistycznej, komunistę aż do rdzenia, który wszelki opór i niezgodę postrzega jako zdradę i tylko by za to stawiał pod ścianą. Zatarg powstaje już od pierwszego...