Najnowsze artykuły
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant13
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
- ArtykułyTrzeci sezon „Bridgertonów” tuż-tuż, a w Świątyni Opatrzności Bożej niecodzienni gościeAnna Sierant4
- ArtykułyLiteratura młodzieżowa w Polsce: Słoneczna wiosna z Martą ŁabęckąLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Siergiej Załygin
Źródło: Автор: нет данных - http://www.peoples.ru/art/literature/prose/roman/zalygin/zalygin_150.shtml, Добросовестное использование, https://ru.wikipedia.org/w/index.php?curid=1568866
Znany jako: Siergiej Pawłowicz Załygin,...Znany jako: Siergiej Pawłowicz Załygin, Сергей Павлович Залыгин
4
6,1/10
Radziecki i rosyjski pisarz, działacz społeczny i dziennikarz. Urodził się w rodzinie inteligenckiej. W 1939 ukończył Wydział Hydromelioracyjny Instytutu Gospodarki Rolnej w Omsku, w którym, 1946-1955 kierował katedrą melioracji rolniczej, od 1949 jako kandydat nauk technicznych. Podczas wojny z Niemcami był starszym hydrologiem Służby Hydrometeorologicznej Syberyjskiego Okręgu Wojskowego, a 1955-1964 starszym pracownikiem naukowym Zachodniosyberyjskiej Filii Akademii Nauk ZSRR, w 1941 wydał pierwszą książkę, Rasskazy. Po wojnie wydawał zbiory opowiadań Na bolszuju ziemlju (1953),Wiesnoj nyniesznogo goda (1954) i Krasnyj klewer (1955),napisał także powieść Swidietieli (1956). W 1957 opublikował powieść Obyknowiennyje dni, a w 1963 kolejny zbiór opowiadań Bliny. Obok Wiktora Astafjewa i Walentina Rasputina występował o ochronę syberyjskiej przyrody i przestrzeganie praw równowagi ekologicznej, przeciwko ryzykownemu projektowi odwrócenia biegu syberyjskich rzek w celu utrzymania zaopatrzenia w wodę Jeziora Aralskiego. W 1961 napisał książkę O nienapisanych opowiadaniach: Artykuły krytycznoliterackie (opublikowaną w Nowosybirsku),opublikował także (w 1962) powieść Szlaki Ałtaju, a w 1964 powieść Na Irtyszu (z kroniki wsi Krutyje Łuki),przedstawiającą proces kolektywizacji wsi na Syberii. W 1967 opublikował powieść Słonaja Padź, za którą rok później otrzymał Nagrodę Państwową ZSRR. W 1975 napisał powieść Komissija, a 1980-1985 wydał dwutomową powieść Posle Buri, przedstawiającą panoramiczną, wielowątkową kronikę życia na Syberii w latach 20. XX w. Od połowy lat 60. mieszkał w Moskwie, gdzie wykładał w Instytucie Literackim im. Gorkiego i zajmował kierownicze stanowiska w Związku Pisarzy ZSRR, 1986-1998 był redaktorem naczelnym pisma "Nowyj Mir", na łamach którego opublikowano Archipelag GUŁag Sołżenicyna i Doktora Żywago Pasternaka. Był deputowanym ludowym ZSRR (1989-1991). 7 grudnia 1991 został członkiem rzeczywistym Rosyjskiej Akademii Nauk.
6,1/10średnia ocena książek autora
29 przeczytało książki autora
36 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Słony Parów Siergiej Załygin
5,3
Zgadzam się z opinią, że początek jest bardziej obiecujący, interesujcy niz pozostała część powieści. Temat niełatwy - wojna domowa w Rosji. Miejsce? Intrygujące - wieś na Syberii. I dwaj bohaterowie o odmiennych postawach. Konflikt między nimi narasta, a potem zaczynają się polityczne spory, dysputy i istota powieści rozmywa się. Na plus można policzyć nie tylko odwołanie się do materiałów pamiętnikarskich i relacji żyjących świadków tamtych czasów ale także połączenie ich z fikcją literacką.
Komisja Siergiej Załygin
6,9
Eee... co tak nisko. "Komisja" Załygina to jedna z mądrzejszych książek jakie mi ostatnio wpadły w ręce. Autor pokazuje przemiany wsi syberyjskiej jakie dokonały się w okresie rewolucji bolszewickiej. Jest napisana barwnym językiem, dialogi są głębokie a bohaterowie nietuzinkowi. "Komisja" może być jednak trochę za ciężka dla osób, które nie lubią dywagacji filozoficzno-społecznych, no i warto wiedzieć co się wtedy działo w Rosji, bo bez kontekstu historycznego to co wspomniałem wcześniej będzie niezrozumiałe.