Wydana pośmiertnie, Snerg nie chciał jej publikować, lub nie skończył, i nawet autorstwo jest kwestionowane. Jest słabsza. Sam zamysł świetny - cykliczność cywilizacji, dzieci Bogów, Nibiru, Atlantyda, ale realizacja pozostawia wiele do życzenia.

Wydana pośmiertnie, Snerg nie chciał jej publikować, lub nie skończył, i nawet autorstwo jest kwestionowane. Jest słabsza. Sam zamysł świetny - cykliczność cywilizacji, dzieci Bogów, Nibiru, Atlantyda, ale realizacja pozostawia wiele do życzenia.

Łatwo i przyjemnie się czyta, za długie nie jest. Proste spojrzenie na alternatywne początki cywilizacji rodem ze "Starożytnych Astronautów". Postaci nakreślone wystarczająco dobrze, że przejmuje się ich losem. Czasem nazwy i imiona, nawiązujące do rzeczywistej historii, są zbyt prostackie, ale można na to przymknąć oko.

Łatwo i przyjemnie się czyta, za długie nie jest. Proste spojrzenie na alternatywne początki cywilizacji rodem ze "Starożytnych Astronautów". Postaci nakreślone wystarczająco dobrze, że przejmuje się ich losem. Czasem nazwy i imiona, nawiązujące do rzeczywistej historii, są zbyt prostackie, ale można na to przymknąć oko.

Nic wybitnego, ale czyta się bardzo szybko, historia nie nudzi. chociaż jest dość przewidywalna.

Nic wybitnego, ale czyta się bardzo szybko, historia nie nudzi. chociaż jest dość przewidywalna.

Mam mieszane uczucia a jak jeszcze przeczytałam, że kobiety chcą tylko rodzić dzieci to mnie zatkało (a przecież książka była pisana w latach 90-tych). Historia średnio ciekawa ale dość dobrze się czyta, choć zakończenie przewidywalne. Niespecjalnie polecam, nic mnie nie zaskoczyło ani nie poruszyło. Podejrzewam, że jakby nie było tej całej otoczki związanej z samobójstwem autora, książka przeszła by bez echa.

Mam mieszane uczucia a jak jeszcze przeczytałam, że kobiety chcą tylko rodzić dzieci to mnie zatkało (a przecież książka była pisana w latach 90-tych). Historia średnio ciekawa ale dość dobrze się czyta, choć zakończenie przewidywalne. Niespecjalnie polecam, nic mnie nie zaskoczyło ani nie poruszyło. Podejrzewam, że jakby nie było tej całej otoczki związanej z samobójstwem...

Lubię literaturę SF, a leciwą powieść Snerga wyłuskałem z księgozbioru śp. Ojca. Nieznany mi wcześniej polski pisarz powieści fantastyczno-naukowych zaimponował mi. W "Trzeciej cywilizacji" powiązał liczne teorie spiskowe dotyczące powstania naszej cywilizacji z mitami ludów z całego świata. Mamy wątek nieśmiertelnych bogów, cywilizacji Atlantydy i jej upadku, platońską wojnę ateńsko-atlantydzką, imiona takie jak Gaaja, Prommet [eusz}, pojawiają się dziś wymarłe miasta takie jak Mohendżo-daro, wspomina się o zagadkowych Ajnach, próbuje wyjaśnić genezę religii Dogonów, Osoba pasjonująca się mitami, zakazaną archeologią, kosmitami i jednocześnie posiadająca bogatą wiedzę z tego zakresu niewątpliwie doceni wysiłek autora. -1 punkt za miejscami nieco seksistowskie poglądy, które nie przystają do naszych czasów :) Trzeba jednak pamiętać, że to powieść sprzed kilkudziesięciu lat ! Myślę, że przy odpowiedniej promocji książka mogła, podobnie jak dzieła Lema, wejść do światowego kanonu literatury science fiction. Niestety, do śmierci autora przeleżała w szufladzie, a teraz chyba już najlepszy moment przeminął. Pomimo tego naprawdę gorąco polecam !

Lubię literaturę SF, a leciwą powieść Snerga wyłuskałem z księgozbioru śp. Ojca. Nieznany mi wcześniej polski pisarz powieści fantastyczno-naukowych zaimponował mi. W "Trzeciej cywilizacji" powiązał liczne teorie spiskowe dotyczące powstania naszej cywilizacji z mitami ludów z całego świata. Mamy wątek nieśmiertelnych bogów, cywilizacji Atlantydy i jej upadku, platońską...

Bardzo dobra powieść, szczególnie dla tych, którzy zastanawiają się na przebiegiem historii ludzkości.

Bardzo dobra powieść, szczególnie dla tych, którzy zastanawiają się na przebiegiem historii ludzkości.

Opowieść zbudowana jest on przy pomocy takich narzędzi jak próba diagnozowania natury religii, polityki, a nawet totalitaryzmu ubranych w formę fantastyki naukowej z domieszka elementów przygodowych, kryminalnych, apokaliptycznych, a nawet obyczajowych. Treść fabuły natomiast eksploatuje zakres jednej z wiodących teorii spiskowych traktujących o alternatywnej historii ludzkości ukazując ją bezpruderyjnie odzierając przy tym z wszelkich znamion subtelnej tajemniczości oraz interpretacyjnej swobody. Można i tak, ale w efekcie otrzymujemy tak naprawdę jedynie morał, że technologia kosmitów to nie zabawka i można nabawić się rozdwojenia jaźni nierozsądnie z niej korzystając oraz materiał na scenariusz kilku odcinków „Starożytnych kosmitów”.

Opowieść zbudowana jest on przy pomocy takich narzędzi jak próba diagnozowania natury religii, polityki, a nawet totalitaryzmu ubranych w formę fantastyki naukowej z domieszka elementów przygodowych, kryminalnych, apokaliptycznych, a nawet obyczajowych. Treść fabuły natomiast eksploatuje zakres jednej z wiodących teorii spiskowych traktujących o alternatywnej historii...

Zachęcony przypadkowo przeczytanym "Robotem" (na marginesie w mojej ocenie 10/10, uważam tę książkę absolutnie za jedną z najważniejszych w nurcie science fiction) przeczytałem kolejną pozycję Snerga.
Świetna pozycja, bardzo ciekawy pomysł przedstawienia pochodzenia cywilizacji ziemskiej, napisana bardzo przystępnym językiem.

Zachęcony przypadkowo przeczytanym "Robotem" (na marginesie w mojej ocenie 10/10, uważam tę książkę absolutnie za jedną z najważniejszych w nurcie science fiction) przeczytałem kolejną pozycję Snerga.
Świetna pozycja, bardzo ciekawy pomysł przedstawienia pochodzenia cywilizacji ziemskiej, napisana bardzo przystępnym językiem.

Naprawdę lubię motyw kosmitów kładących podwaliny pod ziemską cywilizację, ale ta książka była, nie oszukujmy się, beznadziejna. Napisana jest wyjątkowo niezgrabnie, bo relacje typowe dla fantasy zostały przeniesione do świata SF, więc powstało mnóstwo niewytłumaczalnych, bezsenswonych i pozbawionych logiki zjawisk (np ci wszyscy gwardziści w pałacu, czczenie przywódcy jako boga).
Reakcje postaci są bardzo naiwne, władca podejmuje wszystkie decyzje samodzielnie, wydaje się że w ogóle nie ma żadnych doradców, ministrów, pomocników, ludzi którzy się na czymś znają. Można odnieśc wrażenie że rządzi państwem-miastem w którym zna każdy zaułek a nie gigantycznym imperium obejmującym cały glob. Nie wpada on nigdy w paikę, zachowuje się sztucznie, wszystko idzie mu bezproblemowo (no, do czasu) - to zupełny brak realizmu. To aż boli podczas czytania, i moim zdaniem jest kolejnym dowodem na to że książki pisane w narracji pierwszoosobowej, o ile na okładce nie mają nazwiska Lovecraft lub Poe, sa po prostu tragicznie napisane. Mnóstwo jest tam długich wywodów wśród dialogow, które mają zastąpić wprowadzanie czytalnika w świat przedstawiony, zabieg dośc żalosny.
Przestawiona teoria nie trzyma się kupy, nie są tłumaczone działania postaci, nie ma motywów, albo pokazay jest irracjonalizm który ma usprawiedliwić dzialania zupełnie z dupy (albo np wątek z planetą Nibiru, nie wiem co to w ogole ma być, gdzie byli astronomowie, fizycy, naukowcy? przecież to nie ma racji bytu)
Wyjątkowo denerwujące jest podejście do kobiet, już na pierwszych stwonach główna postać kobieca wypowiada coś takiego:
"Urodziłam sę kobietą i nie ma we mnie odwagi mężczyzny. Walka nie jest ideą kobiet.W kodzie zawartym w naszych genach jest inna idea. Kobieta, począwszy od praczasów, pragnie jednego: rodzić dzieci"
Dalej pada zdanie, które jest prawie idealnym cytatem z tego katolickiego seksistowskiego podrecznika do "wychowania" do życia w rodzinie:
"Ty będziesz dawcą życia, siewcą, ja będę tylko glebą przyjmującą ziarno", a im dalej, tym gorzej: chujowe żarty, insynuacje, jakieś niewydarzone teorie autora na temat tzw "kobiecej natury" (XDDDD),pochwała zmuszania do prostytucji pod płaszczykiem potępiania jej i litowania się nad ofiarami.
Reasumując: rozbolały mnie od czytania zęby, tak kiepsko jest napisane. Jesli miało to być teokratyczne SF, to stwierdzam, że próba nie wyszła, i religie lepiej zostawić dla fantasy. O ufokach też słabo, lepiej obejrzeć sobie odcinek "Starożytnych kosmitów"

Naprawdę lubię motyw kosmitów kładących podwaliny pod ziemską cywilizację, ale ta książka była, nie oszukujmy się, beznadziejna. Napisana jest wyjątkowo niezgrabnie, bo relacje typowe dla fantasy zostały przeniesione do świata SF, więc powstało mnóstwo niewytłumaczalnych, bezsenswonych i pozbawionych logiki zjawisk (np ci wszyscy gwardziści w pałacu, czczenie przywódcy jako...

Robot to to nie jest, bardziej klasyczne opowiadanie, podstawówka SF, ale czyta się dobrze.

Robot to to nie jest, bardziej klasyczne opowiadanie, podstawówka SF, ale czyta się dobrze.