"Byli tak niezwykle skoncetrowani na sobie, tak absorbujący i wymagający, że gdziekolwiek się nie znaleźli zostawiali bardzo mało powietrza dla wszystkich innych (...)". Moj ulubiony cytat głównej bohaterki w tej części :)
Oczywiście wiadomo, o której La Famiglia mowa.

"Byli tak niezwykle skoncetrowani na sobie, tak absorbujący i wymagający, że gdziekolwiek się nie znaleźli zostawiali bardzo mało powietrza dla wszystkich innych (...)". Moj ulubiony cytat głównej bohaterki w tej części :)
Oczywiście wiadomo, o której La Famiglia mowa.

Rzym za czasów rodu Borgiów z perspektywy kobiety ,trucicielki,czarownicy Francesci . Aż dziw bierze że nie została ona papieżem a służy mu ,chroniąc go przed wrogami którzy próbują go zabić.Książka ot taka sobie ,bez zbędnego szaleństwa,akcja powolutku się toczy z nie potrzebnymi wątkami .

Rzym za czasów rodu Borgiów z perspektywy kobiety ,trucicielki,czarownicy Francesci . Aż dziw bierze że nie została ona papieżem a służy mu ,chroniąc go przed wrogami którzy próbują go zabić.Książka ot taka sobie ,bez zbędnego szaleństwa,akcja powolutku się toczy z nie potrzebnymi wątkami .

Francesca Giordano piękna i inteligentna trucicielka nadal tropi zabójcę swojego ojca , nie zaniedbując przy tym obowiązków wobec swojego mocodawcy. Zdeterminowana i odważna nie waha się przed niczym aby dopiąć swego. Rozdarta między dwoma mężczyznami z determinacją próbuje dążyć do wyznaczonego sobie celu.
Polubiłam główną bohaterkę i dlatego postanowiłam ponownie sięgnąć po jej historię. Tym razem czytało mi się książkę o wiele przyjemniej niż pierwszą część. No cóż...może do pewnych rzeczy trzeba dojrzeć;) Polecam bo to ciekawa książka która zabierze nas w świat intryg, skrytobójców, manipulacji i matactw Rzymu rządzącego przez jednego z najbardziej kontrowersyjnych Papieży.

Francesca Giordano piękna i inteligentna trucicielka nadal tropi zabójcę swojego ojca , nie zaniedbując przy tym obowiązków wobec swojego mocodawcy. Zdeterminowana i odważna nie waha się przed niczym aby dopiąć swego. Rozdarta między dwoma mężczyznami z determinacją próbuje dążyć do wyznaczonego sobie celu.
Polubiłam główną bohaterkę i dlatego postanowiłam ponownie sięgnąć...

Drugi tom o Francesce Giordano.

Francesca po tym jak uchroniła Nando i pomogła zostać Borgii papieżem, dalej pozostaje na swojej posadzie trucicielki. Pomimo swojej ambicji i pozycji Borgia dalej ma wrogów. Morozzi uciekł co oznacza, że na pewno podejmie próbę zemsty.

Francesca ma zamiar pomścić śmierć ojca i zamierza odkryć, gdzie ukrywa się Morozzi. Niestety nie jest to takie proste, bo jak się okazuje - Rzym ma wiele uliczek i zaułków. Jednak z pomocą Przemytników, Francesca dowiaduje się, gdzie znajduje się Morozzi i razem ze swoimi przyjaciółmi planuje złapać Morozziego i pomścić śmierć swojego ojca...

Czy Francesce uda się pomścić śmierć ojca? Czy Morozzi da się złapać? Czy Borgia dalej będzie papieżem? I czy plan Franceski się powiedzie? Dowiecie się tego czytając. Pomimo objętości książka wciąga, polubiłam ten klimat Rzymu.

Drugi tom o Francesce Giordano.

Francesca po tym jak uchroniła Nando i pomogła zostać Borgii papieżem, dalej pozostaje na swojej posadzie trucicielki. Pomimo swojej ambicji i pozycji Borgia dalej ma wrogów. Morozzi uciekł co oznacza, że na pewno podejmie próbę zemsty.

Francesca ma zamiar pomścić śmierć ojca i zamierza odkryć, gdzie ukrywa się Morozzi. Niestety nie jest...

,,Zdrada" to druga część trylogii Sary Poole o Francesce Giordano, fikcyjnej trucicielce na dworze Borgiów. Jest to typowa seria kostiumowo-przygodowa, wykorzystująca postaci historyczne w bardzo luźny, lekki sposób, więc nie należy jej czytać, aby dowiedzieć się czegoś o rodzie Borgiów. Myślę, że autorka była świadoma, że tworzy po prostu przygodówkę z wątkami miłosnymi. Ale o ile w pierwszym tomie bardzo to działało, drugi nieco mnie zdenerwował.

Minął rok od kiedy Francesca pomogła Rodrigowi Borgii zasiąść na tronie papieskim. Obecnie młoda trucielka należy do organizacji Światło, która ma zadanie walczyć z ciemnotą i przesądami na świecie, a jednocześnie wciąż poszukuje mordercy swojego ojca. W pewnym momencie jednak działalność Światła może wyjść na jaw, a Francesca i jej towarzysze znajdują się w dużym niebezpieczeństwie.

Jak wspominałam, nie mam pretensji do ,,Zdrady", że nie jest powieścią stricte historyczną. Rozumiem, że takie historie, które luźno wykorzystują prawdę do stworzenia sensacji w kostiumie, też są potrzebne. Nie czepiam się więc tego, że autorka pominęła niektóre aspekty dla przeprowadzenia własnej fabuły (min. w jej książkach Cezar Borgia nigdy nie zostaje kardynałem, przynajmniej póki co się to nie wydarzyło). Za to niestety muszę doczepić się wydawnictwa. Nie wiem, czy to kwestia wydania kieszonkowego, ale w powieści nie brakowało błędów. Przede wszystkim chyba były jakieś problemy z drukiem czy składem - notorycznie zdarzało się, że w słowach pierwsza literka odstawała od reszty wyrazu, takie coś zdarzało się w prawie każdym rozdziale, co utrudniało czytanie. Mam też wątpliwości co do tłumaczenia. Zazwyczaj się go nie czepiam, bo nie mam na tyle zdolności językowych, żeby czytać w oryginale, i myślę, że ze względu na takie osoby jak ja, warto czasem łagodniej podejść do tłumaczy, ale dość mocno raziło mnie nazywanie księdza ,,panem" (w oryginale pewnie było po prostu ,,you") i brak odmiany imienia ,,Cesare", a do tego greccy cynicy... napisani z dużej litery. Mam nadzieję, że jeśli istnieją kolejne wydania tej serii w Foksalu, to są bardziej dopracowane.

Sama historia ponownie nie jest specjalnie głęboka i rozbudowana, ale wciąga i intryguje. Akcja toczy się szybko, styl autorki jest przyjemny i ułatwia czytanie. ,,Zdrada" to naprawdę solidna historia tajemniczo-przygodowa, bo rzeczywiście często nie jesteśmy w stanie przewidzieć co się wydarzy. Do tego chociaż do ukazania historii Borgiów można mieć dużo zastrzeżeń, to czuć tu klimat renesansowego Rzymu, a autorka od czasu do czasu wplata różne ciekawostki.

Niestety, ,,Zdrada" podobała mi się dużo mniej niż pierwszy tom. O ile wątki przygodowe są bardzo dobre, tak denerwuje mnie wątek romansowy Francesci z dwoma mężczyznami - Cesarem, synem papieża, i mieszczaninem Rocco. Z tym pierwszym łączy ją typowy wolny związek, chociaż czytelnik ma świadomość, że Cesare zaangażował się w tę relację znacznie bardziej niż Francesca. Z kolei Rocco, spokojny, uczciwy mieszczanin z synem, jest dla Francesci uosobieniem życia, które mogłaby prowadzić, z dala od intryg, z własną rodziną. Mocno irytujące były dla mnie momenty,kiedy Francesca dosłownie najpierw idzie do łóżka z Cesarem, potem odwiedza Rocco i myśli, że tak bardzo chciałaby go poślubić, a potem znowu idzie do Cesara i stwierdza, że tak strasznie nie może wytrzymać bez seksu z nim. Rozumiem, że autorka chciała stworzyć wyzwoloną kobietę, która odstaje od klasycznych wzorców, ale zachowanie Francesci było po prostu głupie - nie miała ani krzty refleksji nad tym, że tak potężny człowiek jak Cesare mógłby ją dotkliwie ukarać, gdyby dowiedział się, że flirtuje z kimś innym, a Rocco raczej nie zaakceptowałby tego, że jego ukochana nie chce rezygnować ze swojego romansu. Sytuacji nie poprawiała narracja pierwszoosobowa samej Francesci, która często przerywa historię, by mówić: ,,tylko mnie nie oceniajcie" i ,,ja wcale nie mówiłam, że nie jestem zdolna do tego czy tamtego". Mam wrażenie, że gdyby to nie była papierowa książka, tylko opowiadanie publikowane w Internecie, pod każdym rozdziałem autorka pisałaby, że nie życzy sobie, aby ktoś krytykował jej bohaterkę. Denerwowało mnie też dość częste powtarzanie pewnych stwierdzeń, np. przypominanie Francesci, że ,,drzemie w niej mrok", nazywanie Cesare'a ,,mrocznym kochankiem" oraz jednocześnie stwierdzanie, że jest taki młody, to jeszcze chłopiec. Tylko że Cesare Borgia w tym tomie ma osiemnaście lat, w swojej epoce od dawna jest dorosłym mężczyzną i wybranie sobie na przykład demoralizacji Borgiów akurat tego, że osiemnastolatek prowadzi życie erotyczne jest dość śmieszne.

Trudno mi powiedzieć, czy polecam tę książkę. Spędziłam na niej miło czas, ale z drugiej strony cieszę się, że dostałam ją w prezencie, bo gdybym wydała na nią pieniądze, to byłoby mi zwyczajnie ich szkoda. Niemniej, czasem doza odmóżdżenia jest potrzebna.


,,A to jest szczęście?(...) Wygrywasz albo przegrywasz, a w międzyczasie walczysz. To jest esencją życia. Wszystko inne to bajki, które opowiada się dzieciom."

,,Zdrada" to druga część trylogii Sary Poole o Francesce Giordano, fikcyjnej trucicielce na dworze Borgiów. Jest to typowa seria kostiumowo-przygodowa, wykorzystująca postaci historyczne w bardzo luźny, lekki sposób, więc nie należy jej czytać, aby dowiedzieć się czegoś o rodzie Borgiów. Myślę, że autorka była świadoma, że tworzy po prostu przygodówkę z wątkami miłosnymi....

Papież Aleksander VI miał wszystko, mógł mieć też własną, osobistą trucicielkę. Polubiłam tę powieść za jej bezpretensjonalność. Jest taka sobie, ale nie usiłuje być niczym więcej, jak tylko zgrabnym czytadłem do pociągu lub poczekalni na lotnisku, a bohaterka po prostu próbuje przetrwać w skrajnie nieprzyjaznym (zwłaszcza kobietom) środowisku.

Papież Aleksander VI miał wszystko, mógł mieć też własną, osobistą trucicielkę. Polubiłam tę powieść za jej bezpretensjonalność. Jest taka sobie, ale nie usiłuje być niczym więcej, jak tylko zgrabnym czytadłem do pociągu lub poczekalni na lotnisku, a bohaterka po prostu próbuje przetrwać w skrajnie nieprzyjaznym (zwłaszcza kobietom) środowisku.

Przed Tudorami byli Borgiowie, byli oni bardzo gwałtowni i niebezpieczni. Papieżem jest Rodrigo Biorgia czyli Aleksander IV, jest też trucicielka piękna Francesca obdarzona inteligencją, mądrością ochrania Ojca Świętego.
Mnie powieść historyczna nie porwała, nie wciągnęła zdecydowanie tak bardzo do czytania, czegoś w niej brak, jest taka sobie najgorsza książka jaką ja czytałam szału nie robi, nie urywa tyłka.
Spodziewałam się interesującej powieści historycznej, a dostałam w zamian słabą książkę, strasznie zawiodła mnie.

Przed Tudorami byli Borgiowie, byli oni bardzo gwałtowni i niebezpieczni. Papieżem jest Rodrigo Biorgia czyli Aleksander IV, jest też trucicielka piękna Francesca obdarzona inteligencją, mądrością ochrania Ojca Świętego.
Mnie powieść historyczna nie porwała, nie wciągnęła zdecydowanie tak bardzo do czytania, czegoś w niej brak, jest taka sobie najgorsza książka jaką ja...

Świetne książki ♥
Zdrada trzyma w napięciu szczególnie w ostatnich rozdziałach. Francesca jest na prawdę kobietą na poziomie. Uwielbiam jej odwagę i inteligencję. W odróżnieniu od innych osób, których na brak pomyślunku mam ochotę udusić przez okładkę.
Polecam gorąco :)

Świetne książki ♥
Zdrada trzyma w napięciu szczególnie w ostatnich rozdziałach. Francesca jest na prawdę kobietą na poziomie. Uwielbiam jej odwagę i inteligencję. W odróżnieniu od innych osób, których na brak pomyślunku mam ochotę udusić przez okładkę.
Polecam gorąco :)

Jakiś czas temu czytałam pierwszą część tej serii pt. „Trucizna”, byłam ciekawa kontynuacji. W „Zdradzie” papieżem jest Rodrigo Borgia, a Francesca nadal jest na jego usługach- chroni go przed zabójcami, atakami i próbami otrucia. Bohaterka nadal ceni sobie niezależność, zmaga się z ukrytymi demonami, „ciemnością”, ukrywa je przed bliskimi jej ludźmi i to tworzy pewien dystans. Francesca jest oryginalną postacią: odważna, trudzi się specyficzną profesją, spuścizną po swoim zmarłym ojcu, ogarnięta zemstą na szalonym księdzu, spędza upojne chwile z mrocznym kochankiem, a mężczyznę, który mógłby wnieść światło w jej życie, odrzuca dla jego bezpieczeństwa.

Tak jak w pierwszej części dzieje się sporo, akcja jest dynamiczna. W kościele katolickim panuje korupcja i szpiegostwo, znaczącą kwestią jest odkrycie Nowego Lądu przez K. Kolumba i jego podział dla państw- sojuszników Rzymu. Borgia nigdy nie robi niczego bez powodu, tylko wszystko by zaspokoić ambicje i władzę dla jego rodziny. A ktoś zdradzi…

„Wszyscy balansujemy na kole fortuny, trzymając się go, jak tylko umiemy, żeby nierozważnie nie spaść w głębokie usta przeznaczenia.”

Tą trylogię polecam czytelnikom lubiącym powieści historyczne z intrygami, szpiegostwem, z nutką mrocznych wydarzeń i namiętności. Żywa akcja, nieskomplikowany język to zalety tej pozycji. Wadą natomiast jest, że szybko ulatuje z głowy.

Jakiś czas temu czytałam pierwszą część tej serii pt. „Trucizna”, byłam ciekawa kontynuacji. W „Zdradzie” papieżem jest Rodrigo Borgia, a Francesca nadal jest na jego usługach- chroni go przed zabójcami, atakami i próbami otrucia. Bohaterka nadal ceni sobie niezależność, zmaga się z ukrytymi demonami, „ciemnością”, ukrywa je przed bliskimi jej ludźmi i to tworzy pewien...

Idealna książka, polecam wszystkim, którzy lubią akcję osadzoną w historii, ale także wielbicieli dobrych książek, bo ta jest świetna!!!

Idealna książka, polecam wszystkim, którzy lubią akcję osadzoną w historii, ale także wielbicieli dobrych książek, bo ta jest świetna!!!