„Mężczyzna imieniem Ove” Fredrika Backmana to ogromna przyjemność uczestniczenia w życiu tytułowego bohatera.
Ove jest pięćdziesięciodziewięcioletnim samotnym mężczyzną. Pół roku wcześniej zmarła mu żona. Była dla niego wszystkim, choć różnili się diametralnie. On był człowiekiem „czerni i bieli” jak mówił o sobie.
[…]Ona Była kolorem. Wszystkimi jego kolorami[…]
Pierwszy raz zobaczył ją jadąc ze swojej zmiany pociągiem, w którym pracował jako nocny sprzątacz. Na zawsze zapamiętał jej śmiech, „przy którym przez resztę życia miał wrażenie, że ktoś mu na bosaka biega w środku klatki piersiowej”. Ove to człowiek niesamowicie praktyczny, obowiązkowy, z zasadami. Mówi, że uczciwie pracował, oszczędzał, płacił podatki i starał się być przydatnym. Ożenił się z Sonją. Ślubowali być razem w zdrowiu i chorobie dopóki śmierć ich nie rozłączy. Ove to pamięta. Nie miało być tak, że ona umrze pierwsza. Dla niego było oczywiste, że podczas ślubowania to była mowa o jego śmierci. Teraz został sam. Do tego podziękowali mu w pracy tłumacząc się „przerostem zatrudnienia”. Ove spędził ponad jedną trzecią życia na tym samym stanowisku, a przełożeni poinformowali go, że muszą „wyprowadzić starszą generację". Jednocześnie pocieszając go, że ”chyba przyjemnie będzie wreszcie odpocząć”. Ove nie wie co ma teraz ze sobą począć. Nie chce już żyć. Bez Soni, bez pracy…

„To nie było tak, że Ove umarł, kiedy Sonja odeszła. On po prostu przestał żyć. Smutek to przedziwna sprawa.”

Dlatego Ove postanawia odebrać sobie życie. Wypowiada abonament, odwołuje prenumeratę porannej gazety, naprawia baterię w łazience, wymienia śrubki w klamce , naciera blat kuchenny olejem, porządkuje narzędzia w składziku. Nie tak miało wyglądać jego życie. Bierze sznur, żeby się powiesić, ale ten okaże się za słaby. Ove musi zrobić to w inny sposób. Będzie próbował odebrać sobie życie jeszcze nie raz, nie dwa. Zawsze ktoś albo coś jednak mu w tym przeszkodzi.
Całe szczęście. Ten zgorzkniały, stroniący od ludzi mężczyzna, nie przepadający za pustą gadaniną pozna wielu jak dla niego ”dziwnych” sąsiadów, którzy… więcej nie zdradzę.
Czytając książkę „Mężczyzna imieniem Ove” zaśmiewałam się, by po chwili poczuć, że mam mokre oczy. Wspaniała powieść. Historia, która działa jak plaster miodu na serce. Podobne odczucia i emocje towarzyszyły mi podczas czytania powieści Winstona Grooma „Forrest Gump”.
„Mężczyzna imieniem Ove” Fredrika Backmana to doskonała powieść. Głęboko ludzka i dowcipna. Tak. GORĄCO POLECAM!

„Mężczyzna imieniem Ove” Fredrika Backmana to ogromna przyjemność uczestniczenia w życiu tytułowego bohatera.
Ove jest pięćdziesięciodziewięcioletnim samotnym mężczyzną. Pół roku wcześniej zmarła mu żona. Była dla niego wszystkim, choć różnili się diametralnie. On był człowiekiem „czerni i bieli” jak mówił o sobie.
[…]Ona Była kolorem. Wszystkimi jego kolorami[…]
Pierwszy...