Całkiem przyzwoicie - dużo się dzieje, a Dora nie przestaje pakować się w kłopoty. I chociaż ponosi ich realne konsekwencje, z których odpakowuje się w wiarygodny sposób, więc teoretycznie trudno nazwać ją marysujką, to wkurzające jest to, że nikt poza antagonistami nie ma wręcz prawa jej nie lubić. Wszyscy ją chwalą lub będą chwalić, a jeśli nie, to znaczy, że chciałby, ale nie może.

Całkiem przyzwoicie - dużo się dzieje, a Dora nie przestaje pakować się w kłopoty. I chociaż ponosi ich realne konsekwencje, z których odpakowuje się w wiarygodny sposób, więc teoretycznie trudno nazwać ją marysujką, to wkurzające jest to, że nikt poza antagonistami nie ma wręcz prawa jej nie lubić. Wszyscy ją chwalą lub będą chwalić, a jeśli nie, to znaczy, że chciałby,...

Kolejną część wciąż czyta się lekko i przyjemnie. Trzeba trochę przymknąć oko na życie uczuciowo-seksualne bohaterki, żeby nie zwariować ;) Ale należy też przyznać, że przy tak długiej historii i tylu wątkach, wszystko fajnie trzyma się kupy :)

Kolejną część wciąż czyta się lekko i przyjemnie. Trzeba trochę przymknąć oko na życie uczuciowo-seksualne bohaterki, żeby nie zwariować ;) Ale należy też przyznać, że przy tak długiej historii i tylu wątkach, wszystko fajnie trzyma się kupy :)

Pożeracz czasu. Rewelacja, która przeniesie Cię w inny świat. Gorąco polecam.

Pożeracz czasu. Rewelacja, która przeniesie Cię w inny świat. Gorąco polecam.

Świetna książka!
Uniwersum trzyma się kupy, historia płynnie idzie do przodu, bohaterowie są zadziorni, a kłopotów coraz więcej. Ta część dobra, tak jak i wcześniejsze.

Mam jednak kilka zastrzeżeń.
1. Wahania nastrojów Mirona i to jak się zachował. Ponad trzysta pięćdziesiąt lat na karku zobowiązuje do chociaż odrobiny rozumu. Jednak nasz drogi diabeł postanowił "zaplanować" sobie, kiedy będzie kochał Dorę, a kiedy nie. Słabo Miron, słabo. Bierzesz wszystko albo nic.
2. Zagęszczenie sekso-podobnych sytuacji/tekstów na metr kwadratowy tej książki jest dość duże.
3. Najdziwniejsza figura geometryczna erotycznego życia Dory. Potrafię zrozumieć, że i Joshua i Miron są przystojni, ale niech zapadnie jakaś decyzja. Strasznie źle mi się czyta te momenty, gdy prawie, że we trójkę rozrabiają w pościeli.

Świetna książka!
Uniwersum trzyma się kupy, historia płynnie idzie do przodu, bohaterowie są zadziorni, a kłopotów coraz więcej. Ta część dobra, tak jak i wcześniejsze.

Mam jednak kilka zastrzeżeń.
1. Wahania nastrojów Mirona i to jak się zachował. Ponad trzysta pięćdziesiąt lat na karku zobowiązuje do chociaż odrobiny rozumu. Jednak nasz drogi diabeł postanowił...

Dora wymiata ale jej miłosne rozterki to już chyba trochę przesada i do tego diabeł się obraził. To już większe jaja ma anioł niż ten pożal się boże diabełek.

Dora wymiata ale jej miłosne rozterki to już chyba trochę przesada i do tego diabeł się obraził. To już większe jaja ma anioł niż ten pożal się boże diabełek.

Trzeci i czwarty tom przeczytany i przyznam, że po pierwszej części tak trochę sceptycznie byłam nastawiona do bohateriki, ale po kolejnych tomach przekonała mnie do siebie. Czasem jej zdroworozsądkowe podejście do wszystkiego mnie irytuje, ale każdy bohater ma taką cechę. Podtrzymuję opinię, że to taka bajka dla dorosłych, którą fajnie się czyta przed snem 😊 Jeśli ktoś lubi książki gdzie jest pełno wilków, wampirów, diablo i aniołów to polecam.

Trzeci i czwarty tom przeczytany i przyznam, że po pierwszej części tak trochę sceptycznie byłam nastawiona do bohateriki, ale po kolejnych tomach przekonała mnie do siebie. Czasem jej zdroworozsądkowe podejście do wszystkiego mnie irytuje, ale każdy bohater ma taką cechę. Podtrzymuję opinię, że to taka bajka dla dorosłych, którą fajnie się czyta przed snem 😊 Jeśli ktoś...

Nie w 100%, ale moja potrzeba większej ilości bohaterek rodzaju żeńskiego, w tej części, została zaspokojona. Może nie w sposób jaki oczekiwałam. Jednak trzeba uważać o co się prosi. Choć kolejna dawka testosteronu również została podana. I zaczyna mi wychodzić bokiem. Zastanawiam się też czy Dora nie bywa zbyt naiwna jak na tak inteligentną kobietę. Doceniam natomiast jej stałość w uczuciach. Bo Miron zachował się jak nie on. I wyskoczył z tym tak z dupy, że aż mnie to zaskoczyło. Obecnie jestem team Baal 😎 Jednak ilość drużyn z jakich mogę wybierać jest zatrważająca, więc kto wie w kogo wyceluje w kolejnym tomie 🤣

Nie w 100%, ale moja potrzeba większej ilości bohaterek rodzaju żeńskiego, w tej części, została zaspokojona. Może nie w sposób jaki oczekiwałam. Jednak trzeba uważać o co się prosi. Choć kolejna dawka testosteronu również została podana. I zaczyna mi wychodzić bokiem. Zastanawiam się też czy Dora nie bywa zbyt naiwna jak na tak inteligentną kobietę. Doceniam natomiast jej...

Zdecydowanie przebrnąłem o wiele sprawniej niz poprzednia część. Mysle jednak, ze duza uwage trzeba zwrocic na powtarzający sie, znowu, brak oryginalnosci w fabule. Rozwijając - to juz czwarta książka w serii, ale fabula wlecze sie w ten sam identyczny sposob (w tym przypadku pięćset pięćdziesiąt stron o wampirze rzucajacym uroki, ktorego nie raczyli skonfrontować az do ostatnich stu stron, gdzie zaproszenie na spotkanie rozwiązało caly problem, ktory tym samym był glowna fabula tez ksiazki). Kolejna powtarzajaca sie rzecz - wszyscy kochaja Dore, nawet po dziesięciu sekundach przebywania w jej towarzystwie. Owszem, jej moce to wyjasniaja, ale autorka doslownie zyje i buduje kazda przygode i kazdy moment zycia glownej bohaterki wlasnie na tym (a przyznaje, ze to najbardziej meczacy element calej serii!). Jej lojalnosc jest po prostu glupia - przez co wiele decyzji, ktore podejmuje Dora w ksiazce, jest wręcz żałosnych.
Autorka marnuje strony na kilkustronicowe elementy, ktore sa nudne, meczace i nie budujące fabuly w zaden sposob.
Postac Mirona jest stosunkowo nieobecna w porównaniu z poprzednimi ksiazkami w serii, ale mysle, ze wyszlo to tej ksiazce akurat na dobre. Milosny trojkat glownych bohaterow jest wyjatkowo zbedny dla calej historii - wrecz irytujacy.

Mysle, ze autorka w serii o Dorze Wilk skupia sie na kompletnie zlych elementach w fabule, co sprawia, ze heksalogia, ktora przy kazdej ksiazce liczy około pięćset stron, jest męcząca i staje sie wyzwaniem do przebrnięcia przez kazdy rozdzial. Monotonia, bo to juz czwarta ksiazka, ale mimo nowego glownego elementu calej historii, autorka nadal przedstawia nowa przygode w identyczny sposob, co poprzednie ksiazki, co jest nużące i ciężko utrzymać przy takiej lekturze skupienie czy zainteresowanie. Oczywiscie skupia sie na tych samych elementach a przeciez swiat, ktory stowrzyla, ma o wiele wiecej do zaoferowania.
Z romansem w fantastyce jest, niestety, łatwo przesadzić. Pani Jadowska zdaje sie opierac cala te heksalogie glownie wlasnie na tym elemencie fabuły a jestem w stanie zaryzykować stwierdzenie, ze ilosc romansu w tej serii męczy wielu czytelnikow, zwłaszcza tę część meską, jak mnie.


Podsumowując - przygody Dory Wilk zapowiadaly sie interesująco. Ciekawa historia pisana humorem, z ciekawymi bohaterami, osadzona w bogatym w fantasy swiecie.
Niestety juz przy drugiej książce monotonia romansu glownych bohaterow i powtarzających się elementów zaczela mnie nudzic i zacząłem przekładać coraz bardziej powrot do spotkania z Dorą! Co gorsza, z kazdym tomem zdaje sie to pogłębiać, wiec troche obawiam się dwóch ostatnich tomów!

Zdecydowanie przebrnąłem o wiele sprawniej niz poprzednia część. Mysle jednak, ze duza uwage trzeba zwrocic na powtarzający sie, znowu, brak oryginalnosci w fabule. Rozwijając - to juz czwarta książka w serii, ale fabula wlecze sie w ten sam identyczny sposob (w tym przypadku pięćset pięćdziesiąt stron o wampirze rzucajacym uroki, ktorego nie raczyli skonfrontować az do...

Najsłabsza książka tej autorki... Aż ciężko przez nią przebrnąć. Myślę że w następnej części Dorę beatyfikują taka jest fantastyczna... Samym słowem zmienia świat 😂 masakra.... Bardzo słaby cykl....

Najsłabsza książka tej autorki... Aż ciężko przez nią przebrnąć. Myślę że w następnej części Dorę beatyfikują taka jest fantastyczna... Samym słowem zmienia świat 😂 masakra.... Bardzo słaby cykl....

Dora rozwiazuje wampirzo-wilcze problemy w Trójprzymierzu i przeżywa rozterki miłosne z Mironem.

Dora rozwiazuje wampirzo-wilcze problemy w Trójprzymierzu i przeżywa rozterki miłosne z Mironem.