Przerażenie na widok objętości książki (ponad 900 stron), oraz jej odczuwalny ciężar w rękach podczas czytania w pełni został zrekompensowany jej zawartością.Kapitalna lektura!!. Z ogromnym żalem skonstatowałam, że niestety dobiegłam do jej końca, a chciałoby się więcej. Pełny szacun dla tak młodej autorki za kreatywność, pomysłowość i stworzenie dzieła, przy którym naprawdę nie można się nudzić,a wręcz przeciwnie trzyma w napięciu do samego końca. Sama konstrukcja książki jest niespotykana, bowiem składa się z 12 części z malejącą ilością stron w miarę posuwania się do przodu (1 część liczy 423 strony, a ostatnia tylko 2) wzbogacone pozycjami gwiazd i planet.
Początek dosyć mroczny i tajemniczy, w którym Eleanor Catton bardzo dokładnie kreśli sylwetki występujących postaci,ze szczegółowym opisem wyglądu zewnętrznego, bogatym portretem psychologicznym, z uwzględnieniem sposobów zachowania i nastrojów w różnych sytuacjach. Każda z występujących osób próbuje uciec od swojej przeszłości, jednakże z różnym skutkiem.Wszyscy mieli swoje tajemnice, które stopniowo wychodziły na jaw.Poznajemy nieco dziwną historię przedstawioną w niechronologicznym porządku, która jest mocno zawikłana, pełna zagadek i tajemnic. Z czasem zostaje uporządkowana według zaistniałych wydarzeń,lecz dalej nie mamy odpowiedzi na nurtujące nas pytania.Akcja powieści została umiejscowiona w małym miasteczku Hokitiko ( Nowa Zelandia). Rozgrywa się w ciągu dwóch lat 1865-1866 z odnośnikami do przeszłości.Przedstawione zostały dzieje gorączki złota, życie i problemy jej mieszkańców.Każdy z nich miał swój kodeks praw, którego się trzymał, a szczególnie wtedy gdy został naruszony.Znajdujemy tu zdradę, szantaż, kłamstwo, morderstwo, kradzież, zemstę, oszustwo,złamanie zmowy milczenia, poszukiwanie swojego miejsca na ziemi słowem wszystko to, co czyni powieść ciekawą i ekscytującą .Piękny, plastyczny język, wspaniałe opisy przyrody, obrazowy przekaz zwyczajów, prawa i warunków egzystencji mieszkańców wyspy. Wszystko tutaj kręci się dokoła, z początku do końca i z powrotem do początku.

Przerażenie na widok objętości książki (ponad 900 stron), oraz jej odczuwalny ciężar w rękach podczas czytania w pełni został zrekompensowany jej zawartością.Kapitalna lektura!!. Z ogromnym żalem skonstatowałam, że niestety dobiegłam do jej końca, a chciałoby się więcej. Pełny szacun dla tak młodej autorki za kreatywność, pomysłowość i stworzenie dzieła, przy którym...