Najpierw oglądałam film, który jest absolutnie fantastyczny i który do dziś jest jednym z moich ulubionych filmów. Oczywiście mam go dziś w swojej filmotece, ale pamiętam, że po raz pierwszy wypożyczyłam go z wypożyczalni kaset VHS (niesamowicie zdarta taśma!) więc musiało to być bardzo dawno. Zakładam, że może nawet w zeszłym tysiącleciu skoro film został nakręcony w 1997 r. ;D Robi duże wrażenie, a wszystko co tam się dzieje wydaje się wiarygodne - mogłoby zdarzyć się naprawdę i to w dzisiejszym świecie! Zafascynowało mnie to.
Potem na jakimś dziwacznym stoisku na bazarze wygrzebałam tę książkę. To było dawno temu, ale pamiętam swoje wrażenia. Przede wszystkim szybko zrozumiałam, że autorem jest prawdziwy naukowiec. Napracował się więc, żeby ta historia była wiarygodna. Problem w tym, że kiedy to czytałam byłam bardzo młoda. Przeczytałam ją do końca, ale pamiętam, że zajęło mi to bardzo dużo czasu. Przede wszystkim dlatego, że ta książka zawierała bardzo dużo pojęć z fizyki i matematyki (w tych dziedzinach nigdy nie byłam zbyt lotna), dużo naukowych określeń, które napotykały na jakąś barierę w mojej głowie - miałam duży problem z ich przyswojeniem. Nie jest to łatwa lektura, oj nie! Ale w końcu Carl Sagan to był astronom, astrofizyk, kosmolog, egzobiolog (cokolwiek to znaczy), naukowiec pracujący w uniwersyteckim laboratorium kosmicznym, więc pewnie nie należy się dziwić, że jego publikacje napisane są takim językiem. Zresztą... może byłam za młoda.
Mimo wszystko pamiętam, że podobały mi się fragmenty, w których Sagan porusza sprawy nauki, wiary i religii. Jak u każdego naukowca i wielkiego intelektualisty jego rozważania są głębokie i zrobiły na mnie wrażenie.
Podobała mi się też część o małej, dociekliwej Ellie i jej niezwykłym ojcu, a niesamowicie zaskoczył mnie fakt, że w kierunku Vegi poleciał nie jeden śmiałek (jak to jest pokazane na filmie), tylko pięcioro. To trochę zmienia klimat, ale potem... i tak na jedno wychodzi. W ogóle parę wątków pociągniętych jest w książce inaczej...
Oceniam mimo wszystko bardzo dobrze. Przede wszystkim za sam pomysł oraz dlatego, że to pierwsza historia SF, która nie była dla mnie tylko tanią rozrywką. Sprawiła, że uwierzyłam, że to wszystko byłoby możliwe. I to w naszych czasach! Jak dla mnie - bomba!

Najpierw oglądałam film, który jest absolutnie fantastyczny i który do dziś jest jednym z moich ulubionych filmów. Oczywiście mam go dziś w swojej filmotece, ale pamiętam, że po raz pierwszy wypożyczyłam go z wypożyczalni kaset VHS (niesamowicie zdarta taśma!) więc musiało to być bardzo dawno. Zakładam, że może nawet w zeszłym tysiącleciu skoro film został nakręcony w 1997...