Tym razem Agatha zabierze nas na wycieczkę do Jerozolimy, gdzie będziemy mieli możliwość poznać pewną bardzo specyficzną rodzinę i relacje w niej panujące. Głowa tejże familii, pani Boynton, była kobietą, która żelazną ręką kierowała swoją rodziną i decydowała o każdym, nawet najbardziej błahym działaniu swoich bliskich. A była, bo zakończyła swój ziemski żywot na kartach tej książki. Czy zaawansowana choroba serca wykończyła seniorkę, czy może któreś z jej podopiecznych w końcu postanowiło porzucić nieco zbyt opiekuńcze objęcia pani Boynton skazując ją na śmierć? Prawdę odkryje nie kto inny, jak Herkules Poirot.

Jest to dla mnie trochę słabsza książka autorki, głównie z dwóch powodów. Pierwszy z nich to trochę męcząca po czasie toksyczna relacja między członkami rodziny głównych bohaterów. Miałam dosyć pani Boynton w równym stopniu co jej zahukane owieczki, a spędziłam z nią tylko kilkadziesiąt stron. Podobnie działały mi na nerwy owe owieczki, które poddawały się rządom terroru bez najmniejszego piśnięcia sprzeciwu. Drugim powodem jest zbyt naciągane zakończenie. Nie w naszej mocy byłoby domyślenie się, kto zawinił, wytypować sprawcę tym razem można strzelając na ślepo. Mimo wszystko nie nudziłam się rozwiązując zagadkę z moim ulubionym małym Belgiem.

Tym razem Agatha zabierze nas na wycieczkę do Jerozolimy, gdzie będziemy mieli możliwość poznać pewną bardzo specyficzną rodzinę i relacje w niej panujące. Głowa tejże familii, pani Boynton, była kobietą, która żelazną ręką kierowała swoją rodziną i decydowała o każdym, nawet najbardziej błahym działaniu swoich bliskich. A była, bo zakończyła swój ziemski żywot na kartach...