Problem z niektórymi konkursami literackimi (i nie tylko) jest taki, że wygrywają dzieła bardzo niezrozumiałe. Tak jest też niestety w tym wypadku. Na starcie dostajemy nowoczesną interpretację "ulicy krokodyli", która praktycznie nie ma nic wspólnego z Poznaniem, poza niewielkimi detalami. I to opowiadanie, pisane typowym dla Schulza stylem, z którego nic nie wynika, może wielu zniechęcić do lektury dalszych dzieł. A przynajmniej niektóre warto przeczytać.
Na pewno warte uwagi jest "zdarzenie w lunecie Aster" (przepraszam, jeśli przekręcam tytuły),opowiadające w dobry i ciekawy sposób dwie alternatywne wersje Polski: jedną, w której nie doszło do powstania wielkopolskiego i drugą, w której Polska wciąż jest królestwem. Opowiadanie jest dobrze napisane, zabawne i trzymające w napięciu do samego końca.
Podobnie bardzo dobre wrażenie robi "Ludgarda", czyli nowoczesne opowiedzenie (angielskie retelling) klasycznej historii Ludgardy i księcia Przemysła.
"Śmierć Pana Prezesa" to ponownie wersja alterhistory, podobnie jak w przypadku lunety Aster, Poznaniem rządzą Niemcy. W mojej opinii jest to opowiadanie zasługujące na wiele więcej niż tylko wyróżnienie. Najsilniej osadzone w realiach Poznania, zawierające bardzo ciekawy wątek kryminalny. Jedynym mankamentem będzie to, że opowiadanie trochę kuleje pod względem składu. Akcja rozgrywa się w kilku miejscach jednocześnie, a przejścia między tymi punktami nie są wyraźnie zaznaczone, co trochę utrudnia zrozumienie tekstu.
"Nieporadne świecidełko", czyli zamach na Piłsudskiego niesie w sobie niesamowity potencjał, który zostaje całkowicie zaprzepaszczony. Nie mniej warto dać mu szansę.
"Formagedon" jest mocno porąbaną historią post-apo, o dość niespodziewanym zakończeniu, jednak zawodzi pod względem warsztatowym. Świat jest zbyt bujny jak na dziesięć stron treści, wiele opisów jest zbędnych i niesmacznych.
"Jutro..." to genialna interpretacja dnia świstaka, motywu, który jest oklepany i wykorzystany chyba przez wszystkich scenarzystów serialowych. A co jeśli dołożymy do tego zmianę osobowości? To opowiadanie też zasługiwało na wyższe miejsce.
Pozostałe dwa opowiadania, czyli "Miastośnienie" i "Zamurowani od północy" zupełnie nie zapadły mi w pamięć. Jedno z nich było mroczną wizją post-apo, a historia bohatera była mocno niedopracowana i urywała się w połowie. Drugiego nie pamiętam wcale, co nie świadczy najlepiej.
Podsumowując, 4 z 9 opowiadań są dobre, dwa inne zasługują na uwagę. To nie jest najgorszy wynik jeśli chodzi o zbiory opowiadań. Nie chcę krytykować jury, bo wiem, że ocenienie dużej liczby prac może być męczące i wymaga niesamowitej pamięci i cierpliwości, ale uważam, że ich decyzja o umieszczeniu dwóch słabych i jednego przeciętnego opowiadania na pierwszych trzech miejscach znacząco zaniża moją opinię na temat tego zbioru. Niemniej, uważam, że warto dać szansę tym młodym artystom.

Problem z niektórymi konkursami literackimi (i nie tylko) jest taki, że wygrywają dzieła bardzo niezrozumiałe. Tak jest też niestety w tym wypadku. Na starcie dostajemy nowoczesną interpretację "ulicy krokodyli", która praktycznie nie ma nic wspólnego z Poznaniem, poza niewielkimi detalami. I to opowiadanie, pisane typowym dla Schulza stylem, z którego nic nie wynika, może...

Zbiór opowiadań o bardzo zróżnicowanym poziomie literackim oraz o różnym powiązaniu akcji z Poznaniem (co było istotą konkursu literackiego). Niestety, akcja niektórych opowiadań jest jakby na siłę osadzona w Poznaniu. A szkoda, bo kilka opowiadań jest naprawdę dobrych ("Ludgarda", "Zdarzenie w Lunecie Aster" i "Śmierć Pana Prezesa") i pokazuje, że to miasto ma wielki potencjał - a konkretnie w tym przypadku historia miasta. Te opowiadania można zakwalifikować do grupy "historical fiction". Może więc zamiast konkursu na "poznań fantastyczny" lepiej ogłosić konkurs na "Poznań historyczny". Oj, wtedy to by się działo.

Zbiór opowiadań o bardzo zróżnicowanym poziomie literackim oraz o różnym powiązaniu akcji z Poznaniem (co było istotą konkursu literackiego). Niestety, akcja niektórych opowiadań jest jakby na siłę osadzona w Poznaniu. A szkoda, bo kilka opowiadań jest naprawdę dobrych ("Ludgarda", "Zdarzenie w Lunecie Aster" i "Śmierć Pana Prezesa") i pokazuje, że to miasto ma wielki...

Gdy, po przeczytaniu, zdałem sobie sprawę, że są to zwycięskie - a zatem wynikałoby z tego, że najlepsze - opowiadania zrobiło mi się dość smutno. Widać pozostałe musiały być naprawdę mierne.
Przyznaję - kilka tekstów naprawdę robi wrażenie, min. pani Moniki Rebizant-Siwiło, ale większość jest zwyczajnie słaba. Jestem zaskoczony zwłaszcza pierwszymi trzema opowiadaniami, które są jednymi z gorszych w zbiorze.
Czytałem gdzieś (może w książce, może w internecie),że zbiór miał stać się czymś w rodzaju wizytówki miasta dla fanów fantastyki, rozreklamować je. A jednak większość tekstów w ogóle nie kojarzy się z Poznaniem, równie dobrze akcja moglaby dziać się gdziekolwiek indziej na świecie.
Reklama Poznania? Cóż, ten zbiór na pewno nią nie będzie. Jest to tym smutniejsze, że, jak wspomniałem, jest tu kilka naprawdę bardzo dobrych tekstów. Ale giną pośród przeważającej słabości.
Rozczarowanie.

Gdy, po przeczytaniu, zdałem sobie sprawę, że są to zwycięskie - a zatem wynikałoby z tego, że najlepsze - opowiadania zrobiło mi się dość smutno. Widać pozostałe musiały być naprawdę mierne.
Przyznaję - kilka tekstów naprawdę robi wrażenie, min. pani Moniki Rebizant-Siwiło, ale większość jest zwyczajnie słaba. Jestem zaskoczony zwłaszcza pierwszymi trzema opowiadaniami,...

Zainteresowałem się tą książką, bo brałem udział w konkursie, z którego zostały do niej wybrane opowiadania. Mimo, że mieszkam w Poznaniu wolałem kupić e-booka wprost z wydawnictwa. Byłem ciekaw o ile były lepsze od mojego, że na to zasłużyły. A swoje pisałem specjalnie na ten konkurs bardzo zmyślnie wkomponowując miasto Poznań w jego treść, co było warunkiem konkursu.
Nieco rozczarowało mnie zwycięskie opowiadanie Adama Kubackiego "Zagłada ulicy wyobraźni". Narracja praktycznie bez dialogów, ale podobno wzorowana na twórczości Brunona Shultza. Jednak do mnie nie przemówiła.
Za to "Ludgarda" Moniki Rezbiant-Siwiło bardzo mi się podobała. Przede wszystkim to najbardziej poznańskie opowiadanie bowiem tytuł to imię zmarłej tragicznie żony Przemysła II, króla Polski ze stolicą w Poznaniu. Jego zamek niedawno odbudowano i jeśli byłbym jego kustoszem to wykupiłbym prawa do opowiadania aby sprzedawać je gościom. Wstrząsają i zarazem piękna historia wspaniale opowiedziana.
Z kolei "Formagedon" to opowiadanie sf ze zręcznym pomysłem.
Marty Zucker "Jutro..." to fajny pomysł ze zręczną narracją.
Michała krupskiego "Zdarzenie w lunecie Aster" to również zręcznie wmontowany Poznań w opowiadanie o alternatywnej rzeczywistości z zabawnym finałem.
Jakuba Biernackiego "Nieporadne świecidełko" dzieje się głównie na terenach targowych Poznania w okresie międzywojennym.
Tomik zawiera jeszcze kilka innych opowiadań, które jednak uciekły mi z pamięci, więc chyba mi się aż tak nie podobały bym mógł o nich pisać.

Zainteresowałem się tą książką, bo brałem udział w konkursie, z którego zostały do niej wybrane opowiadania. Mimo, że mieszkam w Poznaniu wolałem kupić e-booka wprost z wydawnictwa. Byłem ciekaw o ile były lepsze od mojego, że na to zasłużyły. A swoje pisałem specjalnie na ten konkurs bardzo zmyślnie wkomponowując miasto Poznań w jego treść, co było warunkiem...

Opowiadanie świetne!Gorąco polecam!Szkoda tylko,że SZ.P Monika Rebizant-Siwiło nie zajęła pierwszego miejsca...opowiadanie jest wręcz rewelacyjne:)Te słowa kieruje do wszystkich fanów Moniki Rebizant-Siwiło...ja jestem fanką NUMER 1!!!Serdecznie polecam:)

Opowiadanie świetne!Gorąco polecam!Szkoda tylko,że SZ.P Monika Rebizant-Siwiło nie zajęła pierwszego miejsca...opowiadanie jest wręcz rewelacyjne:)Te słowa kieruje do wszystkich fanów Moniki Rebizant-Siwiło...ja jestem fanką NUMER 1!!!Serdecznie polecam:)

Świetne opowiadanie pani Moniki Rebizant-Siwiło. Według mnie to ona powinna zająć pierwsze miejsce.POLECAM

Świetne opowiadanie pani Moniki Rebizant-Siwiło. Według mnie to ona powinna zająć pierwsze miejsce.POLECAM