To już drugi raz w tym roku, kiedy biorę z półki w Legimi randomowy romans i okazuje się, że to w ogóle nie jest romans, choć przysięgałabym, że tak tytuł jak i okładka romansowe. Tym razem trafiłam na początek sagi obyczajowej z elementami powieści historycznej i fantastycznej. Chodzi bowiem, proszę ja Was, o czarownice.

Moje największe zaskoczenie: mamy tu całą plejadę wiedźm, choć nie wszystkie zdają sobie sprawę z tego kim naprawdę są. Mamy wiedźmy ludowe, które jeszcze w latach 30-40-tych XX wieku zbierały po lasach zioła i leczyły okolicznych niedźwiedzim sadłem. Są współczesne wiedźmy, które mają przeczucia, widzą przyszłość albo po prostu roztaczają dookoła siebie tak wielki urok, że trudno im się oprzeć. W końcu - hit - mamy też prawdziwe bezwzględne czarownice Himmlera, które stały za pasmem sukcesów III Rzeszy. I wszystkie te wątki w mniej lub bardziej zawikłany sposób łączą się na uroczysku niedaleko Suśca na Roztoczu. Doskonale miejsce na taką opowieść!

Niestety, pierwsza połowa książki liczącej jakieś 500 stron to powodujący zawrót głowy infodump. Niewiele było trzeba a pogubiłam się w tych dziesiątkach historii prowadzonych w różnych czasach, z coraz to nowymi bohaterami, raz w Polsce, potem gdzieś w Niemczech, w mieście, na wsi i w środku lasu. Dopiero druga połowa przynosi jakąś w miarę spójną opowieść i choć pod skórą czuję, że ten nawał postaci i wydarzeń to inwestycja na przyszłość serii, to na mnie zrobiło to jednoznacznie złe wrażenie. Aż się poważnie waham, czy sięgnąć po kolejną cześć.

Najbardziej żałuję tego, że gdy w końcu zaczęło się coś dziać, powieść się urywa, choć jestem prawie pewna, że następna cześć zacznie się gdzieś całkiem blisko zakończenia pierwszej. Wiele wątków nie zostało bowiem nie tylko rozwiązanych ale w ogóle poruszonych po jakimś ledwie przelotnym wspomnieniu ich między wierszami. Osobiście najbardziej mnie kręci wątek grupy partyzantów i jeśli miałabym czytać dalej, to tylko dla nich. Zastanowię się.

To już drugi raz w tym roku, kiedy biorę z półki w Legimi randomowy romans i okazuje się, że to w ogóle nie jest romans, choć przysięgałabym, że tak tytuł jak i okładka romansowe. Tym razem trafiłam na początek sagi obyczajowej z elementami powieści historycznej i fantastycznej. Chodzi bowiem, proszę ja Was, o czarownice.

Moje największe zaskoczenie: mamy tu całą plejadę...

Początek trochę nużący. Później się rozkręca.

Początek trochę nużący. Później się rozkręca.

Piękna , wiele wątków, bardzo dużo nazwisk,ale warta przeczytania

Piękna , wiele wątków, bardzo dużo nazwisk,ale warta przeczytania

Tom 1 (Miłość i Nienawiść) Kobiet z Uroczyska to książka zaskakująca.

O ile pierwsza część tomu była dla mnie strasznie zakręcona i wolno mi się ją czytało, o tyle drugą część "połknęłam".

Los bywa przewrotny, a świat - jak powszechnie wiadomo - jest bardzo mały. Autorka misternie plecie opowieść o kilku rodzinach, która zaczyna się jeszcze przed wojną i trwa nadal.
Opowieść o dobru i złu. Opowieść o wiedźmach, księżach, partyzantach, klątwach, wojnie i życiu codziennym. A przede wszystkim opowieść o miłości przez duże "M" i bezbrzeżnej nienawiści.

Tom 1 (Miłość i Nienawiść) Kobiet z Uroczyska to książka zaskakująca.

O ile pierwsza część tomu była dla mnie strasznie zakręcona i wolno mi się ją czytało, o tyle drugą część "połknęłam".

Los bywa przewrotny, a świat - jak powszechnie wiadomo - jest bardzo mały. Autorka misternie plecie opowieść o kilku rodzinach, która zaczyna się jeszcze przed wojną i trwa...

Jeszcze nigdy tytuł nie okazał się dla mnie tak mylący, gdyż na pojawienie się Kobiet z Uroczyska trochę trzeba było poczekać, ale było warte. Wspaniała opowieść z historią w tle. Na początku rozkojarzało mnie tak wielu narratorów, ale potem już tylko pomagało. Z chęcią siegam po drugi tom.

Jeszcze nigdy tytuł nie okazał się dla mnie tak mylący, gdyż na pojawienie się Kobiet z Uroczyska trochę trzeba było poczekać, ale było warte. Wspaniała opowieść z historią w tle. Na początku rozkojarzało mnie tak wielu narratorów, ale potem już tylko pomagało. Z chęcią siegam po drugi tom.

Kultura Słowian od zawsze związana jest z naturą i różnego rodzaju magicznymi obrzędami. Szeptuchy, zielarki stanowiły od zawsze część społeczności, a mimo iż podchodzono do nich z obawą, to i szacunkiem. Dziś wracamy do tej wiedzy, zbyt długo zepchniętej na margines, zaczynamy doceniać ziołolecznictwo, coraz częściej pojawiają się też osoby, które zaczynają zgłębiać białą magię, które aktywnie uczestniczą w różnego rodzaju zlotach i które śmiało można nazwać współczesnymi czarownicami.
O czarownicach właśnie, ale również o ludzkich losach, o chwilach sukcesów i porażek, o dramatycznych wydarzeniach wojennych, o namiętnościach, człowieczej krzywdzie i klątwie przeczytać możemy w wielowątkowej powieści pt. „Miłość i nienawiść”. To pierwszy tom sagi „Kobiety z Uroczyska”, opublikowanej nakładem Wydawnictwa Replika, autorstwa Moniki Rebizant-Siwiło. Lektura nie jest jednak adresowana wyłącznie do tych, co we współczesne czarownice wierzą, nie tylko do tych, którzy podświadomie czują, iż magiczne praktyki działają, ale przede wszystkim do tych, którzy w pełni docenią niezwykle złożoną i napisaną pięknym językiem powieść obyczajową, wykraczającą daleko poza schematy, a i niekiedy nasze postrzeganie.
Odbędziemy nie tylko podróż przez wieki, ale też przez różnego rodzaju legendy, a nieustannie podróżować będziemy w czasie, bowiem jego ramy są tylko umowną granicą szczególnie jeśli znajdziemy się w Puszczy Solskiej. Jest zatem Tenewa przed wiekami, kiedy chrześcijaństwo już wyparło wierzenia Słowian, ale jeszcze nie zniszczyło w pełni ich dziedzictwa, są czasy wojenne i partyzantka, jest wreszcie współczesność, a losy tych bohaterów stają się niejako pretekstem do cofnięcia się w czasie i poznania historii regionu, ale też i dawnych wierzeń.
Pośród wielu bohaterów poznajemy komisarza Krzysztofa Zarębskiego, dla którego puszcza stanowi drugi dom. To tu dorastał, to tu nawiązywał pierwsze przyjaźnią, jak ta z Dariuszem i Mikołajem czy Elka, tu też mieszka jego ojciec czy kuzyni jego babci, mieszkający w przeklętej gajówce na Fryszarce i zajmujący się rękodziełem. Życie tu jakby zatrzymało się w 39 roku, wciąż mówi się o partyzantach, których – z uwagi na przepastne lasy, nie brakowało. Dlatego tak bulwersującym widokiem jest mężczyzna w niemieckim mundurze przedzierający się przez zarośla, za sprawą którego Krzysztof, który objął stanowisko zastępcy szefa komisariatu w Józefowie, trafia do Rudy Rózanieckiej. Ma się tu spotkać z dyrektorką Domu dla Niepełnosprawnych Umysłowo Mężczyzn, Agnieszką Hadziewicz-Zerfass, która okazuje się być niezwykłą kobietą, przyciągającą Krzysztofa od pierwszych chwil. Ów poszukiwany mężczyzna okazuje się być rodziną jej byłego męża, a sama kobieta ma za sobą prawdziwą tragedię – były mąż i jego rodzina odebrali jej córkę, zaś Agnieszka może liczyć wyłącznie na to, że dziewczynka pewnego dnia zrozumie, iż padła ofiarą manipulacji.
Historia rozwija się w różnych kierunkach, również tym zaskakującym, mamy bowiem do czynienia z czymś, co wielu mogłoby nazwać nadprzyrodzonym, demonicznym, w książce pojawia się nawet egzorcysta. Szukać będziemy odpowiedzi na to, w jaki sposób przeszłość determinuje przyszłość, czy istnieje coś takiego jak klątwa, a także, czy rzeczywiście dobro zawsze zwycięża zło. Mimo iż pierwsze kilkadziesiąt stron lektury może okazać się trudne – pojawia się tu wiele postaci, a liczne plany czasowe nie ułatwiają zrozumienia wydarzeń i osadzenia ich w czasie oraz powiązania z konkretnymi osobami, to stopniowo wszystko zaczyna się układać w spójną całość, my zaś dajemy się porwać pięknie opowiedzianej historii. W książce wyróżniają się doskonale skonstruowani bohaterowie, ale przede wszystkim plastyczne opisy, dzięki czemu zaczynamy odczuwać niezwykłą atmosferę, którą książka jest przepełniona. Odkładając ją, mając w myślach wciąż żywe opowieści, natychmiast pragniemy sięgnąć po drugą część, by znów przenieść się do Puszczy, by znów poczuć magię uroczyska…

Kultura Słowian od zawsze związana jest z naturą i różnego rodzaju magicznymi obrzędami. Szeptuchy, zielarki stanowiły od zawsze część społeczności, a mimo iż podchodzono do nich z obawą, to i szacunkiem. Dziś wracamy do tej wiedzy, zbyt długo zepchniętej na margines, zaczynamy doceniać ziołolecznictwo, coraz częściej pojawiają się też osoby, które zaczynają zgłębiać białą...

Powieścią Moniki Rebizant-Siwiło zawładnęły dwa bardzo silne uczucia – miłość i nienawiść. Jeżeli dotyczą one wiedźmy to możemy przypuszczać, że niszczycielska siła, jaką wygenerują rozleje się kolejne pokolenia. A bohaterki tej książki można nazwać właśnie wiedźmami.

„Miłość i nienawiść” to powieść obyczajowa wzbogacona o wątki historyczne i odrobinę magii oraz legend. Jest to wielowątkowa, rozbudowana książka, którą śmiało można nazwać sagą rodzinną. Historia jest opowiadana w kilu płaszczyznach czasowych, dzięki czemu poznajemy ważne postacie oraz widźmy, jakie skutki niosą ich decyzje. Musicie być przygotowani do poznania wielu bohaterów, z których na pierwszy plan wyłaniają się silne kobiety.

Podziwiam autorkę za sposób napisania książki. Jest to jedna z tych publikacji, które pachną – lasem, błotem, zwierzętami. Ja jestem z tych osób, które nie przepadają za długimi opisami a'la Orzeszkowa i, co za tym idzie, książki po które sięgam nie zawsze mają wyraźnie odmalowane tło. Nie wiem, jak Monika Rebizant-Siwiło to zrobiła, ale operuje tak plastycznym językiem, że bez zbędnego rozpisywania się potrafi omotać czytelników feerią doznań.

Jest to piękna powieść, po którą należy sięgać rozważnie. Dlaczego? Wymaga ona od czytelnika bezgranicznego oddania. Jak już wspomniałam postaci jest dużo, wątków jest dużo, autorka skacze po linii czasu. Początki czytania tej powieści mogą być oporne. U mnie trafiła na zły czas. Zbyt dużo innych spraw zaprzątało moją głowę. Jestem jednak pewna, że kiedy sytuacja się unormuje to do niej wrócę. Ciężko rozstać się z pisarkę, która może poszczycić się tak pięknym stylem.

A książkę „Miłość i nienawiść”, która otwiera cykl o kobietach z Uroczyska, polecam uwadze miłośników rozbudowanych obyczajówek okraszonych elementami nadprzyrodzonymi. Myślę, że będą usatysfakcjonowani.

Powieścią Moniki Rebizant-Siwiło zawładnęły dwa bardzo silne uczucia – miłość i nienawiść. Jeżeli dotyczą one wiedźmy to możemy przypuszczać, że niszczycielska siła, jaką wygenerują rozleje się kolejne pokolenia. A bohaterki tej książki można nazwać właśnie wiedźmami.

„Miłość i nienawiść” to powieść obyczajowa wzbogacona o wątki historyczne i odrobinę magii oraz legend....

„Miłość i nienawiść” to pierwszy tom serii Kobiety z Uroczyska. Ta wielowątkowa powieść, której akcja toczy sie na kilku płaszczyznach czasowych, zabiera nas na Roztocze. Malownicze miejsce, które skrywa wiele tajemnic zarówno z tej bliższej jak i bardzo dawnej przeszłości.

Kiedy zaczęłam czytać tę książkę, byłam odrobinę zagubiona w mnogości wątków i postaci. Były momenty, kiedy musiałam wrócić do poprzednich stron i sprawdzić koligacje rodzinne, ale z każdą przeczytaną stroną ta historia wciągała mnie coraz bardziej, stawała się coraz bardziej interesująca i coraz łatwiej przychodziło mi zapamiętywanie powiązań pomiędzy bohaterami.
Uważam, że autorce udało się bardzo dobrze połączyć powieść obyczajową z wątkiem historycznym oraz fantastycznym. Miłość, magia i klątwy, przeplatają się z wydarzeniami wojennymi.
Do tego niesamowity i tajemniczy klimat jaki autorka stworzyła oraz urzekające opisy miejsc powoduje, że książkę chłonie się z przyjemnością.
Styl autorki oraz pomysł na fabułę bardzo interesujący. Z ciekawością i przyjemnością sięgnę po kontynuację.

„Miłość i nienawiść” to pierwszy tom serii Kobiety z Uroczyska. Ta wielowątkowa powieść, której akcja toczy sie na kilku płaszczyznach czasowych, zabiera nas na Roztocze. Malownicze miejsce, które skrywa wiele tajemnic zarówno z tej bliższej jak i bardzo dawnej przeszłości.

Kiedy zaczęłam czytać tę książkę, byłam odrobinę zagubiona w mnogości wątków i postaci. Były...

Ta historia jest taka pogmatwana! Dwa tomy pełne sekretów, kłamstw, rodzinnych uprzedzeń i krzywdzących plotek. A wszystko ma miejsce w uroczym, naturalnym, trochę dzikim Roztoczu - to miejsce chwilami przypomina baśniową krainę, pełną magicznych stworzeń, jaskiń i ukrytych w nich skarbów.
Miałam mały problem z bohaterami; zupełnie nie mogłam połapać się w koneksjach, myliły mi się imiona, a dojście do stosunkowo szybkiej orientacji zajęło mi dość dużo czasu. Co do samych bohaterów - cóż, poznałam ich całe mnóstwo! Niektórych polubiłam, o innych wolę nie pamiętać; choć muszę przyznać, że każda z postaci miała ciekawy charakter (tutaj mocno pomagał sposób narracji z ich perspektywy).

Wspominałam Wam kiedyś, że lubię powieści, które nawiązują do legend oraz wierzeń, które łączą się z teraźniejszością. Autorka w niepowtarzalny sposób łączy ze sobą wszystkie elementy, otula słowami o niesamowitym świecie, nie stwarza bariery czasowej sprawnie łącząc różne wątki. Duży talent! Wspaniała konstrukcja powieści sprawiła, że te dwa tomy przeczytałam w dwa wieczory! I mocno przeżywałam wszystkie wydarzenia! Szczerze polecam!

Ta historia jest taka pogmatwana! Dwa tomy pełne sekretów, kłamstw, rodzinnych uprzedzeń i krzywdzących plotek. A wszystko ma miejsce w uroczym, naturalnym, trochę dzikim Roztoczu - to miejsce chwilami przypomina baśniową krainę, pełną magicznych stworzeń, jaskiń i ukrytych w nich skarbów.
Miałam mały problem z bohaterami; zupełnie nie mogłam połapać się w koneksjach,...

☀️„Gdy miłość i nienawiść, łagodność i gniew, szlachetność i fałsz, sprawiedliwość i okrucieństwo, czyli dobro i zło, choć na chwilę połączą się w jedno, wiedźma z wrzosowisk otrzyma moc poczęcia syna... On jeden władny jest odmienić przeznaczenie”.

☀️"Bądź przeklęty! Ty i twoje potomstwo! Za moją krzywdę, przeklinam cię! Umrzesz niebawem, a twoja dusza nie zazna spokoju!

Lubicie sięgać po książki, które są połączeniem romansu z nutą fantastyki? Ja czasami lubię :) Czy ta książka wywarła na mnie ogromne wrażenie?

Pamiętacie mojego Tiktoka z przesyłką niespodzianką? W tej przesyłce znajdowała się ta książka. Przyznaję, że początkowo trochę się przeraziłam, bo miałam taki nawał książek do recenzji, a "Miłość i nienawiść" nie należy do cienkich. Poza tym opis książki sugerował fantastykę, której czytam bardzo mało. Stwierdziłam, że będzie musiała poczekać w kolejce. Gdy tylko nastała jej kolej, byłam w szoku, jak bardzo mnie wciągnęła historia rodu wiedźm z Wrzosowisk. Świetnym zabiegiem było łączenie przeszłości z teraźniejszością. Nadal jestem oczarowania tą książką. Czym mnie urzekła? Zdecydowanie niepowtarzalnym klimatem, zapierającymi dech w piersiach opisami miejsc, akcją rozgrywającą się w uroczych zakątkach w Polsce. Wyobraźnia pracuje na najwyższych obrotach. Roztocze ujęło mnie swoim pięknem oraz tym, że dzieją się tam magiczne wydarzenia, przeplatające się z teraźniejszością. Autorka przeniosła mnie w świat fikcji, który miejscami wydawał się być wydarzeniami historycznymi. Styl autorki jest przyjemny w odbiorze, a całokształt dopracowany. Dialogi nie są wymuszone W mojej opinii, największym minusem była duża ilość bohaterów. Miejscami gubiłam się, kto jest kim. Musiałam wracać do poprzednich stron i analizowałam powiązania rodzinne.
Czuję, że w tej książce zatracą się osoby, które lubią łączony wątek fantastyki z romansem, legend i starodawnych wierzeń.
Chętnie przeczytam drugą część. 😉

☀️„Gdy miłość i nienawiść, łagodność i gniew, szlachetność i fałsz, sprawiedliwość i okrucieństwo, czyli dobro i zło, choć na chwilę połączą się w jedno, wiedźma z wrzosowisk otrzyma moc poczęcia syna... On jeden władny jest odmienić przeznaczenie”.

☀️"Bądź przeklęty! Ty i twoje potomstwo! Za moją krzywdę, przeklinam cię! Umrzesz niebawem, a twoja dusza nie zazna...