Nie będę zaprzeczać, że najbardziej do twórczości Neila White'a przekonał mnie opis "Literacki kryminał oparty na prawdziwej historii seryjnego mordercy", ale "Zagłuszyć krzyk" to coś więcej niż porównania do Dennisa Radera. Kryminał ukazuje historie ludzi pochodzących, z wielu wymijających się pozornie światów: policyjnego
z dziennikarskim, biednych z bogatymi, aż wreszcie policyjnego z przestępczym. Dziennikarz Jack - wolny strzelec na dziennikarskim rynku, spotyka się z Laurą - piękną, inteligentną i nad wyraz skuteczną ozdobą policji. Mick składał niegdyś przysięgę służyć ludzkości, broniąc jej przed bandytami pokroju Dona. Morderca, który zabija młode, atrakcyjne kobiety. Pech chciał, że trafiło na córki: praworządnego Micka i mającego w garści cały "przestępczy światek" Dona.

Co wspólnego z zabójstwami, ma sprawa sprzed wielu lat? Kto będzie następny?
Kto zabija? Polecam serdecznie, bo kryminał ten wart jest uwagi.

Nie będę zaprzeczać, że najbardziej do twórczości Neila White'a przekonał mnie opis "Literacki kryminał oparty na prawdziwej historii seryjnego mordercy", ale "Zagłuszyć krzyk" to coś więcej niż porównania do Dennisa Radera. Kryminał ukazuje historie ludzi pochodzących, z wielu wymijających się pozornie światów: policyjnego
z dziennikarskim, biednych z bogatymi, aż wreszcie...

"Zagłuszyć krzyk" White'a to dobry i intrygujący kryminał, z ciekawą fabułą, którą swoją tajemniczością, a zarazem i lekkością, wciągająca. Akcja początkowo toczy się umiarkowanie, zaś na koniec sporo przyśpiesza. Wówczas kilka wątków jakby rozwiązano na siłę i bez zbędnych tłumaczeń. Jednak ten drobny minusik rekompensują mi bohaterowie. Zarówno dziennikarz, jak i policjantka nie są szablonowo, zbyt przerysowani czy też bezbarwni. U nich nic na siłę, a za to w pocie czoła i ciężką pracą. Całość dość spójna, przyjemna w odbiorze i frapująca- na tyle mocno, by z czystą przyjemnością sięgnąć po inne części z tej serii.

"Zagłuszyć krzyk" White'a to dobry i intrygujący kryminał, z ciekawą fabułą, którą swoją tajemniczością, a zarazem i lekkością, wciągająca. Akcja początkowo toczy się umiarkowanie, zaś na koniec sporo przyśpiesza. Wówczas kilka wątków jakby rozwiązano na siłę i bez zbędnych tłumaczeń. Jednak ten drobny minusik rekompensują mi bohaterowie. Zarówno dziennikarz, jak i...

Solidny, w pełni doszlifowany kryminał w klasycznej odsłonie, bez egzaltacji, melodramatyzmu i analiz psychologicznych. Opisy oszczędne, ale nader sugestywne. Do tego fabuła wielotorowa odzwierciedlająca doskonale obraz społeczeństwa. W pewnym stopniu odczuwa się tu afirmację rzeczywistości. Cóż , świat jest jaki jest, innego nie dostaniemy. I z taki przekonaniem zostawił mnie sam na sam autor.

Solidny, w pełni doszlifowany kryminał w klasycznej odsłonie, bez egzaltacji, melodramatyzmu i analiz psychologicznych. Opisy oszczędne, ale nader sugestywne. Do tego fabuła wielotorowa odzwierciedlająca doskonale obraz społeczeństwa. W pewnym stopniu odczuwa się tu afirmację rzeczywistości. Cóż , świat jest jaki jest, innego nie dostaniemy. I z taki przekonaniem zostawił...

Powinno mi się podobać, a wcale tak nie jest. Może to kwestia tłumaczenia, ale 70% tekstu (z czego 3/4 to dialogi) było niemiłosiernie drętwe. Gotowe rozwiązanie historii, podane dobre 150 stron przed końcem, odbierało większość przyjemności z lektury.

Powinno mi się podobać, a wcale tak nie jest. Może to kwestia tłumaczenia, ale 70% tekstu (z czego 3/4 to dialogi) było niemiłosiernie drętwe. Gotowe rozwiązanie historii, podane dobre 150 stron przed końcem, odbierało większość przyjemności z lektury.

Przeciętna pozycja, którą szybko się czyta, ale która pewnie jeszcze szybciej uleci z mojej pamięci. Na plus muszę zaliczyć wartką akcję i niezłe budowanie napięcia. Na minus - dużo przekombinowania (zwłaszcza w końcówce) i zbyt naciągane rozwiązania. Mimo wszystko nie uważam czasu poświęconego na jej przeczytanie za zmarnowany, bo dostarczyła mi solidnej porcji rozrywki jakiej oczekiwałam. Jest to wręcz idealna lektura na jeden wieczór - tak, żeby dać się wciągnąć i szybko ją pochłonąć a potem odłożyć na półkę i więcej do niej nie wracać.

Przeciętna pozycja, którą szybko się czyta, ale która pewnie jeszcze szybciej uleci z mojej pamięci. Na plus muszę zaliczyć wartką akcję i niezłe budowanie napięcia. Na minus - dużo przekombinowania (zwłaszcza w końcówce) i zbyt naciągane rozwiązania. Mimo wszystko nie uważam czasu poświęconego na jej przeczytanie za zmarnowany, bo dostarczyła mi solidnej porcji rozrywki...

Niezwykle wciągająca książka. Opowiada kryminalną historię, która (naprawdę) powoduje ciarki na plecach. Czytasz i nie wiesz co będzie dalej, za to duży plus.

Niezwykle wciągająca książka. Opowiada kryminalną historię, która (naprawdę) powoduje ciarki na plecach. Czytasz i nie wiesz co będzie dalej, za to duży plus.

Bardzo, ale to naprawdę bardzo wciągająca! Cały czas trzyma w napięciu i nie jest taka banalna jak większość kryminałów. Alcja bardzo szybko się rozgrywa, jednak zakończenie wcale nie jest takie przewidywalne, pomimo że cały czas "wypływają" nowe poszlaki. Dobrze przedstawieni bohaterowie. Jak najbardziej polecam fanom kryminałow!

Bardzo, ale to naprawdę bardzo wciągająca! Cały czas trzyma w napięciu i nie jest taka banalna jak większość kryminałów. Alcja bardzo szybko się rozgrywa, jednak zakończenie wcale nie jest takie przewidywalne, pomimo że cały czas "wypływają" nowe poszlaki. Dobrze przedstawieni bohaterowie. Jak najbardziej polecam fanom kryminałow!

Podchodziłam do tej pozycji spokojnie i na luzie nie spodziewając sie niczego wyjątkowego, ale nie rozczarowałam sie. To był milo spędzony czas, ciekawa sprawa nawiązująca do mordercy, który rzeczywiście istniał.

Podchodziłam do tej pozycji spokojnie i na luzie nie spodziewając sie niczego wyjątkowego, ale nie rozczarowałam sie. To był milo spędzony czas, ciekawa sprawa nawiązująca do mordercy, który rzeczywiście istniał.

"Co to jest co chwyta mnie,
Zimne ręce trzymają mnie,
Bo przyszła Śmierć, każdy wie,
Piekło za chwilę pochłonie cię.
On zapcha usta nie powiesz nic,
on zwiąże nogi nie będziesz iść,
On zwiąże ręce, żebyś nie drapała,
On zamknie ci oczy byś nie widziała."

Opis tej książki od razu zwrócił moją uwagę. Był akurat wolny egzemplarz w bibliotece, więc pomyślałam, że dla zabicia czasu można go przeczytać.

Okładka klasyczna dla wydawnictwa Amber, bardzo przypomina mi "Następną dziewczynę", lecz nie tylko z zewnątrz. W środku podobnie, książka prowadzona jest z perspektywy trzech osób, a także rozdziały są bardzo krótkie, co jest wyjątkowo wygodne. Oczywiście początek książki jest również podobny.

"Zabójstwo to w równym stopniu dramat żywych i umarłych."

Język zastosowany w tej książce jest dość prosty, opisy nie są tak bardzo rozbudowane (autor nie rozwodzi się nad danymi sytuacjami i nie używa kwiecistych wypowiedzi). Mimo tego opisy są dosyć dokładne.

N. White potrafi zbudować napięcie i wprowadzić tajemniczy klimat do powieści. Dodatkowo stworzył interesujące postacie. Morderca, który działa w określony sposób, jest dokładny, nie zostawia żadnych śladów. Jednak łatwo można się domyślić, kim on jest. Zabiegi autora, aby odciągnąć od niego uwagę nie skutkują. Reporter Jack często się stawia - nawet większym i silniejszym od siebie. Nie przepuści okazji na dobry materiał, nawet jeśli miałby być krzywdzący dla bliskich. Policjantka Laura jest kreowana na twardą kobietę, choć według mnie wydaje się słaba i niezdecydowana. Ciekawą personą wydaje mi się Joe - to niezły spec, ciężko go zrozumieć, ale jego dziwaczne sposoby zapewne nie raz pomogły rozwiązać sprawę.

Akcja stopniowo się rozwija, żeby pod koniec gnać jak szalona. Całe śledztwo szło organom ścigania dość opornie, gdyby nie pomoc Jack'a, wątpię, że rozwiązaliby tę zagadkę.

Dopiero później zauważyłam, że to jest piąty tom o Laurze i Jack'u, ale nie przeszkadza to w czytaniu. W Polsce i tak został wydany tylko ten tomik, pozostałe się nie ukazały. To, co najważniejsze z przeszłości tej dwójki przeplata się w opowieści, więc gdybym gdzieś nie wyczytała, pomyślałabym, że nie ma innych części związanych z ich przygodami.

Jeśli chodzi o korektę - literówki zdarzają się nawet często, lecz najbardziej raziło mnie w oczy mylenie imion, np. Jack - Jacek; Don - Dan. Niby nic, ale przez to chwilowo się zawiesiłam podczas czytania.

Ogólnie lekturę dość szybko się czyta, pojawia się w niej odrobina tajemniczości, choć większość opowieści jest przewidywalna. Lekka, niezobowiązująca, dla zabicia czasu.

"Hic locus est ubi mors gaudet sucurrere vitae. To jest miejsce, gdzie śmierć raduje się, pomagając żywym."

"Co to jest co chwyta mnie,
Zimne ręce trzymają mnie,
Bo przyszła Śmierć, każdy wie,
Piekło za chwilę pochłonie cię.
On zapcha usta nie powiesz nic,
on zwiąże nogi nie będziesz iść,
On zwiąże ręce, żebyś nie drapała,
On zamknie ci oczy byś nie widziała."

Opis tej książki od razu zwrócił moją uwagę. Był akurat wolny egzemplarz w bibliotece, więc pomyślałam, że dla zabicia...

Całkiem przyjemna lektura, którą czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Podobał mi się styl pisarski N. White, zagadka też wydała mi się logiczna. Ciekawe postaci, fajnie skonstruowana postać reportera, który mnie nie irytował podczas lektury. Autor w tym przypadku uniknął powielanego schematu, że dziennikarz więcej odkrywa, niż mało lotni policjanci. Tutaj wszystko było wyważone i w miarę realne. Lekki język powieści sprawił też, iż lektura nie męczyła.

Całkiem przyjemna lektura, którą czytałam z ogromnym zainteresowaniem. Podobał mi się styl pisarski N. White, zagadka też wydała mi się logiczna. Ciekawe postaci, fajnie skonstruowana postać reportera, który mnie nie irytował podczas lektury. Autor w tym przypadku uniknął powielanego schematu, że dziennikarz więcej odkrywa, niż mało lotni policjanci. Tutaj wszystko było...