Mam mocno mieszane uczucia do tej powieści. Po zachwycie nad twórczością Lemaitre, jaką zaprezentował w "Ślubnej sukni" spodziewałam się podobnego poziomu i tym razem. I niby wszystko to, co powinno być - skomplikowana intryga, niekonwencjonalne pomysły, zaskoczenie, tempo akcji,znakomite studia psychologiczne postaci, tajemnica, która stopniowo się rozwiewa - jest, to mimo wszystko czuję niedosyt. Zabrakło tego czegoś, co lubię nazywać "wiarygodnością", czegoś, co przekonuje i do działań i do racji, co zbliża do bohatera. Być może jest to spowodowane aż nadto skomplikowaną fabułą, poprowadzoną tak, że jednak można się domyśleć rozwiązania.
Zakończenie, oprócz tego, że jest poniekąd przewidywalne i po prostu czeka się aż ono wreszcie nastąpi, to przygnębia, zasmuca. Do tego stopnia, że aż traci się poczucie słuszności sprawy... i całej powieści.
Na plus na pewno trzeba dodać, że świetnie się czyta, akcja zmienia się w mgnieniu oka, jest ryzyko, jest sensacja, na pewno się nie nudzisz, czytając.
Najlepszym podsumowaniem powieści jest cytat:
"Jeśli chcesz zabić człowieka, zacznij od dania mu wszystkiego, o czym marzy. Najczęściej to wystarczy".
I więcej mówić nie trzeba...

Mam mocno mieszane uczucia do tej powieści. Po zachwycie nad twórczością Lemaitre, jaką zaprezentował w "Ślubnej sukni" spodziewałam się podobnego poziomu i tym razem. I niby wszystko to, co powinno być - skomplikowana intryga, niekonwencjonalne pomysły, zaskoczenie, tempo akcji,znakomite studia psychologiczne postaci, tajemnica, która stopniowo się rozwiewa - jest, to mimo...