Zmęczyła mnie ta książka okrutnie. To, że wzbudziła we mnie sporo różnych emocji (od współczucia, przez zaciekawienie, znudzenie, rozdrażnienie I niesmak),normalnie zakwalifikowałabym jako jej atut. Jednak chyba nie tym razem. Za dużo tu było wszystkiego: beznadziei, dramatyzmu, zwrotów akcji. Czułam się, jakbym biegła w jakimś wyścigu i ktoś co chwilę przesuwałby linię mety, gdy tylko się do niej zbliżałam. No więc złapałam zadyszkę. Nie mam kondycji na takie książki.

Zmęczyła mnie ta książka okrutnie. To, że wzbudziła we mnie sporo różnych emocji (od współczucia, przez zaciekawienie, znudzenie, rozdrażnienie I niesmak),normalnie zakwalifikowałabym jako jej atut. Jednak chyba nie tym razem. Za dużo tu było wszystkiego: beznadziei, dramatyzmu, zwrotów akcji. Czułam się, jakbym biegła w jakimś wyścigu i ktoś co chwilę przesuwałby linię...

Dla mnie bez zachwytów....
Początek rozbujał się bardzo szybko, chyba tylko po to żeby jeszcze szybciej zwolnić i zabić nudą :-)
Robi się zbyt proceduralnie i analitycznie , ciągle przeżuwamy każdy czyn i myśl by nagle pod koniec z bezrobotnego fajtłapy narodził się w superhero i dał wszystkim popalić ... eh....

Dla mnie bez zachwytów....
Początek rozbujał się bardzo szybko, chyba tylko po to żeby jeszcze szybciej zwolnić i zabić nudą :-)
Robi się zbyt proceduralnie i analitycznie , ciągle przeżuwamy każdy czyn i myśl by nagle pod koniec z bezrobotnego fajtłapy narodził się w superhero i dał wszystkim popalić ... eh....

Do czego jesteś w stanie się posunąć, żeby zdobyć pracę?
Przecież w świecie kapitalizmu praca to godność, a więc...
Do czego jesteś w stanie się posunąć, żeby odzyskać godność?
Na to pytanie będzie musiał sobie odpowiedzieć bohater, pięćdziesięciosiedmioletni były dyrektor kadr, od czterech lat na bezrobociu, tymczasowo dorabiający pracą fizyczną w hurtowni w oczekiwaniu na ostatnią zawodową szansę, która nadejdzie, a jakże, zapoczątkowując całą serię niefortunnych zdarzeń.
Wspaniała książka, która jest jednocześnie thrillerem i kryminałem, powieścią obyczajową i gangsterską, migawką z życia korporacji i komentarzem społecznym, krótko mówiąc - Pierre Lemaitre w najwyższej formie.
Dziękuję i poproszę o jeszcze :)

Do czego jesteś w stanie się posunąć, żeby zdobyć pracę?
Przecież w świecie kapitalizmu praca to godność, a więc...
Do czego jesteś w stanie się posunąć, żeby odzyskać godność?
Na to pytanie będzie musiał sobie odpowiedzieć bohater, pięćdziesięciosiedmioletni były dyrektor kadr, od czterech lat na bezrobociu, tymczasowo dorabiający pracą fizyczną w hurtowni w oczekiwaniu na...

Cyt.:
„(…) prawda jest taka, że nie będziemy wiedzieć, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni, dopóki nie znajdziemy się w sytuacji ekstremalnej. Ja na przykład ostatnio sam siebie zaskakuję.”
Pierre Lemaitre, „Zakładnik”

Pierre Lemaitre to francuski pisarz i scenarzysta filmowy, uhonorowany w 2013 roku Nagrodą Goncourtów za swoją powieść „Do zobaczenia w zaświatach” w której opisywał m.in. problemy byłych żołnierzy powracających z frontu I Wojny Światowej z przystosowaniem się do życia w zmienionym przez wojnę społeczeństwie.

W powieści „Zakładnik”, wydanej we Francji w 2010 roku, a więc trzy lata przed otrzymaniem Nagrody Goncourtów, Pierre Lemaitre stworzył po raz pierwszy bohatera, który nie potrafi odnaleźć swojego miejsca w społeczeństwie, stając się jakby pierwowzorem dla jego późniejszych postaci. Lecz nie jest to wojenna trauma jak w „Do zobaczenia w zaświatach” lecz bezrobocie.

Prawie 60 letni Alain Delambre specjalista od zarządzania zasobami ludzkim od czterech lat jest bezrobotnym. Podejmuje się dorywczych prac, jego status materialny spada coraz bardziej, narasta w nim gniew i rozgoryczenie. Nikt nie poszukuje pracownika w jego wieku. Nieoczekiwanie otrzymuje zaproszenie od firmy, która poszukuje specjalisty z jego kwalifikacjami by wziął udział w naborze. Przechodzi wstępne kwalifikacje i znajduje się w gronie kilku osób spośród których zostanie wyłoniony zwycięzca. Okazuje się jednak, że firma rekrutująca dla wielkiego potentata z branży paliwowej zaproponowała dosyć oryginalny sposób oceny kandydatów. Mają wziąć udział w pozorowanym ataku terrorystycznym.

Nie przepadam zbytnio za powieściami w których narracja prowadzona jest pierwszoosobowo, lecz w tym przypadku sprawdza się doskonale. Świetna, dynamiczna akcja, pełna zaskakujących zwrotów i nieoczekiwanych rozwiązań. Niemal studium człowieka w starszym wieku, pozbawionego pracy, wyrzuconego poza nawias społeczny, desperacko próbującego potwierdzić swoją wartość .

Ciekawe jest również spojrzenie autora na system wielkich międzynarodowych korporacji, traktujących pracowników wyłącznie instrumentalnie, którzy mają jedynie wypracowywać zyski dla pracodawcy, w innym przypadku stają się zbędni.

Do czego można się posunąć, by odzyskać dawny status i co najważniejsze odzyskać wiarę w swoje możliwości?

Znakomity thriller.

Cyt.:
„(…) prawda jest taka, że nie będziemy wiedzieć, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni, dopóki nie znajdziemy się w sytuacji ekstremalnej. Ja na przykład ostatnio sam siebie zaskakuję.”
Pierre Lemaitre, „Zakładnik”

Pierre Lemaitre to francuski pisarz i scenarzysta filmowy, uhonorowany w 2013 roku Nagrodą Goncourtów za swoją powieść „Do zobaczenia w zaświatach” w...

Wstrząsające i dające pod rozwagę. Polecam!

Wstrząsające i dające pod rozwagę. Polecam!

przyjacielska rozmowa milionerów
przerywana salwami śmiechu
wykiwaliśmy wszystkich frajerów
wytrenowaliśmy ich jak szczury
wierzą ,że to wyłącznie ich wina
bogaci są bogaci bo są mądrzejsi
i godzą się ze swoim losem

Kill the ritch Anti-Flag

No cóż...czegoś takiego się spodziewałem...czyli wartko ,emocjonalnie i bez zbędnych przerywników np.na opisy przyrody...żeby nie oszaleć nie można tylko być, trzeba też troszkę mieć...a tu cholera , na jesień się posypało. trudno nie kibicować i trudno nie współczuć...choć bramy obłędu otwierają się złowrogo skrzypiąc...ile jesteś w stanie poświęcić?...dla odrobiny godności? i czy warto grać tak grubo?...bilans, kochani , bilans...

przyjacielska rozmowa milionerów
przerywana salwami śmiechu
wykiwaliśmy wszystkich frajerów
wytrenowaliśmy ich jak szczury
wierzą ,że to wyłącznie ich wina
bogaci są bogaci bo są mądrzejsi
i godzą się ze swoim losem

Kill the ritch Anti-Flag

No cóż...czegoś takiego się spodziewałem...czyli wartko ,emocjonalnie i bez zbędnych przerywników np.na opisy przyrody...żeby nie...

"Jeśli chcesz zabić człowieka, zacznij od dania mu wszystkiego, o czym marzy. Najczęściej to wystarczy."

Bardzo dobrze napisane studium człowieka bezrobotnego, kochającego pracować. Niestety system jest tak skonstruowany, że człowiekowi w średnim wieku bardzo ciężko jest znaleźć pracę, mimo wysokich kwalifikacji. To posuwa głównego bohatera do coraz to bardziej desperackich kroków... A potem okazuje się, że i tak...
Przeczytajcie sami.

"Jeśli chcesz zabić człowieka, zacznij od dania mu wszystkiego, o czym marzy. Najczęściej to wystarczy."

Bardzo dobrze napisane studium człowieka bezrobotnego, kochającego pracować. Niestety system jest tak skonstruowany, że człowiekowi w średnim wieku bardzo ciężko jest znaleźć pracę, mimo wysokich kwalifikacji. To posuwa głównego bohatera do coraz to bardziej...

Dawno nie czytałem tak słabek książki. Od połowy jest wręcz fatalna. Z trudem dotrwałem do końca. Autor się całkiem pogubił jak dla mnie. Nie polecam nikomu. Nie czytając tego nawet poiwedział bym że każdy może zyskać.

Dawno nie czytałem tak słabek książki. Od połowy jest wręcz fatalna. Z trudem dotrwałem do końca. Autor się całkiem pogubił jak dla mnie. Nie polecam nikomu. Nie czytając tego nawet poiwedział bym że każdy może zyskać.

Napisana świetnie, jak wszystkie znane mi książki Pierre Lemaitre.
Nie ma tu klasycznego morderstwa, chociaż nie obyło się bez ofiar.
Generalnie smutna...
Początek z pozoru nudnawy. Przydługi.
To jednak ma głębszy sens.
Przerażająca bezsilność bezrobotnego zmusza go do drastycznych kroków. Stawia wszystko na jedną kartę. Oszukuje żonę i córkę.
Zakończenie niby szczęśliwe, ale czy na pewno?
Czy przypadkiem Charles (wcale nie główny bohater) nie jest najbardziej pozytywną postacią, a zarazem postacią najbardziej tragiczną?
Zdecydowanie warto przeczytać. Ja to zrobiłem dwa razy.

Napisana świetnie, jak wszystkie znane mi książki Pierre Lemaitre.
Nie ma tu klasycznego morderstwa, chociaż nie obyło się bez ofiar.
Generalnie smutna...
Początek z pozoru nudnawy. Przydługi.
To jednak ma głębszy sens.
Przerażająca bezsilność bezrobotnego zmusza go do drastycznych kroków. Stawia wszystko na jedną kartę. Oszukuje żonę i córkę.
Zakończenie niby szczęśliwe,...

Książka ląduje na półce - moje ulubione ;) a mąż dostał prikaz przeczytać natychmiast !

Książka ląduje na półce - moje ulubione ;) a mąż dostał prikaz przeczytać natychmiast !