Bardzo lubię kryminały, które są czymś więcej niż kryminałami. Powieści Jo Nesbo są tego znakomitym przykładem. Autor ten zawsze serwuje nam mocną, brutalną historię, a jednocześnie są to dzieła nieodarte z aspektu ludzkiego. "Upiory" uważam za najlepszą jego powieść.
Harry Hole wraca do Oslo po kilku latach spędzonych w Hongkongu. Pomaga on młodemu chłopakowi, który jest synem jego byłej kochanki. Na miejscu doznaje szoku, bowiem chłopak, którego zapamiętał nie jest już taki sam. Młodzieniec popadł w nałóg narkotykowy, a na domiar złego jest podejrzewany o zabójstwo w narkotycznym amoku. Zarówno matka chłopaka, jak i komisarz Hole nie wierzą w jego winę.
"Upiory", jak wcześniej pisałem, nie są zwyczajnym kryminałem. Ta książka, jak chyba wszystkie Jo Nesbo, dotyka innych, jakże ważnych i aktualnych problemów. Spotykamy się tutaj z prostytucją, narkomanią, zanikiem, a nawet upadkiem wartości moralnych. To nie wszystko, bowiem znajdziemy tu jeszcze rosyjską mafię, której Harry musi dać radę. Jakby tego było mało, komisarz boryka się z alkoholizmem i został wyrzucony z pracy.
Na niesamowitość tej książki, oprócz fantastycznej i wciągającej fabuły, składa się kilka innych czynników, by wspomnieć tylko dramaturgię i tempo akcji. Realia "Upiorów" nie nastrajają zbyt optymistycznie. Można nawet rzecz, że to, co spotykamy na kartach powieści jest brutalnie dołujące. Ta szczerość i bezkompromisowość jest jednak tym, co bardzo lubię i doceniam w kryminałach Nesbo.
Drobny minus jaki chcę odnotować jest taki, że w książce mamy dużo zwrotów i całych zdań w języku angielskim. Może to być kłopotliwe dla osób ze słabą znajomością tego języka. Jest to jednak naprawdę znikoma, w zasadzie żadna ujma dla tej książki, toteż nie wpływa to ani trochę na moją ostateczną ocenę tego dzieła.
Co do zakończenia, jest ono iście upiorne. Takie, jakiego przynajmniej ja oczekuję od mrocznych kryminałów. Jo Nesbo tak genialnie robi w konia Czytelnika, że pomimo iż od początku wszystkie części tej tajemniczo skonstruowanej intrygi mamy podane jak na tacy, do końca coś jest nie tak. Coś nie pasuje.
Kończąc, fenomenalna powieść, którą Norweski autor udowadnia, że jest geniuszem fabuły, intrygi i mylenia tropów. Cudo, po prostu cudo.

Bardzo lubię kryminały, które są czymś więcej niż kryminałami. Powieści Jo Nesbo są tego znakomitym przykładem. Autor ten zawsze serwuje nam mocną, brutalną historię, a jednocześnie są to dzieła nieodarte z aspektu ludzkiego. "Upiory" uważam za najlepszą jego powieść.
Harry Hole wraca do Oslo po kilku latach spędzonych w Hongkongu. Pomaga on młodemu chłopakowi, który jest...