Zbyt rozwleczona historia. Mizdrzenie się Roberta i królowej było momentami nużące. Ciekawe jest jednak przedstawienie Elżbiety I - zazwyczaj przedstawia się ją jako wspaniałą władczynię. Pani Gregory, która ewidentnie nie pała sympatią do Tudorów, przedstawia ją jako głupią dzierlatkę. Chociaż z drugiej strony... może dopiero uczyła się gry politycznej? Przekonam się, czy moja teoria się sprawdzi, czytając kolejne tomy.
Strasznie mi było przykro z powodu Amy, znałam jej historie wcześniej, ale mimo wszystko... Niektórzy mówią, że męcząca postać. Ale! Ja wierzę, że można kochać aż tak bardzo...

Zbyt rozwleczona historia. Mizdrzenie się Roberta i królowej było momentami nużące. Ciekawe jest jednak przedstawienie Elżbiety I - zazwyczaj przedstawia się ją jako wspaniałą władczynię. Pani Gregory, która ewidentnie nie pała sympatią do Tudorów, przedstawia ją jako głupią dzierlatkę. Chociaż z drugiej strony... może dopiero uczyła się gry politycznej? Przekonam się, czy...

Nie zachwyciła mnie. Pewnie z tego powodu, że nie polubiłam żadnej postaci. Historia ciekawa, perspektywa tez mi się bardzo podobała. Jednak ja osobiście tę książkę męczyłam, a dodam że uwielbiam książki tej autorki.

Nie zachwyciła mnie. Pewnie z tego powodu, że nie polubiłam żadnej postaci. Historia ciekawa, perspektywa tez mi się bardzo podobała. Jednak ja osobiście tę książkę męczyłam, a dodam że uwielbiam książki tej autorki.

Kolejna dobra książka z serii F.Gregory o władczyniach angielskich. Tym razem Elżbieta I. Po kilku filmach o historii tej królowej, miałam inne zdanie na temat jej panowania. Przedstawiony tutaj kochanek dziewicy to mąciwoda i przeszkoda, ale cóż się nie robi dla miłości. Warto poznać tą historię.

Kolejna dobra książka z serii F.Gregory o władczyniach angielskich. Tym razem Elżbieta I. Po kilku filmach o historii tej królowej, miałam inne zdanie na temat jej panowania. Przedstawiony tutaj kochanek dziewicy to mąciwoda i przeszkoda, ale cóż się nie robi dla miłości. Warto poznać tą historię.

Jestem rozczarowana tym tomem. Uważam, że autorka decydując się na opowiadania historii królowych z perspektywy osób trzecich podjęła złą decyzję. Tak było już w tomie poświęconym Marii, siostry Elżbiety. W tej serii to co mi się podobało to przedstawianie historia Anglii z perspektywy kobiet, królowych, księżniczek, itp. Czuje, że nie wyniosłam z tej książki tyle wiedzy historycznej co z poprzednich. Za mało jest mowy o sporze między Elżbieta a Maria, królową szkotów. Za wiele o Dudleyu i jego żonie. Więcej tu jednak spekulacji. Jedynie końcówka była ciekawa, ale całość bardzo średnia. Odstaje od poprzednich tomów.

Jestem rozczarowana tym tomem. Uważam, że autorka decydując się na opowiadania historii królowych z perspektywy osób trzecich podjęła złą decyzję. Tak było już w tomie poświęconym Marii, siostry Elżbiety. W tej serii to co mi się podobało to przedstawianie historia Anglii z perspektywy kobiet, królowych, księżniczek, itp. Czuje, że nie wyniosłam z tej książki tyle wiedzy...

Lubię powieści z tej serii, dobrze ukazują realia epoki.

Lubię powieści z tej serii, dobrze ukazują realia epoki.

Słabe to i płaskie jak deska. Biorąc pod uwagę ekranizacje innych powiesci pani Gregory spodziewałam się czegoś lepszego, epickiego wręcz, a tu lipa. Wg. opinii innych czytelników mogłam lepiej trafić jak na pierwsze spotkanie z tą autorką. W związku z tym, chyba należy podjąć wyzwanie i przeczytać inne powieści Philippy Gregory.

Słabe to i płaskie jak deska. Biorąc pod uwagę ekranizacje innych powiesci pani Gregory spodziewałam się czegoś lepszego, epickiego wręcz, a tu lipa. Wg. opinii innych czytelników mogłam lepiej trafić jak na pierwsze spotkanie z tą autorką. W związku z tym, chyba należy podjąć wyzwanie i przeczytać inne powieści Philippy Gregory.

Oj, nie lubi pani Gregory Tudorów, nie lubi. I w każdej kolejnej książce tej autorki, w której występuje jakiś Tudor widać to wyraźniej niż w poprzedniej…

Trochę szkoda, bo akurat Elżbietę I Tudor lubię i podziwiam za hart ducha i nieustępliwość. Pomimo trudnego dzieciństwa i jeszcze gorszej młodości przetrwała w niesprzyjającym dla niej środowisku i koniec końców stanęła na czele kraju. I dokonała więcej niż niejeden mężczyzna, o kobietach tamtego okresu nie wspominając.
Tymczasem bohaterka „Kochanka dziewicy” to zakompleksiona, rozedrgana emocjonalnie i sama nie wiedząca właściwie czego chce niewiasta. Z wszelkimi negatywnymi cechami przypisywanymi swojej płci. W tej powieści to nie mądra i przebiegła władczyni, która dzieli i rządzi, lecz owładnięta zazdrością i manią wielkości histeryczka. Z obrazu nakreślonego przez panią Gregory wynika, że rządy na dworze Elżbiety de facto spoczywały w rękach albo Roberta Dudleya, albo Williama Cecila, bez których to mężczyzn królowa właściwie nie była w stanie zasiadać na tronie. Czy tak było w rzeczywistości? Nie mnie to oceniać, ale nie takiego wizerunku tej władczyni się spodziewałam. I szczerze mówiąc, nie za bardzo przypadł mi do gustu….
A co do samej fabuły książki- opiera się ona niemal całkowicie na ciągle ponawianych próbach poślubienia Elżbiety przez Roberta Dudleya, na dosyć nudnawych rozterkach Elżbiety, która niby go kocha, ale znowu nie aż tak bardzo, żeby się z ukochanym dzielić koroną i władzą, oraz na knowaniach Williama Cecila, który dwoi się i troi, żeby królowa przez swoje kłopotliwe uczucie do żonatego mężczyzny nie utraciła tronu.
Uczciwie napiszę, że z całej powyższej trójki bohaterów nie polubiłam żadnego. Za to od pierwszego do ostatniego rozdziału współczułam gorąco Amy Robsart, czyli lady Dudley, która była przy boku męża w chwili jego największego upadku, a została odprawiona z kwitkiem niczym kłopotliwy petent, kiedy fortuna uśmiechnęła się do Roberta Dudleya. Niezależnie od tego, czy jej śmierć była nieszczęśliwym wypadkiem, czy jak chce pani Gregory drobiazgowo zaplanowanym morderstwem, los tej kobiety bardzo mnie wzruszył, gdyż niczym sobie nie zasłużyła na poniżenie, jakie jej zgotował kochany przez nią mężczyzna.

Reasumując: książka dobra, czyta się ją w miarę szybko, aczkolwiek wizja rządów Elżbiety I odbiega od tego, co znamy z podręczników historii. Każdy więc czyta na własną odpowiedzialność :)

Oj, nie lubi pani Gregory Tudorów, nie lubi. I w każdej kolejnej książce tej autorki, w której występuje jakiś Tudor widać to wyraźniej niż w poprzedniej…

Trochę szkoda, bo akurat Elżbietę I Tudor lubię i podziwiam za hart ducha i nieustępliwość. Pomimo trudnego dzieciństwa i jeszcze gorszej młodości przetrwała w niesprzyjającym dla niej środowisku i koniec końców stanęła...

"Kochanek dziewicy" jest to powieść historyczna rozgrywająca się w pierwszych latach panowania królowej Anglii Elżbiety. Młoda władczyni obwołuje się głową Kościoła Anglikańskiego i rzuca się w wir polityki. Niebawem wdaje się w romans ze swoim doradcą Robertem Dudleyem i planuje z nim ślub, jednak związek ten nie jest akceptowany przez jej dwór. Przodkowie Dudleya zgłaszali bowiem w przeszłości pretensje do angielskiego tronu w związku z czym obawiają się przejęcia przez niego władzy. Jednak najbardziej krytycznie do relacji królowej z doradcą podchodzi jego żona Amy, która uważa, że Elżbieta wykorzystuje jej męża do swoich celów, zaś on sam wiedziony bogactwem i ambicjami dał się jej usidlić.

"Kochanek dziewicy" jest powieścią którą charakteryzują bogate tło historyczne i częste zwroty akcji. Królowa Elżbieta ukazana jest tutaj jako władczyni pozbawiona skrupułów, zdolna zrobić wszystko, by osiągnąć swój cel i kierująca się brutalnością. Ulega wahaniom nastrojów i jest osobą niestabilną emocjonalnie. Potrafi również manipulować innymi, po to by zwrócić się na siebie uwagę i uzyskać, to czego oczekuje. Pragnie podziwu i oddawania jej hołdów, a także nie znosi sprzeciwów.

W tle opisana jest historia rywalizacji jej doradców Williama Cecila oraz Roberta Dudleya, którzy chcą mieć jak największy wpływ na działania władczyni oraz pragną zaszczytów i złota. Dudley ulega urokowi władczyni nie zdając sobie sprawy, że jest przez nią oszukiwany i wykorzystywany. Zaniedbuje swoją żonę i zaczyna ignorować jej potrzeby. Amy zaś pragnie, by jej małżonek zakończył w końcu romans z Elżbietą, którą podejrzewa o nieczyste zamiary. Cecil, zaś jest tu okazany jako osoba przebiegła, sprytna i umiejąca grać na uczuciach królowej. Uważa Dudleya za zagrożenie i uważa, że jego związek z władczynią mógłby okazać się zgubny zarówno dla niej, jak i dla Anglii. Boi się też utraty wpływów i próbuje wszystkiego, by odwieźć Elżbietę od zamiaru ślubu z Dudleyem. Philippa Gregory pokazała tutaj dwór angielski jako miejsce przesiąknięte intrygami, zawiścią i okrucieństwem.

Reasumując. Jest to dobra powieść z zaskakującym zakończeniem, którą czytało mi się z wypiekami na twarzy.

"Kochanek dziewicy" jest to powieść historyczna rozgrywająca się w pierwszych latach panowania królowej Anglii Elżbiety. Młoda władczyni obwołuje się głową Kościoła Anglikańskiego i rzuca się w wir polityki. Niebawem wdaje się w romans ze swoim doradcą Robertem Dudleyem i planuje z nim ślub, jednak związek ten nie jest akceptowany przez jej dwór. Przodkowie Dudleya...

Bardzo dobra pozycja. Nie jest zbytnio naiwna, koniec zaskoczył mnie, więc polecam ją serdecznie.

Bardzo dobra pozycja. Nie jest zbytnio naiwna, koniec zaskoczył mnie, więc polecam ją serdecznie.

Philippa Gregory , niekwestionowana mistrzyni powieści historycznych tym razem w swej powieści przedstawiła zdumiewający portret młodej Elżbiety I . Nieodrodna córka , Henryka VIII to kobieta porywcza, zaborcza , niezrównoważona emocjonalnie , która nie waha sie przed niczym aby zaspokoić swoje ego.
Świetnie napisana powieść o miłosnym trójkącie na dworze Anglii w tle z francuską inwazją na Szkocję , która grozi całemu krajowi . Co zwycięży rozsądek czy porywy serca ? Książka obrazuje nam ociekające w przepych życie na dworze szesnastowiecznej Anglii , pełna jest zapachów, dźwięków oraz cudownych opisów przyrody .Do dziś w dziejach historii panowanie Elżbiety I nazywane jest "złotym wiekiem"
Warto równiez obejrzeć film z Cate Blanchett w roli Elżbiety I - "Elizabeth" z 1998 roku , który opowiada o życiu i pierwszych latach panowania królowej .

Philippa Gregory , niekwestionowana mistrzyni powieści historycznych tym razem w swej powieści przedstawiła zdumiewający portret młodej Elżbiety I . Nieodrodna córka , Henryka VIII to kobieta porywcza, zaborcza , niezrównoważona emocjonalnie , która nie waha sie przed niczym aby zaspokoić swoje ego.
Świetnie napisana powieść o miłosnym trójkącie na dworze Anglii w tle z...