Relacje związane z tragedią wojny nigdy nie są łatwą lekturą. Tym niemniej warto sięgać również po takie książki. Nie dla rozrywki, a ku pamięci ludzi którzy z taką rzeczywistością musieli się zmierzyć.

Relacje związane z tragedią wojny nigdy nie są łatwą lekturą. Tym niemniej warto sięgać również po takie książki. Nie dla rozrywki, a ku pamięci ludzi którzy z taką rzeczywistością musieli się zmierzyć.

Czternaście miesięcy. Czy to dużo? A może mało? Gdy spytamy osiemdziesięciolatka powie, że zaledwie chwila. A gdybyśmy mieli spędzić je w wilgotnych, brudnych kanałach. W towarzystwie szczurów. Zgięci w pół, ponieważ nie można się wyprostować. W ciszy, bo każdy odgłos mogą usłyszeć niepowołane uszy. Wtedy czas się dłuży. A właśnie tak spędziło okres od 1 czerwca do 27 lipca dziesięcioro Żydów, w tym dwoje dzieci. Tylko tyłu przeżyło z początkowej dwudziestki. A jeszcze większa liczba uciekła w ten sposób z getta. Jednak kanały dla ludzi z nimi nieobeznanymi są niebezpieczne, a Pełtew nie jest powolną, spokojną rzeką. ‎Dlatego sporo osób zginęło już pierwszego dnia, wystarczyła chwilą nieuwagi, poślizgnięcie i rzeka zabierała. Nieocenioną rolę odegrał Leopold Socha - kanalarz. Jeśli chcecie poznać szczegóły, zapoznajcie się z treścią książki. Warto. Wyważona relacja. Wersja audio bardzo porządna, dobra w odbiorze. Polecam 

Czternaście miesięcy. Czy to dużo? A może mało? Gdy spytamy osiemdziesięciolatka powie, że zaledwie chwila. A gdybyśmy mieli spędzić je w wilgotnych, brudnych kanałach. W towarzystwie szczurów. Zgięci w pół, ponieważ nie można się wyprostować. W ciszy, bo każdy odgłos mogą usłyszeć niepowołane uszy. Wtedy czas się dłuży. A właśnie tak spędziło okres od 1 czerwca do 27 lipca...

Oparta na faktach dramatyczna historia Żydów, którzy podczas likwidacji getta we Lwowie w marcu 1943 roku, aby nie dostać się do obozu koncentracyjnego na Janowskiej ukryli się w kanałach pod miastem. Siedząc długie miesiące w podziemiach, w ciemności, wilgoci, wśród szczurów, ścieków płynących kanałami, uciekając z kryjówki do kryjówki, na przekór wszystkiemu starają się przeżyć. Z grupy ponad 20 osobowej udało się przeżyć dziecieciorgu.
Jak ta historia wyglądała od początku do końca?? No właśnie... tego jak zwykle sami musicie się dowiedzieć😉

Oparta na faktach dramatyczna historia Żydów, którzy podczas likwidacji getta we Lwowie w marcu 1943 roku, aby nie dostać się do obozu koncentracyjnego na Janowskiej ukryli się w kanałach pod miastem. Siedząc długie miesiące w podziemiach, w ciemności, wilgoci, wśród szczurów, ścieków płynących kanałami, uciekając z kryjówki do kryjówki, na przekór wszystkiemu starają się...

Autentyczna, pozbawiona upiększania wątków i postaci. I nic dziwnego, w końcu opisana historia jest prawdziwa, oparta na notatkach tych, którzy ją przeżyli. Właśnie przez tę autentyczność książka chwyta za serce bardziej niż pozostałe liczne tytuły dotyczące II Wojny Światowej.
Niepokojący jest kontrast pomiędzy dobrem a złem w obliczu czasów, podczas których moralne zahamowania zdaje się, że nie istnieją. Obok przerażenia tym, do czego zdolny jest człowiek tli się jednak nadzieja, że nie wszystko stracone, że mimo naszych wad, mamy jeszcze jako ludzkość szanse... Bardzo polecam.

Autentyczna, pozbawiona upiększania wątków i postaci. I nic dziwnego, w końcu opisana historia jest prawdziwa, oparta na notatkach tych, którzy ją przeżyli. Właśnie przez tę autentyczność książka chwyta za serce bardziej niż pozostałe liczne tytuły dotyczące II Wojny Światowej.
Niepokojący jest kontrast pomiędzy dobrem a złem w obliczu czasów, podczas których moralne...

Surowa w formie i mocna samymi wydarzeniami książka.

Surowa w formie i mocna samymi wydarzeniami książka.

Dramat wojny przedstawiony w dość łagodny sposób jak dla mnie.

Dramat wojny przedstawiony w dość łagodny sposób jak dla mnie.

"Na dole rozpoczął się już exodus."

I wojna światowa to okres trudny, tragiczny i bolesny. W tym temacie powstało już tak wiele wszelakiej literatury, że bardzo łatwo o ckliwość i kicz, albo zbytnią patetyczność. Fabularyzowanie tego tematu też nie zawsze wychodzi za dobrze, a i reportaż niejednokrotnie porusza, ale suchością faktów.
Mnogość pozycji w tej tematyce daje nam wybór, a że ciężko teraz poruszać się po naprawdę dobrych książkach, to i wybór jest niestety trudny.
Wielokrotnie czytam, że "literatura obozowa" nie wywołała w czytelniku żadnych emocji. Nic nie drgnęło i wyrzucamy sobie brak empatii i znieczulicę. Nic z tych rzeczy. W mojej ocenie problem nie tkwi w nas, ale w samej książce. Czytelnik jest teraz bardziej wymagający, a im bardziej trudny temat, tym wymagania większe. Chcemy prawdy literackiej, żywych emocji. W tej materii niestety tak łatwo o przekłamania historyczne i nierzetelność.

Film Agnieszki Holland oparty na tych wydarzeniach wzbudził we mnie mnóstwo mieszanych uczyć. Bo oto Polak, mój rodak, Socha pomaga Żydom ukrywając ich w kanałach, jednak nie robi tego z pobudek czysto ludzkich, a kierując się chęcią zysku. Choć jak twierdził później była to forma odkupienia win, pokuta za całe zło, które w życiu uczynił.
Za to czytając książkę czułam wszechobecny smród, ścieki, napierające ze wszech stron ściany kanałów o średnicy niespełna 50 cm, wilgoć i pleśń. Musiałam odłożyć ją na kilka dni, bo czułam jakbym sama była w tych kanałach. Niewyobrażalnie koszmarne i nieludzkie warunki, w których nie sposób żyć. Jednak im się udało.
Z jednej strony suche fakty, z drugiej szczegółowe opisy brutalnych mordów jakich Niemcy dopuszczali się na Żydach. Ta historia oparta jest na niedoskonałej pamięci tych, którzy przeżyli zagładę.
Niestety to jedno z większych moich czytelniczych rozczarowań. Trzymał mnie klimat filmu, dlatego byłam w stanie ją skoczyć.
Autor mając tak nieprawdopodobną historię, tak mroczną i przerażającą, nie zrobił z nią nic. Wspaniały materiał na ciekawą powieść, a tu nic, suche fakty, zero emocji czyste relacje. Brakowało mi portretu psychologicznego postaci, próby zagłębienia się w relacje międzyludzkie.
Spisanie relacji świadków i uczestników tamtych wydarzeń to jednak za mało. Agnieszka Holland zauważyła w tej historii potencjał, który umknął autorowi. Film fenomenalny, bije na głowę przeciętną książkę, a szkoda. Jednak warto przeczytać chociażby ze względu na mało znany temat, bo to, co przeżyli ci ludzie jest niewyobrażalne.

"Na dole rozpoczął się już exodus."

I wojna światowa to okres trudny, tragiczny i bolesny. W tym temacie powstało już tak wiele wszelakiej literatury, że bardzo łatwo o ckliwość i kicz, albo zbytnią patetyczność. Fabularyzowanie tego tematu też nie zawsze wychodzi za dobrze, a i reportaż niejednokrotnie porusza, ale suchością faktów.
Mnogość pozycji w tej tematyce daje...

Książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Zawsze, gdy czytam książki o Holocauście nie mogę zrozumieć, jak można nienawidzić tak bardzo drugiego człowieka? Moja wiara w drugiego człowieka jest chyba wciąż zbyt duża, aby do końca móc sobie wyobrazić bestialstwo Hitlerowców.
Sama książka jest mi o tyle bliska, bo Lwów, to moje ulubione miasto. Ulice, gdzie ukrywali sie w kanałach uciekinierzy są mi dobrze znajome. Bohaterowie książki przez 13 miesięcy ukrywają się w kanałach sciekowych. Warunki są spartańskie, ale nic nie jest ważniejsze niż życie. Zostali przez Hitlerowców zmuszeni do życia jak szczury, ale czy to nie jest dobrym rozwiązaniem, gdy drugą opcją było leżenie z kulką w głowie w masowych mogiłach na lwowskim Łyczakowie?

Książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Zawsze, gdy czytam książki o Holocauście nie mogę zrozumieć, jak można nienawidzić tak bardzo drugiego człowieka? Moja wiara w drugiego człowieka jest chyba wciąż zbyt duża, aby do końca móc sobie wyobrazić bestialstwo Hitlerowców.
Sama książka jest mi o tyle bliska, bo Lwów, to moje ulubione miasto. Ulice, gdzie ukrywali sie w...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony jest to przejmująca historia, której spisanie było wielkim trudem. Z drugiej - jej styl nie trafił do mnie, i nie czytało się jej najlepiej. Historie Holokaustu są wszystkie dosyć podobne. Mam wrażenie, że mogła być napisana lepiej. W sposób, który wywołałby więcej emocji. Niemniej - polecam. Można się z niej nauczyć conieco o historii Lwowa.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony jest to przejmująca historia, której spisanie było wielkim trudem. Z drugiej - jej styl nie trafił do mnie, i nie czytało się jej najlepiej. Historie Holokaustu są wszystkie dosyć podobne. Mam wrażenie, że mogła być napisana lepiej. W sposób, który wywołałby więcej emocji. Niemniej - polecam. Można się z niej nauczyć...

Książka powstała w oparciu o prawdziwe wydarzenia, na podstawie opowieści jej uczestników. Robert Marshall dotarł do rodzin ocalałej grupy Żydów, którzy przez czternaście miesięcy ukrywali się w kanałach pod Lwowem.
Ta wstrząsająca opowieść pokazuje granice ludzkiej wytrzymałości z jednej strony i skalę bestialstwa, jakiego może dopuścić się człowiek wobec człowieka, z drugiej. Jest hołdem złożonym wysyłkowi kilku osób (przede wszystkim Leopolda Sochy - polskiego kanalarza),którzy ocalili przed zagładą kilkunastoosobową grupę, narażając własne życie i dokonując rzeczy, wydawałoby się, niemożliwych.
Dziś, kiedy odchodzą ostatni naoczni świadkowie tamtych wydarzeń, szczególnie ważne jest, by literatura i film pełniły rolę nośnika pamięci o skali, jaką może osiągnąć ludzkie okrucieństwo, ażeby nie dopuścić do powtórki tej tragedii, jaka stała się udziałem ofiar II wojny światowej.
I choć jest to lektura trudna, wstrząsająca i bolesna, powinniśmy sięgać po takie książki.

Książka powstała w oparciu o prawdziwe wydarzenia, na podstawie opowieści jej uczestników. Robert Marshall dotarł do rodzin ocalałej grupy Żydów, którzy przez czternaście miesięcy ukrywali się w kanałach pod Lwowem.
Ta wstrząsająca opowieść pokazuje granice ludzkiej wytrzymałości z jednej strony i skalę bestialstwa, jakiego może dopuścić się człowiek wobec człowieka, z...