Icek Erlichson

Icek Erlichson „Smakowanie raju. Wspomnienia świadka nieznanej egzekucji w lesie katyńskim” Styczeń 2021, i kolejna książka traktująca o historii II wojny światowej. Tym razem sięgnęłam po autobiograficzne wspomnienia Żyda polskiego pochodzenia, który dzięki nieprawdopodobnemu szczęściu przeżył lata więzień, represyjnego systemu obozów pracy i ostatecznie tułaczki w Związku Radzieckim po wymarzoną wolność. Ta książka to jego wspomnienia spisane po latach, podczas pobytu na emigracji. Jak możemy się spodziewać będzie tu dużo smutku, tragedii jednostek ludzkich, wiele historii które będą dosłownie mrozić krew w żyłach. 17-letni Erlichson w momencie wybuchu II wojny światowej ma marzenie, jak wielu młodych ludzi u kresu dorosłości. Konfrontacja następuje o wiele szybciej, gdyż jego żydowskie pochodzenie jest niejako wyrokiem skazującym. Dla Erlichsona ukrywanie stanie się jednym ratunkiem, w tych nieprzyjaznych czasach. Ucieczka z rodzinnego Wierzbnika, to jak się okaże później – początek góry lodowej zwanej komunizmem. Każda strona to świadectwo kolejnej ofiary bezwzględnego reżimu komunistycznego i opowieść, która zostanie dla potomnych. Lekkość języka i prostota opisów wydarzeń – wpierw w więzieniu, później w sowieckich łagrach może być odebrana jako atut. Czytelnika nie zniechęci się, bowiem Erlischon w plastyczny sposób oddaje czytelnikowi to czego był naocznym świadkiem. Jego inteligencja, spostrzegawczość i bystry umysł widać gdy wraz z autorem wędrujemy po nieprzyjaznym Związku Radzieckim. Ironiczny wydźwięk tytułu jest jak najbardziej trafiony, natomiast poddtytuł już nie do końca. Czytelnik bowiem jest zmuszony samodzielnie przeszukać informacje, odnośnie wydarzeń, których naocznych świadkiem miał być sam autor. Jednak ostatecznie to nie zmniejsza oceny pozycji, gdyż każde świadectwo tamtych czasów będzie zawsze na wagę złota. To napisana prostym językiem, ale obfitująca w tragiczne wydarzenia opowieść o potędze siły zła. Wszak to „ludzie ludziom zgotowali ten los” i aktualność i nieprzemijanie jednego z bodaj najsłynniejszych cytatów po latach nadal uderza z taką samą, jeśli nie większą mocą. Polecam 7/10 Recenzja znajduje się również na: https://www.facebook.com/takmidopomozbook