Dosyć długa, ale nic dziwnego - autorka umieściła tutaj tak rozbudowaną fabułę, że prawie nie zostało miejsca na romans. A już na pewno na rozbudowę postaci, przez co nie zdążymy ich polubić (lub nie). Mam wrażenie, że książę, a już na pewno kapitan, zostali tutaj upchnięci trochę na siłę - być może akurat taki zawód ma większe powodzenie u czytelniczek, natomiast zupełnie nie ma tutaj z niczym powiązania. Szkoda. Za to akcja dzieje się szybko i wciąż nowe przeszkody lub kłopoty. I właśnie książka jest dla tych, co to lubią.

Dosyć długa, ale nic dziwnego - autorka umieściła tutaj tak rozbudowaną fabułę, że prawie nie zostało miejsca na romans. A już na pewno na rozbudowę postaci, przez co nie zdążymy ich polubić (lub nie). Mam wrażenie, że książę, a już na pewno kapitan, zostali tutaj upchnięci trochę na siłę - być może akurat taki zawód ma większe powodzenie u czytelniczek, natomiast zupełnie...

Powieść lekka i ciekawa. Przeczytałam ją dość dawno ale pamiętam, że nie zajęła mi więcej niż kilka godzin wieczornych. Czytało się ją szybko i przyjemnie. Polecam

Powieść lekka i ciekawa. Przeczytałam ją dość dawno ale pamiętam, że nie zajęła mi więcej niż kilka godzin wieczornych. Czytało się ją szybko i przyjemnie. Polecam

Typowy romans historyczny. Fajnie sie czyta.

Typowy romans historyczny. Fajnie sie czyta.

No i kolejna świetna pozycja tej Pani. Zemsta, intryga, rodzące się uczucie, humor i szczypta namiętności. Sensowni bohaterowie i dobra zabawa. Polecam

No i kolejna świetna pozycja tej Pani. Zemsta, intryga, rodzące się uczucie, humor i szczypta namiętności. Sensowni bohaterowie i dobra zabawa. Polecam

piękna...

piękna...

Jestem zawiedziona. Książka ma identyczny schemat jak poprzednia (Potajemne zaślubiny). Rozumiem, że romanse raczej nie zaskakują, ale taka powtarzalność to już przesada. Zmieniły się imiona, nazwy miejsc i pozycja społeczna. Podszywanie się za kogoś z rodziny głównego męskiego bohatera, brak spostrzegawczości głównej bohaterki - to już prawie to samo. Jak Potajemne zaślubiny czytało mi się rewelacyjnie tak Tajemniczy książę mnie zawiódł bo czułam się jakbym czytała to samo. Pomijając jednak ten element to książka sympatyczna. Doradzałabym jednak nie czytać książek z tej serii jednej po drugiej.

Jestem zawiedziona. Książka ma identyczny schemat jak poprzednia (Potajemne zaślubiny). Rozumiem, że romanse raczej nie zaskakują, ale taka powtarzalność to już przesada. Zmieniły się imiona, nazwy miejsc i pozycja społeczna. Podszywanie się za kogoś z rodziny głównego męskiego bohatera, brak spostrzegawczości głównej bohaterki - to już prawie to samo. Jak Potajemne...

To było naprawdę dobre! Aż się zdziwiłam, chociaż ostatnio trafiam na same dobre romanse historyczne. Mimo że w pewnych momentach nic się nie działo i tylko błagałam "boże, niech oni się w końcu znowu spotkają", to okazało się na końcu, że nawet je nudne chwile miały znaczenie. Każdy szczegół był bardzo przemyślany, a było sporo intrygi w tej historii. Z ciekawości sprawdziłam (chociaż powinnam to wiedzieć z historii Wielkiej Brytanii, wykładanej na uczelni) nawet sobie na Wiki króla Jerzego III (crazy guy) i okazało się, że ta książka jest nawet zgodna pod względem historycznym. Bohaterowie także zostali wykreowani w ciekawy i dopracowany sposób. Polubiłam nawet niektórych z nich. Ale zastanawiam się nad Bellą i Thornem. W pewnych sytuacjach postąpiłabym inaczej, ale to były inne czasy. Na szczęście mamy happy end. Jedyne czego mi brakuje to dłuższego zakończenia, bo czuję się niezaspokojona.

To było naprawdę dobre! Aż się zdziwiłam, chociaż ostatnio trafiam na same dobre romanse historyczne. Mimo że w pewnych momentach nic się nie działo i tylko błagałam "boże, niech oni się w końcu znowu spotkają", to okazało się na końcu, że nawet je nudne chwile miały znaczenie. Każdy szczegół był bardzo przemyślany, a było sporo intrygi w tej historii. Z ciekawości...

No cóż. Ani dobra, ani zła. Taka przeciętna, bardzo przeciętna. Czytało się, bo się chciało chwili spokoju. Niestety ta książka mnie nie wciągnęła.
Nadaje się na chwilę relaksu, jak ktoś nie ma wielkich wymagań. Czyta się prawie przyjemnie i fabuła nie jest "aż tak bardzo" oklepana.
Nie mam siły pisać opisu treści, bo jest zamieszczone, a chcę już przejść do innej - ciekawszej - lektury.
Jak lubisz książki tego typu to się może nie zawiedziesz, ale jak wolisz coś innego i masz coś poza tym do czytania to sobie odpuść tą lekturę.

No cóż. Ani dobra, ani zła. Taka przeciętna, bardzo przeciętna. Czytało się, bo się chciało chwili spokoju. Niestety ta książka mnie nie wciągnęła.
Nadaje się na chwilę relaksu, jak ktoś nie ma wielkich wymagań. Czyta się prawie przyjemnie i fabuła nie jest "aż tak bardzo" oklepana.
Nie mam siły pisać opisu treści, bo jest zamieszczone, a chcę już przejść do innej -...

Recenzja z bloga: http://niczymszeherezada.blogspot.com/2015/07/wakacyjna-czytelnicza-odmiana-czyli.html
Nie planowałam sięgnąć po tę pozycję, z prostej przyczyny: nie wiedziałam, że wpadnie w moje ręce. Ale skoro już się pojawiła, stwierdziłam, że warto będzie ją opisać.

Może zacznę od tego, iż opis z tyłu książki nie przygotował mnie na to, co znalazłam na jej stronach. Oczekiwałam, że będzie to kolejny schematyczny romans, prosta historia o miłości z rozbudowanymi scenami aktów. A jednak autorka mnie zaskoczyła! Odnalazłam w fabule wątek historyczny oraz kryminalny, choć nie były one zbyt rozbudowane, to i tak wniosły lekki powiew świeżości. Nuta tajemnicy, którą skrywał książę przed Bellą, była dobrym dopełnieniem całej historii. I choć jest to niewątpliwie romans, nie zawiera zbyt wielu scen erotycznych.

Przez większą część akcji poznajemy bohaterów, ich priorytety, uczucia, historię oraz obserwujemy rodzące się między nimi uczucie. Tym bardziej książka zyskuje na realności. Możemy wczuć się w sytuację Belli oraz Thorn`a, czerpać radość z ich przekomarzania oraz ekscytację wywołaną flirtem i zbliżeniami.

Recenzja z bloga: http://niczymszeherezada.blogspot.com/2015/07/wakacyjna-czytelnicza-odmiana-czyli.html
Nie planowałam sięgnąć po tę pozycję, z prostej przyczyny: nie wiedziałam, że wpadnie w moje ręce. Ale skoro już się pojawiła, stwierdziłam, że warto będzie ją opisać.

Może zacznę od tego, iż opis z tyłu książki nie przygotował mnie na to, co znalazłam na jej stronach....

Pewnego dnia Bella zostaje uprowadzona dla okupu. Jednak jej ojciec nie ma zamiaru go spłacić, dlatego tez dziewczyna ląduje w jednej z tawern w Doven, pilnie strzeżona przez porywaczy. Jednak dziewczyna okazuje się na tyle sprytna, że ucieka przez okno pokoju w którym jest przetrzymywana. Uciekając od porywaczy schrania się w tawernie, w której zostaje napastowana przez uczestników odbywającej się tam libacji. Na ratunek damie wyrusza kapitan Rose, który znajduje się w pobliżu. Dziewczyna uznając go za równie niebezpiecznego, kranie mu konia i ucieka.

W czasie 4 lat od powrotu Belli do domu, dziewczyna zostaje surowo ukarana przez ojca. Poprzez porwanie ucierpiała nie tylko jej reputacja, ale także ona. Otóż dziewczyna zostaje więźniem swojego domu, żyjąc samotnie, bez funduszy na nowe stroje. Po śmierci ojca tyranię nad nią przejmuje jej brat, który traktuje ją równie niegodziwie jak ojciec. Niedługo później okazuje się, że zmarła prababka, z którą Bella utrzymywała kontakt listowny, zostawiła jej całkiem spory majątek. Dziewczyna postanawia skorzystać z okazji i wyrwać się z rąk brata i wraz z prawnikiem rodziny, który przyniósł jej wiadomość od zmarłej, udaje się do Londynu.

W Londynie dziewczyna odkrywa kto stał za jej porwaniem. Dlatego też postanawia odszukać kapitana Rose, by pomógł jej zemścić się na osobie, która pozbawiła ją dosłownie wszystkiego – przebywania w wysokich kręgach, uczestnictwa w balach, pieniędzy na stroje, które Bella wręcz kochała. Wspólnie z kapitanem opracowują intrygę, która ma pogrążyć do końca życia oprawcę. Kim okaże się kapitan Rose? I kto tak na prawdę stoi za porwaniem Belli?

Akcja książki toczy się głównie w Londynie lub też na jego obrzeżach. W książce znajdziemy aż trzech narratorów – Bellę, kapitana Rose i postronnego świadka, dzięki czemu mamy możliwość lepszego poznania bohaterów i tego co sądzą o danej sytuacji. Jacy są zatem bohaterowie? Bella już jako 21 latka uznawana jest za czarną owcę w rodzinie, którą uwięziono w Carscourt. Ludzie uznali, że uciekła przed czterema laty z mężczyzną, a później była zmuszona do powrotu ponieważ kochanek ją zostawił. Pozbawiona środków do życia, dziewczyna musi pogodzić się ze swoim losem. Poprzez zniszczenie wizerunku nie może bywać na balach i jest skazana na samotność. Kapitan Rose i jego statek „Czarny Łabędź” byli dobrze znani na morzach, przewożąc głównie ładunek. Miejscowi z Dover uważali go za lojalnego Anglika i dobrego marynarza. Było jednak dwóch kapitanów Rose, a on był tym drugim: księciem Ithorne, wśród przyjaciół zwany jako Thorn. Pierwszy kapitan Rose miał na imię Caleb i był jego bratem z nieprawego łoża. Thorn był równie dobrym żeglarzem jak Caleb i byli do siebie podobni niczym dwie krople wody. Dlatego też niekiedy zamieniali się miejscami.

Ciekawą postacią jest też kotka księcia, którą nazywał wyrocznią. Książę prowadził z kotką rozmowy na przeróżne tematy, a ta nawet niekiedy mu doradzała. Dodając uroku i humoru całej opowieści.

„Tajemniczy książę” to dobrze napisany romans historyczny z nutką humoru i niezwykłości. Pomimo tego, że wiadomo z góry jak cała historia się zakończy to czyta się ją bez chęci oderwania się od niej, chociażby na chwilę. Muszę przyznać, że nawet ja dałam się wciągnąć na długie godziny. Oprawa graficzne według mnie całkiem ładna i przykuwająca wzrok czytelnika.

Polecam wszystkim i każdemu z osobna. Dajcie się ponieść opowieści umieszczonej w XVIII wiecznej Anglii.

Pewnego dnia Bella zostaje uprowadzona dla okupu. Jednak jej ojciec nie ma zamiaru go spłacić, dlatego tez dziewczyna ląduje w jednej z tawern w Doven, pilnie strzeżona przez porywaczy. Jednak dziewczyna okazuje się na tyle sprytna, że ucieka przez okno pokoju w którym jest przetrzymywana. Uciekając od porywaczy schrania się w tawernie, w której zostaje napastowana przez...