Są zwierzęta, które żyją tylko po to aby dać nowe życie kolejnemu pokoleniu, a samemu usunąć się i zrobić mu miejsce.

Nie wiem, czy można to nazwać siłą miłości –czy raczej instynktem, a może nawet warunkiem przetrwania całego gatunku, a nie tylko pojedynczych jego osobników.

Różnorodność form opieki – lub jej braku - nad młodszym pokoleniem wśród zwierząt musi zadziwiać. Przy „braciach mniejszych” ludzie maja jednak niemal zawsze i wszędzie te same strategie przetrwania swego przychówku. Tak wiele mamy z nimi wspólnego, a zarazem - tak niewiele.

Mi najbardziej imponuje płatkonóg – ptak z gatunku bekasowatych, który lęgnie się na dalekiej Północy (w Polsce występuje tylko na przelotach). Jest przypadkiem odwrócenia tradycyjnych ról płciowych u ptaków. To bowiem samice walczą o samca, który po akcie zajmuje się wysiadywaniem jaj, a w tym czasie samica…. zakłada kolejny lęg z innym samcem.

Nie mówcie o tym Wielce Szanownemu Czarnkowi Przemysławowi, bo "zreformuje" ten gatunek jeszcze gorzej niż polską edukację. A jaki społeczny projekt ustawy w tej sprawie złożyłaby Czcigodna Godek Kaja, jako miłośnik ptaków nawet wolę sobie nie wyobrażać …

Są zwierzęta, które żyją tylko po to aby dać nowe życie kolejnemu pokoleniu, a samemu usunąć się i zrobić mu miejsce.

Nie wiem, czy można to nazwać siłą miłości –czy raczej instynktem, a może nawet warunkiem przetrwania całego gatunku, a nie tylko pojedynczych jego osobników.

Różnorodność form opieki – lub jej braku - nad młodszym pokoleniem wśród zwierząt musi...

Nie spodziewałam się, że książka „Cena miłości” Vitusa B. Dröschera okaże się tak ciekawa. Długo odkładana bo ciągle coś bardziej interesującego pojawiało się na początku kolejki. Sądziłam, że temat miłości dotyczący zwierząt, ptaków, czy gadów, opisywany w tak wielu książkach, niewiele nowego wniesie po przeczytaniu tej pozycji, tym bardziej, że książka ta wydana została ponad 20 lat temu. Myliłam się.

Opisy zachowań świata zwierzęcego porównywane są z zachowaniami ludzi. Zazdrość, miłość aż po grób, zdrady, opieka nad potomstwem, dawanie prezentów, czy różnice w upierzeniu, raczej nas nie zaskoczą, ale..

„Rybka zwana polinezją meksykańską nie zna samców z własnego gatunku. Od wieków rodzą się w ich populacji wyłącznie samice. Jak to możliwe, żeby taki gatunek przetrwał? Otóż w okresie dojrzałości płciowej płyną one w stronę stada innego gatunku polinezji. Tam kopulują z samcami. Początkowo wszystko przebiega normalnie. Zapłodniona komórka jajowa zaczyna się dzielić. Tylko że po paru podziałach pierwiastek męski zostaje zniszczony, a dalszy rozwój zarodka odbywa się normalnie, tylko że ma on wyłącznie cechy matczyne. Córki są więc idealnymi kopiami matek, ich klonami. Można powiedzieć, że jest to dzieworództwo, mimo że rybki nie są dziewicami- przecież wcześniej kopulowały!
U innych ryb zdarza się z kolei, że dany osobnik jest na przemian raz samcem, raz samicą. Dzięki tej możliwości zmienności organów rozrodczych nie ma nigdy problemów z zapłodnieniem. Trochę podobnie sytuacja wygląda u ptaków, u których samiec uczy się rozpoznawać samicę metodą prób i błędów, nie ma bowiem w głowie obrazu partnerki. Czasem kończy się to śmiercią, gdy ogłupiały samczyk próbuje kopulować z wrogiem. Ród mógłby więc wyginąć, gdyby nie pewno sprytne zabezpieczenie. U samic, które za długo pozostają starymi pannami, rozwijają się wewnątrz ciała narządy rozrodcze męskie. Może więc zapłodnić samą siebie.”

Uczucia sympatii, antypatii również pojawiają się w świecie zwierząt ale w odmienności od ludzi nie są to uczucia instynktowne, korygowane przez świadomość. Sygnały dźwiękowe, zapachowe, wzrokowe, odgrywają decydującą rolę w określeniu drugiego osobnika za wroga lub wartego zalotów.

„Oczywiście pojawiają się również zachowania naganne moralnie. Czegoż my tu nie mamy! Zdarzają się przypadki gwałtu, haremu, orgie seksualne typu "każdy z każdym". Częsty jest homoseksualizm. Bywają zdrady, a także małżeństwa, gdzie mężczyzna regularnie tłucze swoją wybrankę, a ta z anielską cierpliwością trwa przy nim. Czasem sposobem zapobieżenia kłótni jest znalezienie sobie kozła ofiarnego w postaci rywala. Jeśli samiec wyżyje się w walce, jego agresja zostaje wyładowana i nie musi już bić małżonki.”

Co jest również warte zauważenia? W świecie przyrody, to samce wyróżniają się ubarwieniem, pięknymi piórami, dodatkowymi ozdobami w postaci np. poroży, natomiast samiczki tych dodatkowych ozdób nie potrzebują. To samce troszczą się o zdobycie lub zbudowanie gniazda, przynoszą podarunki i zabiegają o względy samiczek. Instynktownie wiedzą, że aby ich ród przetrwał muszą walczyć, zdobyć i zapłodnić samiczkę, nawet za cenę własnego życia.

Wiele informacji zaskakuje, wiele porównań przywołuje uśmiech na twarzy bo z upływem czasu została ta wiedza skorygowana lub zjawiska naukowo udokumentowane. Mimo to, warto przeczytać.

Nie spodziewałam się, że książka „Cena miłości” Vitusa B. Dröschera okaże się tak ciekawa. Długo odkładana bo ciągle coś bardziej interesującego pojawiało się na początku kolejki. Sądziłam, że temat miłości dotyczący zwierząt, ptaków, czy gadów, opisywany w tak wielu książkach, niewiele nowego wniesie po przeczytaniu tej pozycji, tym bardziej, że książka ta wydana została...

Okazuje się, że miłosne zachowania zwierząt, czy też bardziej pasujące do naszych braci mniejszych określenie -„godów”, może mieć różne, nawet najbardziej nieprawdopodobne formy. W każdym jednak przypadku jest dowiedzione, że jest to czynność nadrzędna w danym okresie życia dla każdego stworzenia i dla której jest on w stanie poświęcić zdrowie i życie, byleby tylko uczestniczyć w akcie miłosnym. Formy cielesnej miłości oraz emocjonalnego przywiązania między zwierzęcymi partnerami przyjmują nierzadko bardzo bliskie ludziom formy, jak chociażby u gęsi i żurawi. Są to ptaki, które łączą się z partnerem na całe życie, a po jego utracie nie łączą się już ponownie w pary. Należy pamiętać, że są to ptaki długowieczne dożywające 30 lat. Równocześnie występują bardziej odstręczające formy zwierzęcej miłości, jak na przykład systemy haremowe, porwania i gwałty partnerów seksualnych, czy masowe, „ślepe” orgie wielu osobników tego samego gatunku.
Książka jest bardzo szczegółowa w opisie zachowań godowych zwierząt, przytaczane są liczne przykłady z całego ich królestwa, od owadów poczynając, a na ssakach naczelnych kończąc. Na dłuższą metę gubiłem się w bogactwie przytaczanych przykładów i specyfiki godów danych gatunków, co powodowało, że lektura z czasem była nużąca.
Tak na marginesie, zaciekawiła mnie teza niemieckiego zoologa, że samiec jest reprodukcyjnym luksusem i jako taki dla wielu gatunków istot żywych jest on zbędny i dochodzi do rozrodu bez jego udziału. Mitochondrialnie każdy człowiek jest przede wszystkim kobietą, a dopiero później następuje dalszy podział na płeć męską i żeńską. Ciekawa teza, zwłaszcza, że stoi w sprzeczności z biblijną księgą rodzaju, gdzie to Ewa pochodzi jakoby z adamowego żebra.

Okazuje się, że miłosne zachowania zwierząt, czy też bardziej pasujące do naszych braci mniejszych określenie -„godów”, może mieć różne, nawet najbardziej nieprawdopodobne formy. W każdym jednak przypadku jest dowiedzione, że jest to czynność nadrzędna w danym okresie życia dla każdego stworzenia i dla której jest on w stanie poświęcić zdrowie i życie, byleby tylko...

„Cena miłości” porusza zagadnienia dotyczące płci, atrakcyjności, zachowań godowych, roli samca i samicy, tworzenia i utrzymania par, ale zahacza także o takie tematy jak marketing czy psychologia. Oprócz ciekawostek dotyczących świata zwierząt pozycja ta zawiera zaskakująco dużo uniwersalnych prawd dotyczących gatunku ludzkiego, które nadal przebijają się skutecznie przez nieco archaiczny język.

„Cena miłości” porusza zagadnienia dotyczące płci, atrakcyjności, zachowań godowych, roli samca i samicy, tworzenia i utrzymania par, ale zahacza także o takie tematy jak marketing czy psychologia. Oprócz ciekawostek dotyczących świata zwierząt pozycja ta zawiera zaskakująco dużo uniwersalnych prawd dotyczących gatunku ludzkiego, które nadal przebijają się skutecznie przez...

Bardzo ciekawe ujęcie tematu, acz lektura miejscami się dłuży. Warto jednak przekonać się jak wiele dzieli, a jednocześnie jak wiele łączy człowieka z przedstawicielami innych gatunków.

Bardzo ciekawe ujęcie tematu, acz lektura miejscami się dłuży. Warto jednak przekonać się jak wiele dzieli, a jednocześnie jak wiele łączy człowieka z przedstawicielami innych gatunków.