Thriller łączący sensacyjną akcję i wiedzę medyczną na temat zespołu Aspergera i zespołu zamknięcia.
Ja miałam z nim kłopot: nie porwała mnie akcja, nie uwiodła główna postać, nie wciągnął sztuczny jakiś i wydumany motyw i pomysł na zbrodnię. Kulminacja była przewidywalna i po prostu nie wyszła, a epilog to już całkiem napisano na kolanie. Nie znam się na zespole Aspergera ale, gdyby nie namolnie powtarzane w narracji, że Thea ma autyzm i zaburzone umiejętności społeczne, doprawdy nie spostrzegłabym tego z akcji ani z dialogów. (Powiedzcie mi, czy Franc Maurer albo Ostatni Skaut w wersji Bruce'a Willisa byli przystosowani społecznie?)
Ale jednocześnie doceniam wybór tematu, przemyconą wiedzę i pomysł na przedstawienie schematu możliwych przekrętów medycznych.

Thriller łączący sensacyjną akcję i wiedzę medyczną na temat zespołu Aspergera i zespołu zamknięcia.
Ja miałam z nim kłopot: nie porwała mnie akcja, nie uwiodła główna postać, nie wciągnął sztuczny jakiś i wydumany motyw i pomysł na zbrodnię. Kulminacja była przewidywalna i po prostu nie wyszła, a epilog to już całkiem napisano na kolanie. Nie znam się na zespole Aspergera...

Gdy zaczęłam czytać tą książkę to na początku byłam trochę znudzona. Zbyt wiele informacji na raz się pojawiło. Jednak książka zaczęła mnie z każdą stroną coraz bardziej wciągać. Książka ta porusza problem choroby Aspergera, wiec fajnie było się dowiedzieć informacji o tej właśnie chorobie. Książkę polecam.

Gdy zaczęłam czytać tą książkę to na początku byłam trochę znudzona. Zbyt wiele informacji na raz się pojawiło. Jednak książka zaczęła mnie z każdą stroną coraz bardziej wciągać. Książka ta porusza problem choroby Aspergera, wiec fajnie było się dowiedzieć informacji o tej właśnie chorobie. Książkę polecam.

Muszę przyznać, że mam słabość do thrillerów medycznych. Jest coś niesamowitego w tym, że w szpitalach i wielkich centrach medycznych - instytucjach mających ratować życie i leczyć - dochodzi do makabrycznych zbrodni, za którymi z reguły stoją lekarze, którzy życie odbierają. To niezwykle złowieszcze i przerażające...
Michael Palmer, obok Robina Cooka, uchodzi za jednego z mistrzów takich thrillerów. "Druga diagnoza" to dość charakterystyczna dla tego pisarza (też z wykształcenia lekarza) powieść. Sensacyjna intryga, trzymająca w napięciu akcja i dzielna lekarka, Thea, z zespołem Aspergera, starająca się wyjaśnić zagadkę potrącenia jej ojca przez samochód. Wypadek? Czy ktoś celowo to zrobił? Z rozdziału na rozdział atmosfera gęstnieje, a mająca trudności w nawiązywaniu kontaktów Thea nawet nie zdaje sobie sprawy, do czego może doprowadzić jej śledztwo.
Zakończenie, mimo że dość przewidywalne, było jednak zaskakujące ze względu na to, kto za tym wszystkim stał.
Autor poświęcił tę powieść osobom chorym na zespół Aspergera. Na przykładzie głównej bohaterki, Thei, przedstawił jak wygląda ta choroba, jakie ograniczenia i problemy powoduje. Ale także jaką przewagę i zalety może dać względem normalnych, zdrowych ludzi.
Mnie powieść się podobała, przeczytałem szybko i z zainteresowaniem. Polecam!

Muszę przyznać, że mam słabość do thrillerów medycznych. Jest coś niesamowitego w tym, że w szpitalach i wielkich centrach medycznych - instytucjach mających ratować życie i leczyć - dochodzi do makabrycznych zbrodni, za którymi z reguły stoją lekarze, którzy życie odbierają. To niezwykle złowieszcze i przerażające...
Michael Palmer, obok Robina Cooka, uchodzi za jednego z...

Po "Drugą diagnozę" sięgnęłam spontanicznie. Kupiłam ją przed laty i tak stała sobie na półce aż nadszedł dzień, w którym stwierdziłam, że czas na przerwę od Kindle'a. Czy to był dobry wybór?

Historia zaczyna się od powrotu Thei Sperelakis do Stanów Zjednoczonych. Wezwana przez swoje rodzeństwo, musiała przerwać swoją pracę w Afryce na rzecz Lekarzy bez Granicy, by spotkać się z ojcem, który uległ koszmarnemu wypadkowi. Czy słynnego lekarza, Petrosa Sperelakisa, rzeczywiście dosięgnął ogromny pech, czy może ktoś pomógł mu znaleźć się w tak beznadziejnym stanie?

Główna bohaterka, dzięki wnikliwej obserwacji otoczenia, zauważa nieprawidłowości w prowadzeniu terapii ojca. Zaczyna zastanawiać się czy to zwykłe przeoczenia, czy może świadome działanie na niekorzyść. W międzyczasie poznaje jedną z pacjentek insytutu imienia Petrosa Sperelakisa i dzięki nowo zawartej przyjaźni podejmuje się kroków zmierzających do poznania prawdy o sytuacji w szpitalu. W zgłębieniu intrygi pomoże naszej pani doktor przystojny ochroniarz Dan.

Należy dodać, że Thea nie jest przeciętnym lekarzem. Jej zdolności i sposób życia od samego początku warunkuje zespół Aspergera. Dzięki terapii nauczyła się radzić sobie z wieloma problemami i sytuacjami wprawiającymi w dyskomfort. Właśnie dlatego Thea zdaje się funkcjonować jak każdy z nas - "neurotypowy". Autor na końcu książki odpowiada na szereg pytań dotyczących tego zaburzenia. Szczerze mówiąc, tej strony Aspergera jeszcze nie znałam. To było ciekawe doświadczenie.

W "Drugiej diagnozie" dzieje się dużo. Choć początek trochę się wlecze, służy on po prostu wprowadzeniu czytelnika w medyczny świat. Jestem wdzięczna pisarzowi, że nie przytłoczył nas niezrozumiałymi nazwami czy procedurami. Terminów starczyło na tyle, by wczuć się w klimat. Dzięki temu książkę czytało się przyjemnie.

Akcja, jaka rozgrywa się na dalszych stronach powoduje, że coraz rzadziej odkładam lekturę. Zaczęłam obstawiać winnych, ale moje typy okazywały się chybione kilka rozdziałów dalej. Zakończenie jest zaskakujące. Szczerze przyznam, że kierunek, w jakim zmierzała fabuła, zmylił mnie. Niemniej, wiele wątków pozostaje na sam koniec nierozwiązanych, niedopowiedzianych. Brakowało mi odpowiedzi na kilka rzeczy - szkoda, że umknęło to autorowi. Gdyby nie to, dałabym ciut wyższą ocenę.

Jeśli lubisz medyczne thrillery, mogę z czystym sumieniem polecić "Drugą diagnozę". Nie jest to książka, która mocno wbija w fotel, ale skłamałabym mówiąc, że jest to przeciętna lektura.

Start: 25/07/2020
Koniec: 10/08/2020

Po "Drugą diagnozę" sięgnęłam spontanicznie. Kupiłam ją przed laty i tak stała sobie na półce aż nadszedł dzień, w którym stwierdziłam, że czas na przerwę od Kindle'a. Czy to był dobry wybór?

Historia zaczyna się od powrotu Thei Sperelakis do Stanów Zjednoczonych. Wezwana przez swoje rodzeństwo, musiała przerwać swoją pracę w Afryce na rzecz Lekarzy bez Granicy, by spotkać...

To pierwsza powieść M. Palmera którą rzuciłam w kąt nie czytając ostatnich 5 rozdziałów. Słuchałam audiobooka czytanego przez Pana Zborowskiego, którego wprost nie jestem w stanie znieść więc w połączeniu z fabułą, która była tak infantylna, przesiąknięta jakimiś wynurzeniami emocjonalnymi wyszedł koszmarek. Nie ma tutaj za dużo medycznych wątków, jest za to rodzina złożona z autystyków, do których zalicza się główna bohaterka - jak ona mnie irytowała, taka mądra, a jednak taka głupia i te bzdurne dialogi i jak to się zakochuje w byłym policjancie, ten ich romans i sceny erotyczne po prostu nie. Jedyny moment wart uwagi to jak walczyła w zatopionym samochodzie. Nie polecam, nie przeczytam znów, a Pan Zborowski jako lektor to po prostu szczyt.

To pierwsza powieść M. Palmera którą rzuciłam w kąt nie czytając ostatnich 5 rozdziałów. Słuchałam audiobooka czytanego przez Pana Zborowskiego, którego wprost nie jestem w stanie znieść więc w połączeniu z fabułą, która była tak infantylna, przesiąknięta jakimiś wynurzeniami emocjonalnymi wyszedł koszmarek. Nie ma tutaj za dużo medycznych wątków, jest za to rodzina złożona...

To moje trzecie spotkanie z pisarzem, ale niezbyt satysfakcjonujące. Mam wrażenie, że Pan Palmer zaczyna powielać sam siebie. Można też powiedzieć, że thriller w pewnym stopniu dotyka aktualnych problemów polskiej służby zdrowia tj. cyfryzacji, stosowania przepisów RODO, etc..
Wracając do powieści, akcja toczy się w nowoczesnym, "najlepszym" na świecie szpitalu w Beaumont. W klinice leczy się bogatych ludzi z całego świata, którzy okresowo przechodzą 5-dniowy kompleksowy TEST diagnostyczny. Głównym wątkiem jest niewłaściwe wykorzystywanie elektronicznego systemu archiwizacji danych pacjentów przez jego twórców - fałszowanie wyników badań, podawanie pacjentom nieprawdziwych diagnoz np. RAK TRZUSTKI, wyłudzanie pieniędzy od pacjentów na eksperymentalne badania tego raka, bądź uśmiercanie pacjentów, i inne. Cały proceder dobrze się rozwija do momentu, gdy jeden z lekarzy zaczyna coś podejrzewać. Gdy i on zostaje wyeliminowany, misję wyjaśnienia sprawy przejmuje jego bystra i ekscentryczna córka Thea, cierpiąca na zespół Aspergera.
Fabuła wydaje się być interesująca, ale książka nie jest porywająca, choć czyta się ją dobrze i szybko. Kolejność wydarzeń jest przewidywalna, zachowanie bohaterki jest często irytujące, a poboczne wątki są bardzo pospolite. Plus za zaskakujące zakończenie i walory edukacyjne powieści. Pokazuje bezpretensjonalne zachowanie osób cierpiących na zespół Aspergera, z punktu widzenia osoby chorej.
Ogólnie całość jest dosyć nudna. Można przerwać czytanie książki w dowolnym momencie i nigdy do niej nie wrócić. Nie będzie żalu! To przeciętny thriller medyczny, niczym szczególnym się nie wyróżniający, którego NIE POLECAM!

To moje trzecie spotkanie z pisarzem, ale niezbyt satysfakcjonujące. Mam wrażenie, że Pan Palmer zaczyna powielać sam siebie. Można też powiedzieć, że thriller w pewnym stopniu dotyka aktualnych problemów polskiej służby zdrowia tj. cyfryzacji, stosowania przepisów RODO, etc..
Wracając do powieści, akcja toczy się w nowoczesnym, "najlepszym" na świecie szpitalu w Beaumont....

Oprócz oczywistej historii i jej całej krymanelnej otoczki co Palmer robi chyba najlepiej, książka znakomicie pokazuje 2 problemy medyczne: zespół Aspergera i zespół zamknięcia. Oprócz wychilloutowania się kryminałem można świetnie zapoznać się z tymi dwiema przypadłościami i poszerzyć swoją świadomość jak takie osoby żyją, zwłaszcza jeśli w realu mamy kogoś takiego obok.

Oprócz oczywistej historii i jej całej krymanelnej otoczki co Palmer robi chyba najlepiej, książka znakomicie pokazuje 2 problemy medyczne: zespół Aspergera i zespół zamknięcia. Oprócz wychilloutowania się kryminałem można świetnie zapoznać się z tymi dwiema przypadłościami i poszerzyć swoją świadomość jak takie osoby żyją, zwłaszcza jeśli w realu mamy kogoś takiego obok.

To moje drugie spotkanie z tym autorem. Przy pierwszej pozycji, a mianowicie przy "Jednym uderzeniu serca" trochę się zawiodłam. Owszem książka była ciekawa, ale trochę nie mój klimat. Natomiast "Druga diagnoza" sprawiła, że zmieniłam zdanie na temat tego autora. Książka bardzo ciekawa, bohaterowie idealnie wpasowują się do tego "szpitalnego" klimatu, nawet główna bohaterka Thea, która choruje na zespół Aspergera mimo trudności stawia czoła wyzwaniu i postanawia znaleźć rozwiązanie zagadki - zagadki, która zawładnęła całym szpitalem. Niesamowite i nieprzewidywalne zakończenie. Jak to już bywa, wątek miłosny również się pojawił. Lecz mimo to książka zasługuje na dobrą ocenę :)

Polecam! :)

To moje drugie spotkanie z tym autorem. Przy pierwszej pozycji, a mianowicie przy "Jednym uderzeniu serca" trochę się zawiodłam. Owszem książka była ciekawa, ale trochę nie mój klimat. Natomiast "Druga diagnoza" sprawiła, że zmieniłam zdanie na temat tego autora. Książka bardzo ciekawa, bohaterowie idealnie wpasowują się do tego "szpitalnego" klimatu, nawet główna bohaterka...

Bardzo dobra książka. To jest pierwsza książka tego autora, ale na pewno nie ostatnia po którą sięgnęłam. Polecam każdemu kto lubi wartką akcję i zaskakujące zakończenia

Bardzo dobra książka. To jest pierwsza książka tego autora, ale na pewno nie ostatnia po którą sięgnęłam. Polecam każdemu kto lubi wartką akcję i zaskakujące zakończenia

Jak zawsze bez zarzutu. Fabuła wciąga jak bagno lub folia bąbelkowa. Niczego innego się nie spodziewałem po Palmerze.

Jak zawsze bez zarzutu. Fabuła wciąga jak bagno lub folia bąbelkowa. Niczego innego się nie spodziewałem po Palmerze.